Ποια Τάξη και ποιος Νόμος επιτρέπει τέτοιες βαναυσότητες;

Για τους παρατυχόντες ήταν η επιτομή της άλογης βίας. Για τους γνωρίζοντες ήταν το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας προς την αχαλίνωτη χρήση άσκοπων μέσων, η οποία άρχισε να αναπτύσσεται από την ημέρα του Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ανέλαβε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.

Ακραιφνής υποστηρικτής του δόγματος «Τάξη και Νόμος», ο εν λόγω υπουργός επιδαψίλευσε -καιρό τώρα- τους αστυνομικούς με κολακείες για τον υπέρμετρο ζήλο τους και -ούτε λίγο ούτε πολύ- τους επέτρεψε να λειτουργούν κατά το δοκούν. Μόνο που το «δοκούν» των οργάνων, όταν τους δοθεί το «πράσινο» φως, είναι γνωστό πού καταλήγει. Τα χθεσινά (7/3) επεισόδια στην πλατεία της Νέας Σμύρνης αποτέλεσαν μια ακόμη απόδειξη της εκτροπής προς την ανομία με πρόσχημα το νόμο.

Καμία δημοκρατική συνθήκη δεν πρέπει να αποδέχεται τη βία ως τη μόνη απάντηση σε κάθε ερώτηση.

Κανένας ιός δεν είναι υπέρτερος του «πονάω» που έβγαζε από τα σωθικά του ο νεαρός που εμφανίζεται στο βίντεο να δέρνεται εξακολουθητικά από τους άντρες των ΜΑΤ. Κανένα σχέδιο καταστολής δεν γίνεται να περιλαμβάνει ομάδες αστυνομικών των ειδικών δυνάμεων να ξυλοφορτώνουν έναν άπραγο πολίτη λες και συνέλαβαν τον υπερτρομοκράτη των πέντε θαλασσών. Καμία δημοκρατική συνθήκη δεν πρέπει να αποδέχεται τη βία ως τη μόνη απάντηση σε κάθε ερώτηση. Λίγος Κομφούκιος δεν βλάπτει: «Δεν σκοτώνεις ένα κουνούπι με κανόνι». Ασε που δεν «σκοτώνεις» έναν πολίτη για κανένα λόγο.

Μάλλον θα πρέπει να «ξαναμετρηθούμε» τώρα που η πανδημία έχει κλείσει χρόνο και έχει εμπεδωθεί η δυναμική και η ανθεκτικότητά της. Ολοι οι πολίτες της Ευρώπης παραχώρησαν -αναγκαστικά- μέρος των ελευθεριών τους στην οργανωμένη πολιτεία με σκοπό εκείνη να κάνει το παν ώστε να θωρακίζει τη δημόσια υγεία από τον επελαύνοντα ιό.

Δεν είναι της παρούσης να σημειώσουμε τα λάθη των κατά τόπους κυβερνήσεων ούτε τις επικίνδυνες αβελτηρίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο θέμα των εμβολίων. Αυτά θα καταγραφούν όταν πρέπει και όταν το «κύμα» του κορωνοϊού θα πάψει να καταπίνει ανθρώπινες ζωές.

Ο ιός, κάποια στιγμή θα νικηθεί. Το θέμα είναι να μην νικηθούν και τα δημοκρατικά αντανακλαστικά.

Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε, όμως, με επίταση είναι ότι αυτή η «παραχώρηση» μέρους των ελευθεριών δεν είναι υπογεγραμμένη σε ένα κενό χαρτί. Δεν δόθηκε ως «λευκή» επιταγή, την οποία θα συμπληρώσουν τα όργανα της τάξης με γκλοπιές.

Ο ιός, κάποια στιγμή θα νικηθεί. Ακόμη και η πανώλη που θέρισε τον μεσαιωνικό κόσμο, επέστρεψε κάποια στιγμή στο λαγούμι της. Οι σύγχρονες κοινωνίες, με την επίρρωση της επιστήμης, έχουν κάθε δικαίωμα να αισιοδοξούν ότι στο τέλος θα επικρατήσουν της πανδημίας. Αυτό που ενδέχεται να χαθεί στην πορεία και δεν πρέπει με τίποτα να το επιτρέψουμε είναι η εξασθένιση των δημοκρατικών αντανακλαστικών.

