Γιατί να μην γελάει; (Menelaos Myrillas / SOOC).

Τι θέλει η αλεπού στο παζάρι; Σίγουρα αυτό που αναζητεί κι ένας ευρωβουλευτής από κάποιο τηλεοπτικό παιχνίδι της σειράς. Το ευκρινές κοινό του συμπαθούς τετράποδου με τον ευειδή δίποδο πολιτικό (τυχαίως, αλλά συνέβη) είναι η εμποροπανήγυρη. Που σημαίνει: ό,τι πληρώνεις, παίρνεις.

Όταν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έριχναν την ψήφο τους στον Αλέξη Γεωργούλη στην πρόσφατες Ευρωεκλογές προφανώς ήξεραν τι έκαναν. Κι αν δεν ήξεραν, καλά να πάθουν. Όπως πολύ καλά γνώριζε και το τότε κυβερνών κόμμα τους λόγους που διάλεξε να ενισχύσει τις τάξεις του με έναν ηθοποιό συγκρατημένης υποκριτικής δεινότητας, αλλά πλουμιστής επίδρασης στις κοριτσίστικες φαντασιώσεις.

Φευ, στην μετανεωτερική πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας δεν έχει τόσο σημασία να γνωρίζεις το αντικείμενο ή να έχεις εδραία πολιτική άποψη. Φτάνει και περισσεύει να διαθέτεις κοιλιακούς και καλά φροντισμένη φράντζα. Ο Γεωργούλης είναι το τέλειο πακέτο ακόμη και για ένα κόμμα που εξακολουθεί να θεωρεί πως κείται στο αριστερό φάσμα του πολιτικού τόξου. Ας είναι.

Όταν κλήθηκε να μιλήσει από το «φοβερό βήμα» της Ευρωβουλής (στο πλαίσιο εκδήλωσης για την εξόρυξη χρυσού), επιβεβαίωσε την αξία της σιωπής.

Οι πρώτες εμφανίσεις του «θιάσου Γεωργούλη» στις Βρυξέλλες ήταν η επιτομή της ελαφρότητας. Σαν επταήμερη σχολική εκδρομή όπου ο όμορφος της τάξης κάνει το κομμάτι του, βγάζει φωτογραφίες, ακκίζεται, περιφέρει το εντελές σαρκίο του και δοκιμάζει το πιο λαχταρισμό χαμόγελό του για να δελεάσει τις θαυμάστριες.

Όταν κλήθηκε να μιλήσει από το «φοβερό βήμα» της Ευρωβουλής (στο πλαίσιο εκδήλωσης για την εξόρυξη χρυσού), επιβεβαίωσε την αξία της σιωπής. Στεντορεία τη φωνή και με ύφος αγχωμένου μορφονιού που γλώσσεψε την μπέρδα του (sic), ο κ. Γεωργούλης έδειξε πως διαθέτει τέτοια ευρύτητα λόγου που μόνο ο ίδιος μπορεί να κατανοήσει τον εαυτό του. Το λες και σολιψισμό του ανέγνωρου.

Τώρα, έχοντας πλέον πραΰνει όλα τα προβλήματα που πλήττουν τη Γηραιά Ήπειρο και έχοντας επιτελέσει στο ακέραιο το κοινοβουλευτικά του καθήκοντα, σαν ξωμάχος που έσπειρε τη σοδειά του χειμώνα, είπε να κάνει ένα μικρό διάλειμμα και να πάρει μέρος ως κριτής στο τηλεοπτικό πρόγραμμα «Your Face Sounds Familiar».

Αν τοποθετήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ επί του θέματος; Αν του τράβηξε το αυτί για να τον συνετίσει; Προς θεού, τώρα το κόμμα ασχολείται με την συγκρότηση της Κεντροαριστεράς.

Μπορεί αρκετοί να έσπευσαν να τον κατηγορήσουν για την απόφασή του, αλλά μάλλον είναι οι ίδιοι που βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Ένας σωστός πολιτικός ανήρ μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα και να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για να διαμορφώσει το κοινό. Επομένως, περιμένω από τον κριτή Αλέξη Γεωργούλη να βγάζει κάθε εβδομάδα πύρινους λόγους υπέρ της επανάστασης, του λαϊκού κινήματος, του Τρότσκι και να κάνει εμπεριστατωμένες αναλύσεις για το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ που έφερε στην επιφάνεια τον Χαρίλαο Φλωράκη. Τι όχι;

Αν δεν το κάνει τότε και το δικό του πρόσωπο θα μοιάζει με κάποιου που είδε φως στην πολιτική και μπήκε εντελώς ανεπεξέργαστος, επιζητώντας τιμές που δεν του άξιζαν και προσδοκώντας οφέλη που δεν του τα χρωστούσαμε. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι (όχι μόνο από το χώρο του θεάματος), θα υπάρξουν δυστυχώς κι άλλοι μετά απ’ αυτόν. Ένας Γεωργούλης πάνω, ένας Γεωργούλης κάτω, δεν χάθηκε ο κόσμος. Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Μήπως, τελικά, να βάλει και η αλεπού υποψηφιότητα στις επόμενες Ευρωεκλογές;

Υ.Γ.: Αν τοποθετήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ επί του θέματος; Αν του τράβηξε το αυτί για να τον συνετίσει; Προς θεού, τώρα το κόμμα ασχολείται με την συγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Άλλο ένα πρόσωπο που δεν μοιάζει καθόλου… familiar.

 

Διαβάστε ακόμα: «Τζίτζι» και Sirina – το #metoo δεν έφτασε ακόμα στη Μακεδονία.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top