`We Remain in Europe` demonstration, at Syntagma square, on June 22, 2015 / Διαδήλωση `Μένουμε Ευρώπη`, στο Σύνταγμα, στις 22 Ιουνίου, 2015 Φωτογραφία: Theodore Manolopoulos / SOOC

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ενώ προσέρχεται στη χθεσινή συγκέντρωση-διαδήλωση “Μένουμε Ευρώπη”, στο Σύνταγμα. Μια ζωντανή απόδειξη για το παράλογο των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Φωτογραφία: Theodore Manolopoulos / SOOC

Μετά από πέντε μήνες διαπραγμάτευσης, έχουμε για πρώτη φορά μια πρόταση από την ελληνική Κυβέρνηση, η οποία αποτελεί πραγματική βάση για συζήτηση και συμφωνία και η οποία είναι πλήρως επιβεβαιωμένη από την ελληνική πλευρά.

Άρα, ενώ δεν έχουμε συμφωνία και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε απολύτως τίποτα ως το τέλος της κρίσιμης αυτής εβδομάδας, έχουμε μια πρώτη πραγματική βάση κριτικής στην ελληνική Κυβέρνηση και την ως τώρα αποτελεσματικότητα της διαπραγμάτευσής της.

Να θυμίσουμε μερικά μόνο από όσα είχε πει η Κυβέρνηση και οι βουλευτές που τη στηρίζουν: όχι ύφεση, όχι λιτότητα, ανάπτυξη, προστασία της εργασίας, όχι περικοπές μισθών και συντάξεων, να σηκώσουν το βάρος οι πλούσιοι (χωρίς ποτέ να προσδιορίζουν ακριβώς το ποιος είναι πλούσιος – εκ του πονηρού παράβλεψη).

Τα μέτρα που είδαμε χθες είναι υφεσιακά, αφορούν σ’ όλους, μειώνουν τα εισοδήματα, τελεία και παύλα. Οι αυξήσεις στο ΦΠΑ αφορούν στους πάντες και είναι έμμεση μείωση του εισοδήματος, οι αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών σε εργαζόμενους και εργοδότες είναι μείωση του μισθού, οι αυξήσεις των ιατροφαρμακευτικών εισφορών είναι μείωση των συντάξεων, επιχειρήσεις που δεν πλήρωναν και έκρυβαν κέρδη θα έχουν κι άλλους λόγους να το κάνουν, όπως επίσης και νέες δικαιολογίες για απολύσεις.

 H αμηχανία και η απογοήτευση κάποιων βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανής. Είναι λογικό. Εξαιρώντας κάποια κυνικά και έμπειρα στελέχη, δύσκολα μπορεί να κατηγορήσει κάποιος έναν απλό βουλευτή που εξελέγη με τις ηρωικές υποσχέσεις της Θεσσαλονίκης και του σκισίματος των μνημονίων.

Κι αυτά τα €8 δις που ελπίζουν πως θα μαζέψουν με τη χθεσινή λίστα καλύπτουν το κενό για ένα διάστημα μόνο, συνοδεύουν την παράταση του υφιστάμενου προγράμματος ως μια μεσοπρόθεσμη συμφωνία, ώστε να ολοκληρωθει η αξιολόγηση και να πάρουμε τη δόση του δανείου που εκκρεμεί.

Εφόσον λοιπόν αυτή η συμφωνία τελικά κλείσει, μπαίνουμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο για την πορεία της Κυβέρνησης και το πολιτικό μας σύστημα. Και αυτή η περίοδος έχει χονδρικά δυο φάσεις. Η μία είναι η ψήφιση κι η εφαρμογή της τωρινής συμφωνίας. Η δεύτερη θα έρθει με τη λήξη της παράτασης και την έναρξη ενός δεύτερου γύρου διαπραγμάτευσης για την επόμενη φάση του προγράμματός μας.

