Η Ελλάδα λίγο πριν από την Τέλεια Καταιγίδα

Η Κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει πολλά μέτωπα ταυτόχρονα: διαφορετικά, ανόμοια, αλλά συντονιζόμενα μέτωπα. (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr European Parliament)

Θα δανειστούμε την έκφραση του Αλέξη Τσίπρα, την αναφορά -στην ομιλία του ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ- «στην τέλεια καταστροφή στην οικονομία» η οποία θα επερχόταν αν η τρέχουσα δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου-3 εκτροχιασθεί. Θα την δανειστούμε μεν, όμως θα την πάμε λίγο παραπέρα: θυμηθείτε την εντυπωσιακή ταινία Η τέλεια καταιγίδα, όπου δυο ή τρια μέτωπα αναταραχής συνδυάζονται και συντονίζονται με αποτέλεσμα να δημιουργείται η τέλεια καταιγίδα/the perfect storm που στο τέλος καταπίνει το θαρραλέο, πλην μη δυνάμενο να αντέξει ψαράδικο σκαρί στον Βόρειο Ατλαντικό.

Γιατί πάμε σ’ αυτήν την αγριευτική παρομοίωση; Διότι ένα τέτοιο φαινόμενο είναι εκείνο που κινδυνεύει να δημιουργηθεί μπροστά στα μάτια μας αυτές τις ημέρες με την ταυτόχρονη εμφάνιση -ή να πούμε καλύτερα: επιβάρυνση- σε διαφορετικά, ανόμοια αλλά συντονιζόμενα μέτωπα. «Συσκέψεις για την Ελλάδα χωρίς την Ελλάδα» πολλαπλασιάζονται για το χρέος – γνώριμη η κατάσταση, αλλά αρκετά πιο περιφρονητικό το Washington Group που αναγγέλλεται, αναβάλλεται, ξανααναγέλλεται, μετατίθεται, προχωράει. Συνεχές Σκοτσέζικο ντους στην διαβόητη δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου-3, που υποτίθεται ότι είναι conditio sine qua non για να ξεκινήσει ο,τιδήποτε για το χρέος.

Από δίπλα, διαψευδόμενη με ένταση και θόρυβο εμπλοκή στο Κυπριακό, όπου η νεο-πατριωτική στάση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά υπόσχεται/επιβάλλει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη-Ακιντζή: ο κανόνας γνωστός – όσο πιο έντονη η διάψευση, τόσο πιο βέβαιο ότι αληθεύει το διαψευδόμενο! (Ξέρουμε, ξέρουμε, η Τουρκική απειλή για προσάρτηση των Κατεχόμενων δεν λειτούργησε την προηγούμενη φορά. ‘Ομως… θυμάται κανείς π.χ. την πρόσφατη Ρωσική πρακτική προσάρτησης στην Κριμαία;).

Σε απόσταση αναπνοής το Προσφυγικό που πάει να ξαναξεκινήσει, με τα hotspots να αναφλέγονται στα νησιά το ένα μετά το άλλο. Με τις επ’ αυτού απειλές Ερντογάν να «συμπληρώνουν» την διακηρυκτική μεν, υπαρκτή δε απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για πάγωμα των διαπραγματεύσεων ΕΕ/Τουρκίας. Αλλά και να έρχονται να δέσουν με τον όλο και πιο επιθετικό αναθεωρητισμό της Τουρκίας, με τον Ερντογάν να εξηγεί όχι ότι «τα σύνορα της καρδιάς του/των Τούρκων» εκτείνονται πολύ-πολύ μακρύτερα απο τα γεωπολιτικά σύνορα αλλά και να εξηγεί – με αφοπλιστική αμεσότητα: αφοπλιστική πλην… καλά εξοπλισμένη μέχρι και με F-35/Stealth! – ότι η Συνθήκη της Λωζάννης δεν είναι ιερό κείμενο (δεν είναι, τίποτε στα ανθρώπινα δεν είναι ιερό).

Με καλαφατισμένο λοιπόν σκαρί -δείτε τα γκάλοπ, δείτε την εχθροπάθεια στο πολιτικό σκηνικό, ψάξτε τον πολιτικό αρχηγό με 36 εκατομμύρια στην Λίστα Μπόργιανς, παρακολουθήστε την παιδική χαρά στην Κεντροαριστερά- πλέει όχι μόνον η Κυβέρνηση αλλά όλο το πολιτικό μας σύστημα προς την Τέλεια Καταιγίδα. Κάποια στιγμή, θα βλέπουμε την εποχή όπου φοβόμασταν μην Φινλανδοποιηθεί η Ελλάδα με νοσταλγία…

Διαβάστε ακόμα: Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο; Για αυτό δεν θα έχουμε εκλογές πριν το 2019!

TAGS :
Αλέξης Τσίπρας Ελλάδα κυπριακό μνημόνιο προσφυγικό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook