Γιάννη, ο κόσμος είναι δικός σου

Η συγκίνηση του Γιάννη είναι κάτι παραπάνω εμφανής στον ευχαριστήριο λόγο που έβγαλε μετά την ανάδειξή του σε MVP του πρωταθλήματος (Photo by Kevin Winter/Getty Images for Turner Sports/Idealimage).

Το ανοιχτό γήπεδο στα Σεπόλια που εδώ και καιρό φέρει ένα γιγαντιαίων διαστάσεων γκράφιτι με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να ίπταται κρατώντας την μπάλα στο ένα χέρι θα είναι (πάντα) ο απαραίτητος υπομνηματισμός για το πού ξεκίνησε και πού έφτασε.

Ο Γιάννης είναι η αποθέωση της ευτυχούς συγκυρίας, της σύζευξης όλων των δυνάμεων της τύχης που επέτρεψαν στο πηγαίο ταλέντο του να μην χαθεί στους δρόμους της Αθήνας πουλώντας μαϊμού τσάντες και γκάτζετ για κινητά (όπως έκαναν και κάνουν άλλα παιδιά από την Αφρική), αλλά να λάμψει στα γήπεδα του ΝΒΑ.

Ηταν MVP πριν καν ονομαστεί τέτοιος. Δεν χρειάζονται λυρισμοί και ξέφρενοι συναισθηματισμοί: είναι γνωστό πως μια συγκυρία πραγμάτων δεν σκόρπισε τον Γιάννη στους πέντε δρόμους, αλλά τον οδήγησε στην οδό του μπάσκετ. Από εκεί και πέρα θα ήταν απίθανο να μην ακολουθηθεί η ροή των γεγονότων που βλέπουμε τώρα μπροστά μας να εκτυλίσσεται.

Ο μεγάλος αντίπαλος του Αντετοκούνμπο, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι οι αντίπαλες άμυνες και οι γιγαντώσωμοι παίκτες του ΝΒΑ, αλλά το νωθρό και ενίοτε τυφλό ελληνικό κράτος που τρώει τα δικά του παιδιά και όταν δεν χορταίνει τρώει και τα παιδιά που έρχονται από άλλες χώρες. Καμιά φορά ξυπνάει από τον μακάριο λήθαργό του και επιτρέπει σε κάποια σπάνια τέκνα να αναπνεύσουν και να ακολουθήσουν το όνειρο για το οποίο είναι ταγμένα.

Αυτή τη στιγμή ο «δικός» μας Γιάννης απολαμβάνει το σπάνιο προνόμιο να είναι γνωστός σε όλη την υφήλιο. Η δύναμη και η αναγνωρισιμότητα που του παρέχει η παρουσία του στα γήπεδα του ΝΒΑ και η συνακόλουθη βράβευσή του ως MVP της κανονικής περιόδου, τον καθιστούν έναν από τους πλέον περίβλεπτους παίκτες σε όλα τα αθλήματα. Είναι ένα πασιφανές είδωλο, ένα κλασικό role model. Όπως πριν από χρόνια όλοι ήθελαν να γίνουν Μάικλ Τζόρνταν και στη συνέχεια Κόμπε Μπράιαντ, τώρα παλεύουν διακαώς να μοιάζουν στον Αντετοκούνμπο.

Από μπασκετικής άποψης, η συνεισφορά του στο μπάσκετ που παίζεται πλέον στα γήπεδα των ΗΠΑ είναι καθοριστική. Είναι ψηλός, είναι δυνατός, έχει απροσμέτρητο άνοιγμα χεριών, παίζει άνετα σε δύο-τρεις θέσεις, έχει έκρηξη πάνθηρα, βηματισμό αιλουροειδούς και πάνω από όλα αδάμαστη θέληση. Είναι το πλήρες πακέτο για το μπάσκετ του 21ου αιώνα. Οι μεγάλοι παίκτες είναι τέτοιοι όχι μόνο διότι σημειώνουν πόντους, αλλά διότι αλλάζουν το status του αθλήματος και ο Γιάννης είναι μια τέτοια περίπτωση.

Mε την οικογένειά του κατά τη διάρκεια της τελετής (Photo by Michael Kovac/Getty Images for Turner Sports/Idealimage).

Από συναισθηματικής άποψης, είναι ο άνθρωπος που δεν το έβαλε κάτω. Που δεν αποδέχθηκε τη μοίρα του φτωχού μετανάστη. Αν και βίωσε αυτή τη συνθήκη κάμποσα χρόνια στην Ελλάδα. Ναι, η ζωή του θα μπορούσε άνετα να γίνει ταινία στο Χόλιγουντ. Έχει όλα τα στοιχεία του μελοδράματος που αρέσουν στη βιομηχανία της κινηματογράφου. Και ίσως, τελικά, κάποια στιγμή να γίνει. Αυτή τη στιγμή, ο Γιάννης είναι ο πιο περιζήτητος αθλητής στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Κανείς δεν πιστεύει πως αυτή η βράβευση, δίκαιη απόλυτα σε σχέση με τα κατορθώματα του έτερου διεκδικητή, Τζέιμς Χάρντεν, θα είναι μια εκτόξευση με γρήγορη προσγείωση. Ολοι οι αναλυτές στο ΝΒΑ, εδώ και καιρό όχι ως μετά Χριστόν προφήτες, ποντάρουν όλα τα χρήματά τους στο γεγονός ότι ο Αντετοκούνμπο έχει μπροστά του πολλές ακόμη βραβεύσεις. Αυτή ήταν μόλις η αρχή των πάντων.

Ο ίδιος γνωρίζει πως θα καταξιωθεί πλήρως μόνο αν καταφέρει να φορέσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Καλές είναι οι ατομικές βραβεύσεις, αλλά δίχως τίτλο θα είναι ένας βασιλιάς δίχως βασίλειο. Αν μπορέσει να κάνει το ταπεινό Μιλγουόκι πρώτη δύναμη στο ΝΒΑ, τότε το επίτευγμά του θα αφήσει εποχή στο πρωτάθλημα. Αν είναι πιθανό να συμβεί; Αναμφίβολα, ναι. Αν υποστηριχθεί από το κλαμπ με παίκτες που ταιριάξουν πάνω του τότε οι Μπακς θα γίνουν το επόμενο Τορόντο.

Στο μεταξύ: ο Γιάννης θα χτίζει τον μύθο του, θα έχει τον κόσμο στα πόδια του. Λογικό: ο κόσμος, πλέον, είναι δικός του.

Διαβάστε ακόμα: Ένας Δημήτρης που θα μπορούσε να λέγεται Ιώβ.

TAGS :
Γιάννης Αντετοκούμπο Μάικλ Τζόρνταν μπάσκετ ΝΒΑ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook