Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ πρέπει να αποστείλουν στους ηρωικούς Ουκρανούς βαριά οπλικά συστήματα ικανά να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά στη ρωσική στρατιωτική μηχανή, γράφει ο διεθνολόγος – συγγραφέας Σωτήριος Φ. Δρόκαλος. (Φωτο: Courrier International).

Στην αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, γνωστός μαϊντανός της ελλαδίτικης τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής «γεωπολιτικής» έσπευσε να θριαμβολογήσει λέγοντας ότι ο Πούτιν «εξευτέλισε» την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Σημείωσα με επώνυμο σχόλιο στο YouTube ότι ο αξιότιμος καθηγητής καλά θα έκανε να περιμένει, γιατί στο τέλος του πολέμου μπορεί εκείνος που θα είχε εξευτελιστεί να ήταν ο ίδιος ο Πούτιν, και μαζί του όλοι όσοι τον υμνούσαν ως δήθεν μεγάλο πολιτικό όλα αυτά τα χρόνια. Το σχόλιό μου δεν έλαβε φυσικά πολλές θετικές ψήφους από το κοινό των ρωσόφιλων γεωπολιτικών τηλε-αναλυτών, ωστόσο έχει ήδη δικαιωθεί πλήρως. Ασχέτως της εξέλιξης που θα έχει στο εξής ο πόλεμος που εξαπέλυσε το ρωσικό καθεστώς εναντίον της Ουκρανίας και της Ευρώπης.

Διότι, ό,τι και να συμβεί στη συνέχεια, υπάρχει ήδη ένα σαφές αποτέλεσμα: όλη η ρητορική που ανέπτυξε το ρωσικό καθεστώς τα προηγούμενα χρόνια και κατατέθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο στο γνωστό κείμενο του Βλάντιμιρ Πούτιν που δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουλίου 2021 στην ιστοσελίδα του Κρεμλίνου, όπως και στο διάγγελμα του Ρώσου δικτάτορα στις 21 Φεβρουαρίου 2022, έχει καταπέσει ολοκληρωτικά. Η πανεθνική και παλλαϊκή ουκρανική αντίσταση ενάντια στον Ρώσο εισβολέα δείχνει κάθε ώρα που περνάει σε όλο τον πλανήτη αυτό που γνωρίζαμε ήδη εδώ και αρκετά χρόνια αλλά η ρωσική προπαγάνδα και οι ανά την Ευρώπη λακέδες της έκαναν το παν για να συσκοτίσουν: οι Ουκρανοί θέλουν να είναι Ουκρανοί και όχι Ρώσοι, θέλουν να είναι ανεξάρτητη χώρα και όχι επαρχία των νέων τσάρων, θέλουν να είναι πολίτες της δημοκρατικής Ευρώπης και όχι υπήκοοι του ρωσικού αυταρχισμού.

Στις εκλογές του 2019 η ενωμένη ουκρανική ακροδεξιά περιορίστηκε στο 2.15% και δεν εξέλεξε ούτε έναν βουλευτή.

Ο προαναφερθείς μαϊντανός της τηλεοπτικής γεωπολιτικής είχε υπάρξει το προηγούμενο διάστημα ιδιαίτερα ενεργός στο να αναπαράγει την προπαγάνδα του ρωσικού καθεστώτος περί ουκρανικού νεοναζισμού, χωρίς βέβαια να διασαφηνίζει ότι στις εκλογές του 2019 η ενωμένη ουκρανική ακροδεξιά περιορίστηκε στο 2.15% και δεν εξέλεξε ούτε έναν βουλευτή, όπως και ότι από την άλλη πλευρά υπάρχουν ρωσικές ναζιστικές και βίαιες εξτρεμιστικές οργανώσεις με χιλιάδες μέλη, που στηρίζουν σταθερά τον Πούτιν και συμμετέχουν κι εκείνες στις συγκρούσεις του Ντονμπάς από το 2014. Ο νεοναζισμός και ο εξτρεμισμός εμφανίζεται εδώ και πολλά χρόνια όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά γενικά στην ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία, όπως άλλωστε και στη δημοκρατική Ελλάδα, και μόνο η χυδαία πουτινική προπαγάνδα θα μπορούσε ποτέ να δικαιολογήσει μια στρατιωτική εισβολή ενάντια σε μια χώρα 44 εκατομμυρίων ανθρώπων επειδή υπάρχουν σε αυτή κάποιοι νεοναζί –σίγουρα μάλιστα πολλοί λιγότεροι από όσους στηρίζουν διεθνώς τον Πούτιν, τον αγαπημένο ηγέτη κάθε αριστερού και δεξιού αντιδημοκράτη στον κόσμο.

Το ότι στην Ελλάδα καθηγητές, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες επί χρόνια υμνούν και χαϊδεύουν το ρωσικό καθεστώς, χωρίς ποτέ να έχουν πει λέξη για την κλεπτοκρατική και μαφιόζικη φύση του, τις πάμπολλες δολοφονίες και εξορίσεις Ρώσων δημοκρατών και πατριωτών πολιτικών, κρατικών λειτουργών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών που δεν υποτάχθηκαν στον πουτινισμό, όπως η Άννα Πολιτόφσκαγια και ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο το 2006, αποτελεί μία ακόμη έκφανση της ασημαντότητας του ανυπόληπτου ελλαδίτικου πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου. Επίσης, η μεταφορά δεκάδων χιλιάδων Τσετσένων και Μεσοανατολιτών μουσουλμάνων από τον Πούτιν αυτές τις μέρες στην Ουκρανία για να σφάξουν ορθόδοξους χριστιανούς Ουκρανούς, εκθέτει ανεπανόρθωτα και γελοιοποιεί τη χριστιανορθόδοξη προπαγάνδα του ρωσικού καθεστώτος και των ελλαδιτών ιερέων και μοναχών που επί χρόνια την υπηρετούν.

H μεταφορά Τσετσένων και Σύριων μουσουλμάνων για να σφάξουν ορθόδοξους Ουκρανούς, εκθέτει τη χριστιανορθόδοξη προπαγάνδα του ρωσικού καθεστώτος και των ελλαδιτών ιερέων και μοναχών που την υπηρετούν.

Το δε επιχείρημα πως η επέκταση του ΝΑΤΟ προκάλεσε τη ρωσική αντίδραση, αν και κατά τη γνώμη μου λανθασμένο, είναι σεβαστό και δεκτό προς σοβαρή θεωρητική συζήτηση μόνο όταν προέρχεται από διεθνολόγους της ρεαλιστικής σχολής όπως οι σπουδαίοι Τζον Μερσχάιμερ και Στίβεν Γουόλτ, ή από έναν μαέστρο της Realpolitik όπως ο Χένρυ Κίσσινγκερ. Αποκαλύπτει αντίθετα απλώς πουτινισμό και ρωσοδουλεία όταν εκείνος που το επικαλείται δηλώνει ειρηνιστής, αντι-ιμπεριαλιστής, υποστηρικτής του διεθνούς δικαίου, της αυτοδιάθεσης των λαών και της ανεξαρτησίας των χωρών.

Γιατί το επιχείρημα αυτό είναι διανοητικά έντιμο μόνο όταν εκείνος που το επικαλείται θεωρεί ευθέως ότι το διεθνές δίκαιο έχει περιορισμένη πραγματική ισχύ, ότι η αυτοδιάθεση των λαών, η ανεξαρτησία των χωρών και η ειρηνική επίλυση των διαφορών έχουν ρητορική και όχι πρακτική σημασία, όταν δηλαδή αντιλαμβάνεται και αποδέχεται τον κόσμο ως ένα πεδίο αντιπαράθεσης μεγάλων δυνάμεων και ιμπεριαλισμών, και ως εκ τούτου δεν καταδικάζει ηθικά καμία ιμπεριαλιστική επέμβαση από άποψη αρχής. Όταν όμως το επιχείρημα αυτό εκστομίζεται από ανθρώπους που πέρασαν τη ζωή τους κακαρίζοντας εναντίον τάχα του ιμπεριαλισμού και του πολέμου, υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών, της ανεξαρτησίας των χωρών, του διεθνούς δικαίου και της ειρήνης, τότε γίνεται σαφές ότι όλη η ζωή τους ήταν ένα ψέμα και μια απάτη, και ότι αποτελούν απλώς γλοιώδεις υποστηρικτές του ρωσικού ιμπεριαλισμού.

Το πουτινικό καθεστώς έχει τη στήριξη της δεύτερης οικονομίας του κόσμου, εκείνης της εξίσου αυταρχικής και πιθανόν σύντομα εξίσου επιθετικής Κίνας.

Το μόνο για το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί η Δύση στην παρούσα φάση, καθώς πλέον δεν έχει νόημα να συζητάμε για λάθη που πράγματι έγιναν πάνω στο ζήτημα της Ουκρανίας τα προηγούμενα χρόνια, είναι ότι δεν έχει κάνει όσα θα όφειλε και είχε υποσχεθεί στους μαχόμενους Ουκρανούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ πρέπει να αποστείλουν στους ηρωικούς Ουκρανούς πολύ περισσότερα όπλα, βαριά οπλικά συστήματα ικανά να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά στη ρωσική στρατιωτική μηχανή, όπως και να προετοιμαστούν για τη συνέχεια, αυξάνοντας τις αμυντικές τους δαπάνες και περιορίζοντας την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, μεταξύ άλλων και με άμεση στροφή στην πυρηνική ενέργεια.

Το ρωσικό καθεστώς έχει δημιουργήσει μια μιλιταριστική οικονομία και κοινωνία που δεν πρόκειται να στραφεί ενάντια στην ηγεσία της λόγω οικονομικών κυρώσεων.

Μικρή βοήθεια αντίθετα μπορούν να προσφέρουν οι οικονομικές κυρώσεις τις οποίες μέσα στον φιλελεύθερο και μαρξιστικό οικονομισμό που διέπει τη νόησή της επιβάλλει η δυτική ηγεσία. Το ρωσικό καθεστώς έχει δημιουργήσει συστηματικά επί δεκαετίες μια μιλιταριστική οικονομία και κοινωνία, με ούτως ή άλλως πολύ χαμηλά επίπεδα διαβίωσης, που δεν πρόκειται να στραφεί ενάντια στην ηγεσία της λόγω οικονομικών κυρώσεων. Αντίστροφα, βλέποντας τη Δύση να της γυρίζει την πλάτη η ρωσική κοινωνία είναι πιθανό να συσπειρωθεί περισσότερο γύρω από τον πουτινισμό.

Ούτως ή άλλως το ρωσικό καθεστώς έχει τη στήριξη της δεύτερης οικονομίας του κόσμου, εκείνης της εξίσου αυταρχικής και πιθανόν σύντομα εξίσου επιθετικής Κίνας, που με αυτοκτονική επιλογή του δυτικού οικονομισμού γιγαντώθηκε κατά τις προηγούμενες δύο δεκαετίες. Υπάρχει τέλος ο κίνδυνος, ζημιώνοντας το βιωτικό επίπεδο των αντίθετα κακομαθημένων και μαλθακών δυτικών κοινωνιών, οι κυρώσεις να γυρίσουν μπούμπερανγκ και να οδηγήσουν σε διάσπαση του προς το παρόν συμπαγούς δυτικού μετώπου, σε αποδυνάμωση της υποστήριξης των ευρωπαϊκών λαών προς την Ουκρανία και της αντίστασης στον πουτινισμό.

Παντελώς ανυπόστατη και υποκριτική είναι σε κάθε περίπτωση η στάση όσων παροτρύνουν τους Ουκρανούς να σκύψουν το κεφάλι και να παραδοθούν για να αποφύγουν τάχα τα χειρότερα. Με αυτή τη λογική ο Ιωάννης Μεταξάς θα έπρεπε να είχε παραδώσει την Ελλάδα στον Μουσολίνι για να μην τη βάλει σε περιπέτειες, καθότι γνώριζε πολύ καλά ότι σε βάθος χρόνου η αντίσταση στον Άξονα ήταν καταδικασμένη να υποκύψει. Προτείνω λοιπόν σε όσους κρύβουν τον πουτινισμό και τη ρωσοφιλία τους πίσω από το προσωπείο της ανησυχίας για την τύχη των Ουκρανών, να διαβάσουν την ομιλία του Ιωάννη Μεταξά στις 30 Οκτωβρίου 1940 προς τους διευθυντές των αθηναϊκών εφημερίδων, όπου τονίζει ότι αν ένα έθνος θέλει να παραμείνει μεγάλο πρέπει να πολεμήσει ενάντια στους εισβολείς ακόμη και όταν δεν υπάρχει ελπίδα νίκης. Έτσι γεννιούνται και παγιώνονται τα έθνη στην ιστορία.

Αν ένα έθνος θέλει να παραμείνει μεγάλο πρέπει να πολεμήσει ενάντια στους εισβολείς ακόμη και όταν δεν υπάρχει ελπίδα νίκης. Έτσι γεννιούνται και παγιώνονται τα έθνη στην ιστορία.

Επίσης, ιδίως οι άσχετοι με την ιστορία της ανατολικής Ευρώπης, καλά θα κάνουν να μην κουνάνε το δάχτυλο στα έθνη που είχαν την ατυχία να συνορεύουν με το διαχρονικό προπύργιο του απολυταρχισμού και της θεοκρατίας που λέγεται Ρωσία, και έχοντας βιώσει επί αιώνες τη ρωσική και σοβιετική βαρβαρότητα και καταπίεση είναι αποφασισμένα να πολεμήσουν μέχρι τελικής πτώσης για να παραμείνουν ελεύθερα.

Τα ψέμματα τελείωσαν. Γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι τα όσα επικαλείται το Κρεμλίνο ήταν απλώς το πρόσχημα για να εξαπολύσει έναν πόλεμο που σχεδίαζε εδώ και πολλά χρόνια, όπως και ότι η πρόθεσή του είναι να κλιμακώσει της ενέργειες του εναντίον της Δύσης, όπως προανήγγειλε σε ένα ακόμη του κείμενο ο καθεστωτικός Ρώσος θεωρητικός Αλεξάντρ Ντούγκιν τρεις μέρες πριν, στις 10 Μαρτίου 2022. Πλέον όποιος δεν στηρίζει την ουκρανική αντίσταση αλλά μιλάει γενικόλογα τάχα υπέρ της ειρήνης, είναι ντε φάκτο υπηρέτης του κτηνώδους ρωσικού ιμπεριαλισμού, που αυτή τη στιγμή διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με ηθελημένες μαζικές δολοφονίες αμάχων και καταστροφές πόλεων.

 

Ο Σωτήριος Φ. Δρόκαλος έχει μεταπτυχιακούς τίτλους στις Διεθνείς Σχέσεις, τη Στρατιωτική Ιστορία και τη Διεθνή Αντιτρομοκρατία, όπως και πτυχίο Νομικών Επιστημών, από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και το Πανεπιστήμιο Niccolò Cusano της Ρώμης. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και μελετών ιστορίας και θεωρίας διεθνών σχέσεων που έχουν δημοσιευτεί στην ιταλική, ελληνική και αγγλική γλώσσα. Διδάσκει επίσης σε φροντιστήρια για πανεπιστημιακούς φοιτητές και κάνει μεταφράσεις βιβλίων από τα ιταλικά και τα αγγλικά. 

 

Διαβάστε ακόμα: Αν έβλεπε ο Μαρξ το «Game of Thrones»…

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top