O Iωάννης Χουντής γράφει για το πώς βιώνουν οι Έλληνες τoυ Λονδίνου τις ελληνικές εκλογές (αριστερά φωτογραφία: Ανδρέας Σουχής για το Andro).

Διαβαίνεις την Piccadilly Circus προχωρώντας προς Oxford Street και μετά νότια προς το Mayfair και το Green Park. Κοντοστέκεσαι, όπως πάντα, αμφιταλαντευόμενος μεταξύ της  St. James’s Street και τις παρακείμενης clubland του Pall Mall και της πιο ήσυχης εναλλακτικής του Royal Borough.

Είναι Παρασκευή και ως συνήθως συναντάς Έλληνες γνωστούς σε διάφορα κλασικά στέκια. Τελικά προχωράς προς το South Kensington -άλλη μέρα το Mayfair- και στην pub Anglesey Arms, είναι σαν να πίνεις ποτό στο Κολωνάκι, τόσοι πολλοί Έλληνες. Ακούς για καλοκαιρινά σχέδια (έφθασε σχεδόν Ιούνιος!), το επόμενο μεταπτυχιακό, τη νέα επιχειρηματική επιτυχία (οι φίλοι από το City), τη στέψη του Βασιλιά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ίσως και για τη Eurovision.

Οι ελληνικές εκλογές είναι ένα από τα ζητήματα που αφορούν την ελληνική παροικία του Λονδίνου τις τελευταίες εβδομάδες.

Για να είμαστε ειλικρινείς, οι ελληνικές εκλογές είναι ένα από τα ζητήματα που αφορούν την ελληνική παροικία του Λονδίνου τις τελευταίες εβδομάδες. Καθώς πρόκειται για μία από τις παλαιότερες και ευπορότερες κοινότητες Ελλήνων στο Εξωτερικό, είναι αναμενόμενο πως τα προτάγματα και οι σκέψεις τους για τις επερχόμενες εκλογές είναι ιδιαίτερα αποκρυσταλλωμένες.

Δύσκολη αλήθεια πρώτη: Την ίδια στιγμή, ειδικά μετά από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ειδικά για όσους ζουν πολλά χρόνια στη Γηραιά Αλβιώνα, οι ελληνικές εκλογές, αντικειμενικά, δεν επηρεάζουν άμεσα τη ζωή και την καθημερινότητά τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, για πολλούς παρουσιάζουν ενδιαφέρον αλλά μάλλον τρόπον τινά φιλολογικό και θεωρητικό.

Αριθμούν μερικές χιλιάδες οι Έλληνες που θα ψηφίσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο ως απόδημοι με το νέο εκλογικό νόμο. Φυσικά, θα ήταν πολλοί περισσότεροι, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο αν οι εν Ελλάδι νομοθέτες δεν είχαν μείνει προσκολλημένοι σε αρχαϊκά πολιτικά επιχειρήματα που αγνοούν το σύγχρονο κόσμο. Σίγουρα οι απόδημοι Έλληνες τους έχουν ξεπεράσει σ’ αυτά προ πολλού χρόνου.

Σε μεγάλο βαθμό αυτοί που περιόρισαν την επιρροή της απόδημης ψήφου φοβούνταν την κατεύθυνσή της. Και τούτο διότι η προστριβή με ξένες κουλτούρες και γραφειοκρατίες, η καθημερινότητα μακριά από την Ελλάδα, η τήρηση των κανόνων και των νόμων σε κάθε περίπτωση -ενίοτε ως την ακραία λεπτομέρειά τους-, όλα αυτά μαζί με πολλούς άλλους παράγοντες έχουν καταστήσει, αναπόφευκτα, τους Έλληνες (δυνητικούς) εκλογείς του Εξωτερικού πολύ πιο απαιτητικούς. Είναι φυσικό, είναι η εμπειρία του αλλότριου, του «άλλου», που σε καθιστά κριτικό έναντι στο «δικό» σου, το γνώριμο.

Η μονομαχία από… μακριά (φωτογραφία: Sooc).

Δεν είναι όλοι οι Έλληνες της Μεγάλης Βρετανίας διατεθειμένοι να γυρίσουν στην Ελλάδα.

Δύσκολη αλήθεια δεύτερη: Δεν είναι όλοι οι Έλληνες της Μεγάλης Βρετανίας διατεθειμένοι να γυρίσουν στην Ελλάδα. Άλλωστε, είναι όλοι οι Γάλλοι, Γερμανοί ή Αμερικανοί της διασποράς έτοιμοι να γυρίσουν στις πατρίδες τους; Σε έναν παγκοσμιοποιημένο και αλληλένδετο κόσμο όπως αυτός που ζούμε δεν αποτελεί πανάκεια ούτε νομοτέλεια η επιστροφή, όπου πολλές φορές δεν παρέχονται οι ίδιες ευκαιρίες, αποδοχές ή ποιότητα ζωής.

Την ίδια στιγμή, όμως, ο οικογενειακός και κοινωνικός κύκλος, τα βιώματα, σε άλλους εντονότερα χαραγμένα, σε άλλους λιγότερα, η μικρότερη ή μεγαλύτερη περιουσία που εδράζεται σε ελληνικό έδαφος, όλα αυτά καθιστούν τις εκλογές στην Ελλάδα αντικείμενο ενδιαφέροντος και συζήτησης για τους Έλληνες της Μεγάλης Βρετανίας.

Δύσκολη αλήθεια τρίτη: Είναι αυτοί οι πολίτες που επιθυμούσαν και ενθουσιάστηκαν από τη ψηφιοποίηση του κράτους τα τελευταία χρόνια και το φιλεπενδυτικό κλίμα που διαμορφώθηκε στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Είναι οι ίδιοι που απογοητεύτηκαν από τη μη εφαρμογή της καθολικής αξιολόγησης στο δημόσιο (και δη στο εκπαιδευτικό σύστημα) και τις διαχρονικές αστοχίες, παραλείψεις και αβλεψίες που οδήγησαν στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Και αυτά μονάχα τα παραδείγματα αναδεικνύουν ανάγλυφα τις απαιτήσεις τους και το εκλογικό τους «προφίλ» και ας μην ψηφίζουν όλοι.

Σταθερότητα, εκσυγχρονισμός, οικονομική ανάπτυξη με όρους σωφροσύνης και σοβαρότητας, ισονομία και ισοπολιτεία, με λίγα λόγια μία Ελλάδα που θα θυμίζει περισσότερο, αν όχι την Βρετανία, άλλες ευρωπαϊκές χώρες του μεγέθους της. Αν έπρεπε να προβλέψω κάτι για την ερχόμενη Κυριακή -δεν είμαι ούτε δημοσκόπος, ούτε ισχυρίζομαι πως μιλώ με χιλιάδες Έλληνες του Λονδίνου- θα ήταν πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της πόλης θα κινηθούν προς πολιτικές επιλογές που διασφαλίζουν με εμφατικότερο τρόπο τα παραπάνω.

Το θέμα των ελληνικών εκλογών, τουλάχιστον προς ώρας, δεν φιγουράρει στις ενημερωτικές ιστοσελίδες του BBC και των εντύπων ευρείας κυκλοφορίας.

Όσο για την Βρετανία per se; Το θέμα των ελληνικών εκλογών, τουλάχιστον προς ώρας, δεν φιγουράρει στις ενημερωτικές ιστοσελίδες του BBC και των εντύπων ευρείας κυκλοφορίας. Σε καμία περίπτωση το ενδιαφέρον δεν παρουσιάζεται το ίδιο με αυτό των τουρκικών εκλογών. Θυμάμαι πως το 2015, ίσως λόγω της δραματικότητας των στιγμών, ίσως λόγω του πιο «εξωτικού» χαρακτήρα του τότε ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ίσως λόγω της βρετανικής συμμετοχής ακόμη στην Ε.Ε., οι βρετανικές εφημερίδες ενδιαφέρονταν περισσότερο για τις ελληνικές εκλογές.

Ίσως, πάλι, η πολυπλοκότητα των διαδοχικών εκλογικών συστημάτων -τι νόημα να βγάζουν όλα αυτά σε έναν λαό που εκλέγει με το ίδιο σύστημα ηγέτες για πάνω από έναν αιώνα;- και το αναμενόμενο πάνω-κάτω του αποτελέσματος να καθιστά τις εκλογές λιγότερο ελκυστικές ειδησεογραφικά.

Σε κάθε περίπτωση, είναι μεγάλη η ωφέλεια που μπορεί να προσδώσει η εξωτερική οπτική στα ελληνικά δρώμενα. Παρατηρείται σε τόσες άλλες δημοκρατίες. Δημιουργική και παραγωγική, αρκεί να υπερβούμε τις αγκυλώσεις. Πόσο μεγαλύτερη, παγκόσμια γιορτή δημοκρατίας, όπως συχνά λέγεται το cliché, θα ήταν αν την Κυριακή εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ανά τον κόσμο συνέρρεαν σε ελληνικά προξενεία και πρεσβείες για να ψηφίσουν; Και πόσο διαφορετική θα ήταν, ίσως, η σύνθεση της ελληνικής Βουλής, όχι αναγκαία ως προς την αριθμητική ισχύ των κομμάτων αλλά την ποιότητα της σύνθεσης των κοινοβουλευτικών τους ομάδων;

Φευ! Ίσως τούτο να αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Όπως και να έχει, την Κυριακή, δίπλα στο Sunday roast και τη συνήθη «αποθεραπεία» από το ξενύχτι της Παρασκευής και του Σαββάτου, οι εκλογές και τα αποτελέσματά τους θα βρίσκονται στη κορυφή των συζητήσεων όλων των ελληνικών νοικοκυριών του Λονδίνου, και είναι πάρα πολλά!

 

Διαβάστε ακόμα: Το στυλ του νέου Βασιλέα Καρόλου Γ’.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top