TELEVISION SHOWS 2012: HOMELAND -- Showtime series -- Season 2 -- Episode 2 -- Pictured: Claire Danes as Carrie Mathison. PHOTO CREDIT: Ronen Akerman/Showtime 28homeland

Η μαντίλα, η νικάμπ ή χιτζάμπ δεν προσβάλλει καθόλου εμένα προσωπικά και τη θεωρώ ευπρόσδεκτη από τη στιγμή που επιτρέπει την αναγνώριση του προσώπου» λέει ο Άκης Τεμπερίδης. (Φωτογραφία: Ronen Akerman/Showtime 28homeland)

Οι εφημερίδες στο δυτικό κόσμο με μπροστάρισσα την online έκδοση της Βρετανικής Daily Mail, επικροτούν την κίνηση Γερμανίδας υπουργού άμυνας Ursula von der Leyen που αρνήθηκε να φορέσει μαντίλα σε επίσημη επίσκεψή της στη Σαουδική Αραβία. H Daily Mail είναι γνωστό έντυπο λαϊκής κατανάλωσης. Το να γράφει “ΑΡΝΗΘΗΚΕ να φορέσει μαντίλα” θα είχε ιδιαίτερη σημασία αν της είχαν ζητήσει επίσημα οι οικοδεσπότες της να τη φορέσει. Όμως, όπως αναφέρει και ο έγκυρος Independent σε άρθρο του με αντίστοιχο τίτλο, «στις γυναίκες πολιτικούς επιτρέπεται στη Σαουδική Αραβία η μη κάλυψη των μαλλιών».

Πριν από την Ursula von der Leyen, άλλες σημαντικές κυρίες όπως η Angela Merkel, η Michelle Obama, η Hillary Clinton και η Condoleeza Rice είχαν επισκεφτεί την ίδια χώρα χωρίς συμβιβασμούς στο δυτικό dress code. 

Στην περίπτωση της Γερμανίδας Υπουργού Άμυνας, αν οι οικοδεσπότες της είχαν θέσει ως όρο να εμφανιστεί με ολόσωμη “Αμπάγια” προφανώς η γυναίκα δεν θα δεχόταν καν να επισκεφτεί τη χώρα. Αν υφίστατο δηλαδή θέμα πρωτοκόλλου και η ίδια το αψηφούσε, θα μιλούσαμε για αθώο διπλωματικό επεισόδιο. Όμως δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη πρωτοκόλλου τουλάχιστον στη συγκεκριμένη χώρα. 

Όταν επισκεφτήκαμε το Ιράν, η γυναίκα μου φόρεσε οικειοθελώς τη μαντίλα.

Τα άρθρα σχετικά με την επίσκεψη της Γερμανίδας Υπουργού, η οποία έπραξε κατά τη γνώμη μου το αυτονόητο, αναφέρονται σε αντιδράσεις στα social media, ίσως για να τονίσουν άλλη μια φορά αυτά που χωρίζουν τους ανθρώπους εκεί από τη Δύση. Πού το περίεργο, αλήθεια, σε μία τόσο συντηρητική χώρα στην οποία η Σαρία αποτελεί πυλώνα του Συντάγματος, να βγουν κάποιοι και να φωνάξουν για ασέβεια; 

Σκεφτείτε αν μία ξένη, πολύ περισσότερο μια Γερμανίδα πολιτικός εμφανιζόταν στην Ελλάδα με βαθύ ντεκολτέ και φούστα πάνω από το γόνατο – που δεν απαγορεύονται φυσικά από το πρωτόκολλο – δεν θα έχαιρε ανάλογων αντιδράσεων στα δικά μας social media;

Επειδή διαβάζω πολλά γι’ αυτό το θέμα όλον αυτόν το καιρό, επιτρέψτε μου να καταθέσω τη δική μου άποψη σε λίγες γραμμές. Με τυχαία σειρά λοιπόν, πιστεύω τα εξής:

Όταν επισκέπτομαι μία χώρα ως απλός περιηγητής σέβομαι απόλυτα τους θεσμούς και τους κανόνες της, είτε με βρίσκουν προσωπικά σύμφωνο είτε όχι. Όταν επισκεφτήκαμε λοιπόν το Ιράν, η γυναίκα μου φόρεσε οικειοθελώς τη μαντίλα, σεβόμενη το εκεί σύνταγμα – που προβλέπει μερική κάλυψη του κεφαλιού και της οπίσθιας περιοχής της γυναίκας (αυτό δεν το ξέραμε και 10 μέρες κυκλοφορούσε με παντελόνι χωρίς φούστα από πάνω και κανείς δεν μας είπε τίποτα. Αν είχαμε τέτοιο “κόλλημα” με τους νόμους του Ιράν, απλούστατα δεν θα θέλαμε να το επισκεφτούμε). 

Αν μία γυναίκα θέλει να κυκλοφορεί με μπούρκα στην Ελλάδα, είναι δικαίωμά της.

Πίσω στη δική μας χώρα και ήπειρο τώρα: όπως θεωρώ δεδομένο γυναίκες και άντρες να ντύνονται όπως θέλουν – ακόμη κι αν κυκλοφορούν ημίγυμνοι, με ένα φύλλο συκής κρεμασμένο ή και χωρίς αυτό – άλλο τόσο θέλω να θεωρώ δεδομένο ότι κάποιος επισκέπτης, κάτοικος ή πολίτης μπορεί να καλύπτει το σώμα και το κεφάλι του όπως προτιμά. Θεωρώ δηλαδή γελοία την όποια συζήτηση απαγόρευσης της μαντίλας – την οποία φορούσαν και φορούν οι γιαγιάδες μας. Όμως δέχομαι μία μόνο απαγόρευση, αυτή της μπούρκα.