Αν συμβεί αυτό, τότε η διολίσθηση δεν θα είναι άνευ τιμήματος. Αν περιπέσουμε στον ολισθηρό δρόμο της νόμιμης βίας, είναι βέβαιο ότι θα σπάσει αυτομάτως η σχέση εμπιστοσύνης που οφείλει να οικοδομηθεί μεταξύ των πολιτών και της αστυνομίας.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από κομματικά γυαλιά. Δεν είναι πρώτη φορά που οι άντρες των ΜΑΤ χτυπούν ανελέητα απλούς πολίτες. Δεν συνέβη χθες πρώτη φορά. Μόνο που εδώ και καιρό, με πρόσχημα την πανδημία, αρχίζει να διαμορφώνεται το δίκαιο των αστυνομικών ως το υπέρτατο όλων.

Ρίχνονται στη «μάχη» των δρόμων ένστολοι που δεν έχουν επιχειρησιακή ετοιμότητα, ηθικό έρμα και γνώση του τι ακριβώς καλούνται να πράξουν.

Η κυβέρνηση λέει τώρα πως θα διαταχθεί ΕΔΕ, ωστόσο, επειδή όλοι ζούμε σ’ αυτή τη χώρα και γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ξέρουμε πολύ καλά πως καμία ΕΔΕ στους κόλπους της αστυνομίας δεν οδήγησε σε πραγματική κάθαρση και επιπροσθέτως, όποτε αποδείχθηκε πως η αστυνομία λειτούργησε εν αδίκω, η ηγεσία της δεν έκανε καν το προφανές: να ζητήσει μια δημόσια και ειλικρινή συγγνώμη. Ποιος πιστεύει πως σε αυτή την περίπτωση θα γίνει κάτι διαφορετικό;

Προκαλεί αλγεινή εντύπωση ο βάναυσος και «τυφλός» τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκαν οι άντρες της αστυνομίας σε άοπλους πολίτες. Προκαλεί προβληματισμό ότι δεν είναι εκπαιδευμένοι να συλλαμβάνουν ανθρώπους σε δημόσιο χώρο. Θυμίζουμε πως στην περίπτωση του Ζακ Κωστόπουλου αποδείχθηκε πως δεν ξέρουν να βάζουν ούτε χειροπέδες.

Να νικήσουμε τον ιό, αλλά να μην τεντώσουμε και το σχοινί πάνω στο οποίο όλοι περπατάμε.

Αυτό σημαίνει ότι ρίχνονται στη «μάχη» των δρόμων ένστολοι που δεν έχουν επιχειρησιακή ετοιμότητα, ηθικό έρμα και γνώση του τι ακριβώς καλούνται να πράξουν. Τούτο τους καθιστά αυτομάτως επικίνδυνους. Καλό είναι, λοιπόν, η ηγεσία του υπουργείου και της αστυνομίας να οργανώσει τάχιστα ανάλογα σεμινάρια «επιμόρφωσης» και, φυσικά, να αποτάξει εκείνους που μπήκαν στο Σώμα με πρόθεση μόνο να δέρνουν. Αυτό δεν είναι «Νόμος και Τάξη» αλλά ξεκαθάρισμα λογαριασμών σε αμερικανικό σαλούν.

Αν η κυβέρνηση θέλει να έχει συμμάχους τους πολίτες στην αναχαίτηση του ιού, θα πρέπει να διορθώσει άμεσα την εσφαλμένη εντύπωση ανομίας που γιγαντώνεται μέσα στην αστυνομία και να εξελίξει με διαφορετικό τρόπο τα επιχειρησιακά σχέδιά της. Μια μάσκα που δεν μπήκε, μια ταυτότητα που δεν έχει πάνω του ένας περιπατητής δεν γίνεται να οδηγούν σε μάχες σώμα με σώμα. Είναι παράλογο και επικίνδυνο όλο αυτό.

Να νικήσουμε τον ιό, ποιος δεν το θέλει;, αλλά να μην τεντώσουμε και το σχοινί πάνω στο οποίο όλοι περπατάμε γιατί τότε η πτώση θα είναι κάθετη.

 

Διαβάστε ακόμα: Μήπως να ακούσουμε τους συγγενείς των θυμάτων του Κουφοντίνα;

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top