Ο ψήστης ξέρει τα πάντα ( George Vitsaras / SOOC).

Πώς θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει μια Κυριακή του Πάσχα σε έναν εξωγήινο, σε έναν Εσκιμώο, σε έναν Ισλανδό, έτσι ώστε να του μεταφέρει με την μέγιστη πιστότητα την εικόνα, την ατμόσφαιρα; Το Αndro ακολουθεί την μυρωδιά του οβελία και εισβάλλει απρόσκλητο σαν drone, και androne θα μπορούσε να λέγεται, σε ένα κάλεσμα σε αυλή μια Κυριακή του Πάσχα, Εκεί, παρατηρεί, καταγράφει αυτά που συναντά, ακούει, διαβάζει σκέψεις και συναισθήματα και τα μεταφέρει, για να μπορέσει ο εξωγήινος να μπει στο πνεύμα της γιορτής αυτής και να την εκτιμήσει.

 

Τι είδε ο εξωγήινος στην Ελληνική αυλή;

 

Τα παιδιά.

Τα παιδιά τσουγκρίζουν κόκκινα αυγά. Ξεκινούν με τα δικά τους. Και στη συνέχεια πιάνουν τα υπόλοιπα μέχρι να τα σπάσουν όλα, άντε να φάνε κανένα. Τα υπόλοιπα ξεμένουν και οι οικοδεσπότες τα τρώνε για 10 μέρες. Αρνί δεν θα φάνε τα παιδιά γιατί δεν τους αρέσει εξάλλου έχουν ήδη χορτάσει με ψωμί αυγό και φέτα και πατάτες και αγγούρια και κίτρινο τυρί.

Το τζατζίκι

Το τζατζίκι είναι π**τσαράδικο, όπως λέει και ένας φίλος, το σκόρδο ακούγεται Dolby stereo και αρχίζουμε να το τρώμε με ψωμάκι πριν τελειώσει το αρνί.

Την οικοδέσποινα

Τεράστιο το ενεργειακό αποτύπωμα της οικοδέσποινας. Έχει χαλάσει ατελείωτο νερό για να πλύνει μαρούλια, κρεμμυδάκια, ντομάτες, πατάτες. Έχει κάνει υπερωρίες ο φούρνος για να ψηθούν οι πατάτες και η πιθανή σπανακοτυρόπιτα. Είναι λίγο αγχωμένη, οικοδέσποινα είναι, λογικό. Κάθεται πίσω από έναν τοίχο με την φίλη της, κάνει ένα κρυφό (από τα παιδιά) τσιγάρο και συζητούν για τους συζύγους τους, στους οποίους αναφέρονται με όχι ιδιαίτερη λατρεία σήμερα. Παλαιότερα χαλούσε ακόμα περισσότερο νερό, για να ξεπλύνει τα έντερα. Αλλά τότε δεν υπήρχε ένδεια υδάτινων πόρων στην γη.

Την σαλάτα

Κανείς δεν ασχολείται. Διότι η σαλάτα χρειάζεται πιρούνι. Κάποια στιγμή, κάποιοι, θα φάνε, την ώρα του αρνιού. Του ψαχνού του αρνιού, όχι της πετσούλας. Ποτέ νωρίτερα.

Τον/την έφηβο

Όταν τον/την ρωτήσαν αν θα βοηθήσει στο αρνί μάλλον είπε ένα ξερό όχι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να είπε «ξυπνήστε με να βοηθήσω». Αλλά τελικά δεν ξύπνησε. Οπότε έχει πιάσει μια σκιά και μια κεκλιμένη πολυθρόνα και αγουροξυπνημένος αναζητά καλό σήμα ίντερνετ. Και όταν βγάλουν οικογενειακή φωτογραφία, είτε κοιτάει το κινητό του είτε απλώς δεν θέλει να φωτογραφηθεί. Αν υπάρχει και δεύτερος έφηβος στην παρέα ανταλλάσσουν κάποια μηνύματα. Προφορικά αλλά και γραπτά, παρότι κάθονται δίπλα δίπλα.

Μπύρα για πρωινό, Τσίπουρο για προάριστο με κόκκινο αβγουλάκι με τυράκι με κοκορετσάκι, κρασί για όποιον αντέξει να συνεχίσει.

Το αλκοόλ

Κάτι που να ταιριάζει με κρέατα. Να παντρεύεται με ένα καλό μερακλίδικα ψημένο αρνί. Δηλαδή τα πάντα. Μπύρα για πρωινό, Τσίπουρο για προάριστο με κόκκινο αβγουλάκι με τυράκι με κοκορετσάκι, κρασί για όποιον αντέξει να συνεχίσει, δεν ενδιαφέρει η ποικιλία, όλα ευπρόσδεκτα.

Τον ψήστη

Ο ψήστης είναι μερακλής. Αλλά και μαζόχας. Έχει περάσει μισή μέρα να κουβαλάει το αρνί και τα κάρβουνα, να ψάχνει που θα το φυλάξει να μην του το μαγαρίσουν γατιά σκυλιά και μύγες. Έχει σηκωθεί αξημέρωτα να βάλει κάρβουνα, μόνος του η στην καλύτερη με έναν άλλο αρνόκαβλο συνδαιτημόνα. Έχει τεστάρει το μοτεράκι του οβελία έχει φροντίσει για μπακ απ μηχανοκίνητο (δεύτερο μοτεράκι ). Η χειροκίνητο (όποιον μαλάκα ενήλικο-ανήλικο) περάσει από δίπλα του χαρωπός και ξεκούραστος. Στις 9 έχει ξεκινήσει μπύρες.

Τις πατάτες

Οι πατάτες είναι ήδη έτοιμες, ζεστές και μέχρι να τελειώσει το αρνί τις τρώμε με δαχτυλάκι και χαρτοπετσετούλα (ίσως) και έχουν ψιλοκρυώσει.

Ο πραγματικός ψήστης αφουγκράζεται προσεκτικά την άποψη/εντολή/υπόδειξη του τηλεπαθητικού επίμονου ψήστη της εξέδρας. Και μετά τον γράφει στα @@@@@@ του.

Τον τηλεπαθητικό επίμονο ψήστη της εξέδρας

Ο τηλεπαθητικός επίμονος ψήστης της εξέδρας σκάει μύτη κατά τις 11.30 «για να βοηθήσει κιόλας». Σαν όψιμη Ροζίτα Σώκου, κάνει μια ευγενική απαξιωτική κριτική για τα κάρβουνα και το ύψος του οβελία. Κρατάει κι ένα ποτήρι στο χέρι. Αν χρειαστεί να βοηθήσει δεν θα βοηθήσει εννοείται γιατί δεν έχει που να ακουμπήσει το ποτήρι. Έχει απίστευτες γνώσεις επί της ψηστικής τέχνης. Όχι τέχνης, επιστήμης. Τουλάχιστον αυτό δείχνει ο τόνος της φωνής. Ο πραγματικός ψήστης αφουγκράζεται προσεκτικά την άποψη/εντολή/υπόδειξη του τηλεπαθητικού επίμονου ψήστη της εξέδρας. Μοιάζει να συμφωνεί. Και μετά τον γράφει στα @@@@@@ του.

Tο σκόρδο στο τζατζίκι ακούγεται Dolby stereo (Φωτογραφία: bonappetit.com).

Το ψωμί

Ο αιώνιος κομπάρσος. Αλλά πάντα εκεί. Να στηρίζει τις επιλογές σου. Θες τυρί, το ψωμί από δίπλα. Θες σαλάτα; Το ψωμί από δίπλα. Θες κρέας, θες τζατζίκι, το ψωμί εγκρίνει.

Τον φίλο που μασάει με το στόμα λίγο ανοιχτό

Ο φίλος που μασάει με το στόμα λίγο ανοιχτό. Δεν το κάνει επίτηδες αλλά δεν του το ‘χει επισημάνει κάποιος τελευταία. Κρατάμε απόσταση… γλιτώνουμε και κόβιντ και ρινίσματα βραστού αυγού.

Το κοκορέτσι

Το κοκορέτσι είναι έργο τέχνης, αν έχεις την σωστή αναλογία άντερο-συκώτι-λοιπά. Αν πετύχεις πολύ συκώτι στην μπουκιά σου ξενερώνεις, κανείς δεν επιζητά το συκώτι στο κοκορέτσι. Περιμένει ηλιοκαμένο, είναι το πρώτο δείγμα γραφής του ψήστη, Τόσο περήφανος αισθάνεται που βγάζει και κέρνα στο ταψί, καμαρωτός καμαρωτός. Από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους, γονείς θείοι, συμπεθέρα, ακόμα και ο έφηβος. Από μακριά τον χαιρετάνε και από κοντά του λένε. Γεια σου ψήστη και κυρ ψήστη. Και με αλαροπιπεράκι και πιρουνάκι η δαχτυλάκι. Χωρίς ψωμί. Με λίγο κρασί ή κρύα μπύρα.

Τον σκύλο του σπιτιού

Ο σκύλος του σπιτιού αν δεν είναι killer κυκλοφορεί ελεύθερος και αμέριμνος δήθεν και τσιμπολογάει από αυτά που τρώνε οι humams του. Μεριμνά να παραμένει καθαρό το δάπεδο από ζωικής προέλευσης τροφές.

Τον θείο

Ο θείος που θέλει να κάτσει με την νεολαία, ελλείψει νεολαίας ρωτάει τον έφηβο αν τα έχει με κανέναν καμιά, τι μουσική ακούει αυτήν την εποχή, και αφού λάβει δύο μονολεκτικές απαντήσεις επιστρέφει στην παρέα των συνομηλίκων του. Που κάποιος του έχει πάρει την θέση. Αράζει όρθιος.

Ένα άλλο παιδάκι

Το ένα άλλο παιδάκι ταΐζει κρυφά τον σκύλο με μεζέδες που προορίζονταν για ανθρώπους. Η μαμά του του δίνει μπουκίτσες, αυτό την δουλεύει ψιλό γαζί και τις πετάει στο σκυλάκι και του λέει μπράβο σκυλάκι. Ο ψήστης έχει πάρει χαμπάρι που καταλήγει μέρος του κόπου του αλλά από ευγένεια προς το παρόν καταφεύγει σε ημιχιουμοριστικές παρατηρήσεις παραινέσεις προς το παιδάκι.

Όλοι εποφθαλμιούν την πετσούλα που κρέμεται και πηγαινοέρχεται με αναίδεια μπροστά στα μάτια τους, όσο γυρίζει το αρνί.

Την ιδιότροπη φίλη

Κάπως λιγάκι attention whore. Έχουν γαλλικό καφέ για αρχή οι οικοδεσπότες. Άντε και κανένα βούτημα για όποιον φτάσει νωρίς. Δεν θέλει καφέ, μήπως υπάρχει πράσινο τσάι. Μήπως υπάρχει κοκακόλα zero. Μήπως υπάρχει σκέτη σαλάτα χωρίς dressing. Να μη σε βάζω σε κόπο μωρέ. ΑΝ υπάρχει. Όχι καλέ μα τι κόπος. Σιγά το πράγμα (κακομαθημένη ιδιότροπη κα@@@@@α).

Το αρνί

Όλοι εποφθαλμιούν την πετσούλα που κρέμεται και πηγαινοέρχεται με αναίδεια μπροστά στα μάτια τους, όσο γυρίζει το αρνί. Ξεροψήνεται πρώτη γιατί είναι λίγο πιο κοντά στα κάρβουνα από το υπόλοιπο αρνί. Για το αρνί μαζεύονται όλοι, εξωγήινε. Αλλά τελικά δεν το τιμούν εις το έπακρον. Γιατί όταν είναι έτοιμο έχουν ψιλοχορτάσει. Δηλαδή τρώνε τελικά, αλλά αν τους έλεγε κάποιος ότι πάει το αρνί κάηκε έγινε κάρβουνο, δεν θα έφευγαν και πεινασμένοι.

Το γαλακτομπούρεκο.

Καλό το γαλακτομπούρεκο, η πρωτοβουλία των καλεσμένων χαιρετίζεται με θέρμη, ωστόσο, μετά από τόσα λίπη και έλαια, θα ήταν καλύτερο κάτι πιο φρουτώδες, κάτι με λίγες όξινες πινελιές για επιδόρπιο. Τελικά, το τσάκισαν κι αυτό.

Καλή όρεξη, και Χρόνια Πολλά με υγεία!

 

Διαβάστε ακόμα: Τα κορυφαία διεθνή κρασιά του Πάσχα, από την ομάδα των Cellier

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top