Η μαντίλα, η νικάμπ ή η χιτζάμπ δεν προσβάλλει καθόλου εμένα προσωπικά και τις θεωρώ ευπρόσδεκτες από τη στιγμή που επιτρέπουν την αναγνώριση του προσώπου. Δεν θέλω να πω ότι μου αρέσει που οι γυναίκες τις ακολουθούν ηθελημένα ή κάτω από τις πιέσεις ενός αντροκρατικού – πείτε μεσαιωνικού – πολιτισμού. Δεν αναφέρομαι στο τι θέλω αλλά στο τι δέχομαι. 

Όμως διαφωνώ με την επιβολή της μπούρκας, δηλαδή της ολικής κάλυψης του προσώπου σε οποιαδήποτε ευνομούμενη κοινωνία. Και σε πολιτισμικό επίπεδο θεωρώ την μπούρκα ανεπίτρεπτο ενδυματολογικό κώδικα για τη γυναίκα. Εκτός και αν η ίδια θέλει να τη διατηρεί ή – έστω – πιστεύει ότι θέλει να τη διατηρεί. 

Για λόγους δημόσιας ασφάλειας, θα απαιτούσα την αφαίρεση της μπούρκας σε δημόσιους χώρους, σε τράπεζες και ATM, σε σταθμούς, αεροδρόμια κτλ. Δεν θα απαγόρευα την μπούρκα ως ντύσιμο που συμβολίζει ένα μεσαιωνικό καθεστώς αλλά θα απαγόρευα οποιαδήποτε κάλυψη προσώπου σε δημόσιους χώρους, όπως μπούρκα, μαντίλα αναρχικού, μπαλακλάβα εμπρηστή και κράνος μοτοσυκλετιστή. 

Αν μία γυναίκα λοιπόν θέλει να κυκλοφορεί με μπούρκα στην Ελλάδα, δικαίωμά της. Όμως θα πρέπει να σεβαστεί την υποχρέωσή της να τη βγάζει κάθε τόσο και να δείχνει το πρόσωπό της σε δημόσιους χώρους και σε συναλλαγές με άλλους ανθρώπους και με τις αρχές.

Τώρα πάμε στο “μπουρκίνι”, το οποίο δύο – τρεις Δήμοι απαγόρευσαν το περασμένο καλοκαίρι στη Γαλλία μετά τα γεγονότα της Νίκαιας. Θεωρώ γελοίο το μέτρο και σ’ αυτό συμφωνούν και τα γαλλικά δικαστήρια. Γιατί να απαγορεύσεις το μπουρκίνι δηλαδή; Και ας πούμε το απαγορεύεις. Αν οι Μουσουλμάνες εφοδιαστούν με ολόσωμες στολές κατάδυσης νεοπρέν, τι κάνεις; Θα τις καταργήσες κι αυτές; Σωστό το δικαίωμα να ξεγυμνωνόμαστε όσο θέλουμε αλλά θα πρέπει να σεβόμαστε το δικαίωμα των άλλων να ντύνονται. Το αν το κάνουν επειδή το νιώθουν ή επειδή υπακούν στους άντρες τους, είναι πρώτιστα δικό τους θέμα – και του πολιτισμού τους – να το λύσουν, όχι δικό μας.

Εμείς, ως δυτικοί, μοντέρνοι, ελεύθεροι κι ωραίοι, μπορούμε να λειτουργούμε το πολύ ως παράδειγμα, όχι ως χειραγωγοί της κουλτούρας του καθενός.

Θα απαγόρευα οποιαδήποτε κάλυψη προσώπου σε δημόσιους χώρους, όπως μπούρκα, μαντίλα αναρχικού, μπαλακλάβα εμπρηστή και κράνος μοτοσυκλετιστή.
 

Με βάση το προηγούμενο, δε σημαίνει ότι επειδή εμείς ξεγυμνωνόμαστε στις δικές μας παραλίες πρέπει να έχουμε την απαίτηση να κυκλοφορούμε με τάνγκα, στρινγκ κτλ. σε πιο συντηρητικές χώρες. Αν θέλω σώνει και καλά να κυκλοφορώ με το μαγιό του Μπόρατ, θα ήταν τουλάχιστον ανώριμο να το κάνω σε ακτή του Ντουμπάι. Απλά δεν θα πάω εκεί και θα παραμείνω στη Μύκονο ή στη Σάντα Μόνικα. 

Είναι σαν κάποιος άλλος που έχει δική του άποψη περί ελευθεριότητας, να εμφανίζεται με τα “κακάλια” του έξω στις δικές μας παραλίες, μπροστά στα παιδιά μας. Θα το δεχόμασταν αυτό; Αλλά κι εμείς γιατί απαγορεύουμε το γυμνισμό (ή τον υπομένουμε ημιπαράνομο και γκετοποιημένο), αφού πρόκειται για το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο; Γιατί δεχόμαστε το νόμο περί “δημόσιας αιδούς” εν έτει 2016;  Και γιατί σοκαριζόμαστε με τη δημόσια θέα του γυναικείου στήθους, ακόμη και κατά τη διάρκεια του θηλασμού, ενώ αποδεχόμαστε για αιώνες το αντρικό; Αυτή όμως είναι άλλη συζήτηση… 

screen-shot-2016-12-15-at-4-33-09-pm

Η Ursula von der Leyen κατά τη διάρκεια της υποδοχής της από τον Σαουδάραβα ομόλογό της, Mohammad bin Salman Al-Saud.

 

 

Διαβάστε ακόμα: «Θα είναι χαρά μου η κόρη μου να παίζει με τα παιδιά των προσφύγων»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top