O Γιάννης είναι τόσο Έλληνας όσο και Νιγηριανός. Μας πειράζει;

To ότι φέρει την ελληνική σημαία δεν του αφαιρεί το δικαίωμα να είναι και Νιγηριανός.

Έλληνας ή Νιγηριανός; Ποιος είπε πως τα διλήμματα είναι πάντα ορθά; Η δήλωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο αμερικανικό δίκτυο ESPN «Ο κόσμος δεν με αποκαλεί Nigerian Freak. Oλοι με φωνάζουν Greek Freak. Είναι καιρός να καταλάβουν πως είμαι και τα δύο», διέλυσε εξαρχής τη διλημματική φύση της καταγωγής του.

Για εμάς τους Έλληνες, ο Γιάννης είναι δικό μας παιδί έστω και αν δεν βγήκε μέσα από την… «παραγωγική» διαδικασία της χώρας. Μας προέκυψε ως θείο δώρο, φυσικά δεν το καταλάβαμε αμέσως και αν δεν ήταν η θεά τύχη να ακολουθεί τα βήματά του τότε θα ήταν σφόδρα πιθανό να χαθεί ο μετέπειτα καλύτερος μπασκετμπολίστας του κόσμου.

Ακόμη κι έτσι, όμως, ο Giannis επέλεξε να μείνει στη χώρα μας, όπως και όλη η οικογένεια του, να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα και συνακόλουθα να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας μπάσκετ. Θα έλεγε κανείς πως, τελικά, έγινε πιο «δικός μας» κι από εμάς (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό το «εμείς» που ούτως ή άλλως τον συμπεριλαμβάνει). Η ζέση που έχει επιδείξει για τη φανέλα με το εθνόσημο και ο τρόπος που μιλάει για την Ελλάδα καταδεικνύουν τον διαπρύσιο σεβασμό του.

Η δήλωση του Γιάννη στο ESPN.

Ταυτόχρονα, όμως, δεν ξεχνάει τις ρίζες του. Ίσως γι αυτό κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ η ομοσπονδία μπάσκετ της Νιγηρίας έκανε μια άστοχη ανάρτηση στην οποία, ουσιαστικά, προσπαθούσε να πικάρει τον Γιάννη. Προφανώς οι Νιγηριανοί δεν μπορούν να δεχθούν ότι ο Γιάννης δεν επέλεξε να φορέσει τη δική τους φανέλα, αλλά αυτή είναι μια απόφαση ζωής, την οποία εκείνος πήρε με το χέρι στην καρδιά.

Αυτό, όμως, εν τέλει τον κάνει λιγότερο Νιγηριανό; Ή τον κάνει λιγότερο Έλληνα; Σε έναν κόσμο που στροβιλίζεται αδιάκοπα, όπου η μετανάστευση ήταν μέρος της μετανεωτερικότητας και που κάθε χώρα έχει χιλιάδες πολίτες με διπλή ταυτότητα, γιατί θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση;

Ο Γιάννης κλήθηκε, εντέλει, να πει το προφανές: ότι είναι και τα δύο. Αυτές οι δύο χώρες έχουν καθορίσει τη ζωή του και θα συνεχίσουν να την καθορίζουν. Οι γονείς του είναι Νιγηριανοί, αλλά η παιδεία του είναι ελληνική. Η πρώτη χώρα του έδωσε τα γενετικά του χαρακτηριστικά, η δεύτερη τον μεγάλωσε. Αμφότερες έχουν δικαίωμα να τον διεκδικούν, αλλά όχι να τον εγκλωβίζουν.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, κάτι που ίσχυσε και για τον Γιάννη, δεν βρίσκεις εύκολα απάγκιο. Στην ταινία μικρού μήκος «Naija Odyssey», ο Γιάννης λέει χαρακτηριστικά πως για τους Νιγηριανούς ήταν ένας Έλληνας και για τους Έλληνες ήταν ένας Νιγηριανός.  Είναι καιρός να ξεφύγουμε από αυτό το στενό δίπολο και να δεχθούμε τον Γιάννη γι’ αυτό ακριβώς που είναι: ο εαυτός του.

Ο Giannis είχε την τύχη και το εξαιρετικό ταλέντο να γίνει αυτό που έγινε. Είναι προβεβλημένος, ένας σύγχρονος σούπερ σταρ των γηπέδων. Είναι, κακά τα ψέμματα (κι ας είναι αυτό άδικο), πιο εύκολο να γίνει αποδεκτός από όλους τώρα. Θα πρέπει να σκεφτούμε με αφορμή την περίπτωσή του πως υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι μετανάστες που προσπαθούν να υπάρξουν σε έναν κόσμο που άλλοτε τους δέχεται κι άλλοτε τους διώχνει λες και δεν ανήκουν πουθενά.

Ας αποδεχτούμε όλοι οι Έλληνες τη νιγηριανή πλευρά του συμπατριώτη μας χωρίς αυτό να μας κάνει λιγότερο υπερήφανους.

Διαβάστε ακόμα: Μαράια Ριντελσπρίγκερ – Αντετοκούνμπο. «Σ’ αγαπάω Ελλάδα».

TAGS :
Γιάννης Αντετοκούμπο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook