Το βράδυ που η αγγλική αδημονία υποτάχθηκε στο ιταλικό coolness

Η στιγμή της στέψης για την ιταλική αρμάδα (Φωτογραφία: UEFA.com).

Στην προθέρμανση του ημιτελικού με την Ισπανία, η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία ζήτησε να ακουστεί το τραγούδι «A far l’ amore comincia tu» προς τιμήν της Ραφαέλα Καρά, η οποία έφυγε πριν από μια εβδομάδα. Ήταν ακόμα ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ιταλικής φιλοσοφίας, μιας στάσης ζωής που δε συσσωρεύει άγχη, ευθύνες ή προσδοκίες, αλλά επιλέγει να απολαμβάνει τις μεγάλες στιγμές.

Ίσως σε αυτή την φυσική ανεμελιά να οφείλεται ότι «πιάστηκαν στον ύπνο» και δέχτηκαν γκολ από τα αποδυτήρια. Την πρώτη κίνηση την είχαν κάνει οι Άγγλοι. Από εκεί και ύστερα όμως, οι Ιταλοί οργανώθηκαν κι επιτίθονταν τακτικά. Μπορεί να μην έκαναν πολλές τελικές προσπάθειες, όμως έφθειραν πολύ τους Άγγλους, τους πίεζαν και τους επιβάλλονταν. Είχαν το πάνω χέρι σε κάθε επίθεση.

Ο ατάραχος Μαντσίνι έδινε οδηγίες από τον πάγκο κι ο Ντοναρούμα κλείδωνε τα ρολά του. Ο Κιελίνι κι ο Μπονούτσι στην άμυνα άλλες στιγμές μου θύμιζαν Ρωμαίους εκατόνταρχους με το ηγετικό τους στυλ, κι άλλες μου θύμιζαν χριστιανούς στο Κολοσσαίο που παλεύουν με λύσσα για την επιβίωση τους. Ο Ζορζίνιο στο κέντρο, ρύθμιζε τα πάντα σα μετρονόμος κι είχε στο πλάι του έναν βελτιωμένο Βεράτι, που τόσο τον χρειαζόταν. Μπροστά, ο Ινσίνιε πάσαρε, έκοβε προς τα μέσα κι ο Κιέζα -ώσπου να τραυματιστεί- ντρίμπλαρε και χρησιμοποιούσε τη φυσική του δύναμη για να κάνει μπούκες από τα παλιά.

Αντίθετα, οι Άγγλοι ποδοσφαιριστές ήταν πολύ πιο σφιγμένοι. Την ίδια ώρα, στις κερκίδες του Ουέμπλει βρισκόταν ένα ταλαιπωρημένο έθνος, ένας λαός που έχει διχαστεί πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια, αποζητούσε μια στιγμή λύτρωσης, μια αφορμή για να αγκαλιαστεί ξανά. Δεν ξέρω αν ο πρίγκιπας Ουίλιαμ καιροφυλακτούσε να καρπωθεί τη συσπείρωση που θα απέρρεε της μεγάλης επιτυχίας, πάντως ακόμη κι εκείνος έδειχνε αγχωμένος.

Oι Ιταλοί ξεκίνησαν με γκολ από τα αποδυτήρια, αλλά σύντομα έφεραν το ματς στα μέτρα τους (Φωτογραφία: ndtv.com).

Πήρε τη γνωστή θέση στα επίσημα μετά του υιού και της συζύγου, οι οποίοι έλειπαν στον ημιτελικό με την Δανία, αφού η Kate είχε έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα covid και μάλιστα είχε φυγαδευτεί από το κεντρικό γήπεδο του Wimbledon. Ίσως ο Δούκας του Κέιμπριτζ να σκεφτόταν ότι θα ήταν ωραία συγκυρία αν έπαιρνε το χρίσμα εν μέσω γενικευμένης ευφορίας κι όχι στο αποκορύφωμα μιας προβληματικής περιόδου για τη χώρα και το βασίλειο.

Είναι δεδομένο ότι ξοδεύτηκε αρκετό εθνικό κεφάλαιο προς αυτή την κατεύθυνση. Δυστυχώς για τους Άγγλους, το πολύφερνο «It’s coming home» μεταδόθηκε τάχιστα και χιλιοτραγουδήθηκε από τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, οι οποίοι απομαγεύτηκαν όταν διέκριναν μια ευνοϊκή μεταχείριση προς τα «λιοντάρια».

Σε μια διοργάνωση ειδικών συνθηκών με αποκεντρωμένα γήπεδα διεξαγωγής των αγώνων, έξι από τους επτά αγώνες που έδωσαν οι Άγγλοι ήταν στην έδρα τους. Πέρα από τον προημιτελικό με τους Ουκρανούς, ματς το οποίο έπαιξαν στο Ολίμπικο της Ρώμης, τα υπόλοιπα παιχνίδια των Άγγλων διεξήχθησαν στο στάδιο Ουέμπλει, μπροστά σε χιλιάδες ξαναμμένους φιλάθλους. Η Squadra Azzura έδωσε μόνο τα τρία παιχνίδια των ομίλων στη Ρώμη κι ύστερα ταξίδεψε μεταξύ Λονδίνου και Μονάχου.

O Xάρι Κέιν παρηγορεί τη σύζυγό του, Katie Goodland (Φωτογραφία: Reuters/Carl Recine).

Στα πρώτα ματς, η ομάδα των Άγγλων φαινόταν να αντλεί δύναμη από τους οπαδούς της. Ωστόσο, στη διάρκεια του τουρνουά, όσο δηλαδή πλησίαζε τον πολυαναμενόμενο στόχο, τα πόδια τους φαίνονταν να βαραίνουν, το παιχνίδι τους έχανε τη σπιρτάδα του, με τον καιρό οι παίκτες αποκτούσαν αόρατες αλυσίδες.

Παρότι η άμυνα των Άγγλων ήταν καλά οργανωμένη, υποχωρούσε λίγο λίγο από την αποφασιστικότητα των Ιταλών, ώσπου ισοφαρίστηκε και τελικά το παιχνίδι οδηγήθηκε στην -πραγματικά- ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι. Όλο το γήπεδο κρατούσε την αναπνοή του.

O απαρηγόρητος Μάρκους Ράσφορντ (Φωτογραφία: Carl Recine/Pool Photo via AP).

Τελικά εκείνοι που ξεκίνησαν να χτυπάνε τα πέναλτι, παρότι αστόχησαν πρώτοι, είναι εκείνοι που κέρδισαν τελικά. Ξανά στον ίδιο τελικό, δεν έχασαν τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους όταν βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο. Ο θεόρατος Ντοναρούμα άπλωσε με επιτυχία το κορμί του στις επόμενες εκτελέσεις και κέρδισε τον τίτλο της διοργάνωσης με αυτόν του καλύτερου παίκτη, κλείνοντας ταυτόχρονα τα στόματα όσων τον έλεγαν προδότη που άφησε την Μίλαν για την Παρί.

Πώς είναι δυνατόν να μη λυγίσουν από το βάρος της προσμονής οι νεαροί Ράσφορντ (24), Σάντσο (20) και Σακά (19); Ειδικά οι δύο πρώτοι που κλήθηκαν να μπουν στο τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού, για να χτυπήσουν τα πέναλτι της λύτρωσης. Τουλάχιστον η ευθύνη μοιράστηκε ανάμεσα τους, διαφορετικά αν ήταν μόνο ένας ο μοιραίος δύσκολα θα συνερχόταν από μια τέτοια αστοχία.

Όπως δηλαδή είχε συμβεί το 1996, στον ημιτελικό μεταξύ Αγγλίας-Γερμανίας, όταν ο νυν προπονητής των Άγγλων, ο καθ’ όλα κομψός και ευγενής Gareth Southgate, είχε χάσει το τελευταίο πέναλτι κι ανέκοψε την πορεία των Άγγλων προς τον τελικό με τους Τσέχους.

O Gareth Southgate δέχεται κριτική για τους παίκτες που επέλεξε στη διαδικασία των πέναλτι (Φωτογραφία: Facundo Arrizabalaga/AFP).

Ήδη πολλοί τον ψέγουν -κι ίσως όχι άδικα- για την απόφαση του να δώσει την ευθύνη σε τόσο νεαρούς παίκτες, αλλά αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο τουρνουά, ούτε εκείνος ένας συνηθισμένος προπονητής.

Προσωπικά, αναλογίζομαι πόσο κοντά έφτασε στην άφεση αμαρτιών, στη διάλυση κάθε εφιάλτη που μπορεί να τον αναστατώνει τα τελευταία 25 χρόνια κι ανατριχιάζω. Τι άγχος και ποιους προσωπικούς δαίμονες μπορεί να έφερε μέχρι τον τελικό ο πενηντάχρονος τεχνικός από το Watford!

Του αφιερώνουμ την πρώτη στροφή από το αγαπημένο μου ποίημα του συμπατριώτη του, Ρούντιαρντ Κίπλινγκ:

If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you,
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or being lied about, don’t deal in lies,
Or being hated, don’t give way to hating,
And yet don’t look too good, nor talk too wise:

-you’ll be a Man, my son!

Διαβάστε ακόμα: Οι Σίμον Κιάερ αυτού του κόσμου.

TAGS :
euro Ποδόσφαιρο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook