«Είμαστε οικογένεια». Το μήνυμα του Ενές Καντέρ.

Στην κυνική λογική του «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», ο Ενές Καντέρ δεν χωράει. Δεν πρέπει να χωρέσουμε ούτε κι εμείς. Ο άσος του ΝΒΑ, που, αυτή τη στιγμή είναι… άστεγος από ομάδα, θα μπορούσε να γίνει κάλλιστα ο σύγχρονος πρεσβευτής της ελληνοτουρκικής φιλίας στα πρότυπα της σχέσης που είχε αναπτύξει ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Ομέρ Λιβανελί από τη τη δεκαετία του ’70.

Φυσικά, η μουσική δεν κατάφερε να ανατρέψει τις δραματικές καταστάσεις μεταξύ των δύο χωρών, ούτε και το μπάσκετ μπορεί, όμως πέραν του διπλωματικού και εξοπλιστικού πεδίου, στο οποίο έχουν αναλωθεί και οι δύο χώρες, υπάρχει κι εκείνο των ενεργών πολιτών που όχι μόνο απεύχονται πιθανή σύγκρουση, αλλά επιδιώκουν την καλή γειτονία.

Ο «Σουλτάνος» τον έχει χαρακτηρίσει ανοιχτά Γκιουλενιστή και του έχω χρεώσει, μάλιστα, ενεργό συμμετοχή στο εις βάρος του -αποτυχημένο- πραξικόπημα το 2016.

Ο Καντέρ είναι επικυρυγμένος από τον Ερντογάν. Ο «Σουλτάνος» τον έχει χαρακτηρίσει ανοιχτά Γκιουλενιστή και του έχω χρεώσει, μάλιστα, ενεργό συμμετοχή στο εις βάρος του -αποτυχημένο- πραξικόπημα το 2016.

Πληροφορίες τις οποίες έχει επιβεβαιώσει και ο ίδιος ο Καντέρ θέλουν τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες να τον ακολουθούν κατά πόδας και μια φορά παραλίγο να τον συλλάβουν σε ένα ταξίδι που είχε κάνει ως παίκτης των Σέλτικς στην Ασία. Τότε τη γλίτωσε χάρη στη συνδρομή της τύχης, αλλά ξέρει πολύ καλά πως ο Ερντογάν δεν θα υποστείλει ποτέ τη σημαία του μέχρι να τον πιάσει στα χέρια του.

Ο Καντέρ έχει γίνει το μαύρο πρόβατο αναγκαστικά και για την οικογένειά του. Εχει να μιλήσει μαζί τους κοντά εννέα χρόνια. Οι δικοί του άνθρωποι τον αποκήρυξαν, σχεδόν αναγκασμένοι από τις τουρκικές Αρχές. Υπό άλλες συνθήκες, ειδικά ο πατέρας του θα περνούσε το υπόλοιπο του βίου του στη φυλακή.

Ο Freedom, όπως είναι το αμερικανικό επώνυμό μου (πήρε έπειτα από κόπο την αμερικανική υπηκοότητα) δεν είναι ένας επαναστάτης χωρίς αιτία. Δεν «παίζει» εκ του ασφαλούς. Έχει χάσει ήδη πολλά με όσα λέει και πράττει. Ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει ότι λειτουργεί για χάρη της αυτοπροβολής του.

Ο Καντέρ έχει γίνει το μαύρο πρόβατο αναγκαστικά και για την οικογένειά του (φωτογραφία: sooc).

Η παρουσία του στην Ελλάδα αυτές τις μέρες είναι ένα ισχυρό μήνυμα που μπορεί στα διπλωματικά fora να μην παίζει πρωτεύοντα ρόλο (ούτε καν δευτερεύοντα), εντούτοις ενισχύει την αίσθηση πως η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν μπλεχτεί στα γρανάζια ενός άγονου και επικίνδυνου πολεμικού παιχνιδιού εξαιτίας της μεγαλαυχίας και του ναρκισσισμού του τούρκου προέδρου.

Όσα είπε αυτές τις μέρες ο Καντέρ στους έλληνες δημοσιογράφους απέχουν πολύ από τους επίσημους ιστορικούς αναθεωρητισμούς της Άγκυρας. Αποκρούουν τις οξύηχες φωνές που μιλούν για Γαλάζια Πατρίδα, για εκμετάλλευση του Αιγαίου και για καταπάτηση των ιερών συμβόλων όπως συμβαίνει εδώ και καιρό με την Αγιά Σοφιά (το όνειδος δεν έχει τέλος).

Ο Καντέρ δεν κρύβεται πίσω από διπλωματικές γραμμές. Χαρακτηρίζει συνεχώς τον Ερντογάν ως δικτάτορα.

Ο Καντέρ δεν κρύβεται πίσω από διπλωματικές γραμμές. Χαρακτηρίζει συνεχώς τον Ερντογάν ως δικτάτορα, εξαπολύει εναντίον του μύδρους για τις επεκτατικές πολιτικές που ακολουθεί στη γύρω περιοχή, για την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού και για τον τρόπο που επιβάλλει τον νόμο του με τον φόβο στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Κάποιος άλλος στη θέση του θα είχε σιωπήσει ή, τουλάχιστον, με τον καιρό θα είχε μετριάσει τη λεκτική του επιθετικότητα κατά του τούρκου προέδρου. Ο Καντέρ δεν είναι τέτοιος τύπος. Τα έχει βάλει εναντίον ακόμα και του ΝΒΑ με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται χωρίς ομάδα. Μόλις στα 30 του και με το ταλέντο του να είναι αναμφισβήτητο, το λες και σκάνδαλο να μην υπάρχει μια ομάδα να τον εντάξει στο ρόστερ της. Είναι προφανώς η μοίρα που ακολουθεί κάθε ασυμβίβαστο άνθρωπο.

Mε τη φανέλα των Σέλτικς (φωτογραφία: nba.com).

Υπό συνθήκες θα μπορούσε να αγωνιστεί στον… αγαπημένο του Παναθηναϊκό, καθώς έχει εκφράσει πολλές φορές δημόσια ότι μικρός παρακολουθούσε στην τηλεόραση την ευρωπαϊκή προέλαση των «πράσινων». Ακόμη κι εκεί, όμως, με έμμεσο τρόπο, το τουρκικό κατεστημένο του την έχει στημένη. Ένας εκ των βασικών χορηγών της Ευρωλίγκας είναι η Turkish Airlines.

Χωρίς πατρίδα, χωρίς οικογένεια, χωρίς ομάδα. Ένας άνθρωπος μόνος του, αλλά όχι εντελώς μόνος.

Μπορεί να φανταστεί κανείς το διπλωματικό επεισόδιο που θα δημιουργούνταν σε περίπτωση που ένας πολέμιος του Ερντογάν έπαιζε σε μια διοργάνωση που λαμβάνει χρήματα από μια εταιρία, στην οποία ο τούρκος πρόεδρος έχει λόγο. Ούτε ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να αντέξει τέτοια πίεση ούτε και η διοργανώτρια αρχή.

Ακόμη κι έτσι, όμως, ο Καντέρ συνεχίζει τον αγώνα του. Χωρίς πατρίδα, χωρίς οικογένεια, χωρίς ομάδα. Ένας άνθρωπος μόνος του, αλλά όχι εντελώς μόνος. Δίπλα του συντάσσονται όλοι οι νουνεχείς Έλληνες και Τούρκοι που δεν ονειρεύονται να φορέσουν φισεκλίκια και να παίξουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα στα πεδία των μαχών που θέλει να δημιουργήσει ο Ερντογάν.

 

Διαβάστε ακόμα: Πούτιν, Σι, Ερντογάν. Θέλουν να αλλάξουν το status quo του κόσμου;

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top