Από χθες το βράδυ, η αμηχανία και ίσως η απογοήτευση κάποιων βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανής. Είναι απολύτως λογικό. Εξαιρώντας κάποια κυνικά και έμπειρα πολιτικά στελέχη, δύσκολα μπορεί να κατηγορήσει κάποιος έναν απλό βουλευτή που εξελέγη από τους συμπολίτες του με τις ηρωικές υποσχέσεις του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, του «go back Madame Merkel» και του σκισίματος των μνημονίων. Ή ίσως κάποιον που πίστεψε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν έλεγε ότι η Βουλή δεν θα εγκρίνει μνημόνια που χρηματοδοτούν το επαχθές χρέος και δεν θα περνάει αντιλαϊκά νομοσχέδια με τη διαδικασια του κατεπείγοντος.

Ήρθε λοιπόν η ώρα του Αλέξη Τσίπρα. Με το πού θα προσγειωθεί στην Αθήνα με τη συμφωνία στα χέρια, είναι αυτός που θα έχει και το βάρος της ευθύνης της διαχείρισης της πλειοψηφίας του.

Όταν ο Τσίπρας παρουσιάσει το δίλημμα μεταξύ μιας επώδυνης συμφωνίας ή μιας επικίνδυνης ρήξης, οι επίμονοι ευρωπαϊστές, ακόμα κι αυτοί που δεν τον ψήφισαν, θα τον στηρίξουν απέναντι στους προδομένους ψηφοφόρους.

Η συμφωνία πρέπει να ψηφιστεί από αυτούς που θα την εφαρμόσουν, δηλαδή από τους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Το αν θα την ψηφίσουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης είναι θέμα που θα εξετάσουμε σε δεύτερο στάδιο. Η συγκυβέρνηση, πάντως, δεν επιθυμεί προφανώς να χάσει τη δεδηλωμένη. Εξάλλου, θα χρειαστεί χρόνο να προετοιμάσει το έδαφος για τις δυσκολίες που θα της προκύψουν μετά το πέρας της παράτασης.

Οι χιλιάδες πολίτες που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος με το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη» και το αίτημα μιας συμφωνίας που θα αποσοβήσει τον κίνδυνο του Grexit θα είναι οπωσδήποτε ένα από τα όπλα στη φαρέτρα του Πρωθυπουργού στην εσωκομματική μάχη.

Με την Αντιπολίτευση να κινείται σε πολύ χαμηλά ποσοστά, το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο του Τσίπρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σοβαρά. Και όταν παρουσιάσει το δίλημμα μεταξύ μιας επώδυνης συμφωνίας ή μιας επικίνδυνης ρήξης, οι επίμονοι ευρωπαϊστές, ακόμα κι αυτοί που δεν τον ψήφισαν, θα τον στηρίξουν απέναντι στους προδομένους ψηφοφόρους.

Ίσως, κύριε Παπαδημούλη που προβλέψατε ότι η συμφωνία θα ψηφιστεί με μεγάλη πλειοψηφία, η διαδήλωση «Μένουμε Ευρώπη» να μην ήταν και τόσο αντικυβερνητική τελικά. Για να μην πω και το αντίθετο μάλιστα.

Γιατί, αν τα λογικά σενάρια επιβεβαιωθούν και δεν ζήσουμε κάποια απίστευτη έκπληξη, ο Πρωθυπουργός, ο επικεφαλής της Κυβέρνησης, θα λέει αυτό που λένε κι οι μόνοι συνεπείς υποστηρικτές της συμφωνίας, αυτοί που δηλώνουν ανοιχτά πως έχουν προτεραιότητα την Ένωση και το νόμισμα ακόμη κι αν χρειαστεί να πληρώσουν απ’ την τσέπη τους την παραμονή τους σ’ αυτό.

Η δική τους επιθυμία θα επικυρώσει ανάμεσα στους ψηφοφόρους του, προς το παρόν, την προσωπική του πολιτική ηγεμονία, αυτή που θα προτάξει σε όσους ξόρκιζαν τη λιτότητα και υμνούσαν τις μαγκιές ορισμένων.

 

Διαβάστε ακόμα: Τι είδαμε στο Σύνταγμα #MenoumeEvropi.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top