Μόνον άμα ο ψηφοφόρος γυρίσει την πλάτη σ’ εκείνες τις τραγικές φιγούρες που προσωποποιούν τις άθλιες πρακτικές αυτού του είδους, μόνο τότε μπορεί να διασωθεί κάτι από την πολιτική σκηνή.
Σφάλλαμε πριν από λίγες ημέρες. Σφάλλαμε όταν βάζαμε ερωτηματικό στο «Μήπως είμαστε σαλεμένοι», ως ρητορικό ερώτημα για το πώς εξηγείται η πυκνή εμφάνιση -στην πολιτική σκηνή και στη Βουλή- ακραίων φαινομένων παρεκκλινουσών προσωπικοτήτων και συμπεριφορών.
Ήδη, μετά το λασπόλουτρο που εγκαταστάθηκε στο προσκήνιο μετά και την πρώτη ψηφοφορία των 160+1 (αυτός ήταν ο Παν. Μελάς, ο οποίος ψήφισε «κατά 20%» εναντίον της υποψηφιότητας Δήμα, επιφυλασσόμενος «κατά 80%» να ψηφίσει λυτρωτικά υπέρ: ένα ακόμη βήμα στο σαλεμένο των ημερών), μετά τη λαμπρή σκηνοθέτηση-μοντάζ Π. Χαϊκάλη – Λ. Λαζόπουλου, κυρίως όμως μετά την αδιανόητη έκκληση Βουδούρη-Παραστατίδη προς όσους βουλευτές ψήφισαν διαφορετικά από τη δική τους άποψη στην προεδρική, ενώ είχαν ψηφίσει όμοια στον προϋπολογισμό, κάθε ερωτηματικό είναι περιττό, είναι άχρηστη πολυτέλεια.
Την πολιτική απάντηση έδωσε ο Σπύρος Λυκούδης: αφενός μιλώντας ευθέως για σκουλήκια, αφετέρου όμως με την έκκληση προς Τσίπρα/ΣΥΡΙΖΑ να μην επιβραβεύσει με βουλευτικές έδρες τις πρακτικές του σκουληκισμού: πάλι καλά που συμφώνησε, γρήγορα, ο Μανόλης Γλέζος.
Οι Ανεξέλεγκτοι Έλληνες (θυμίσου την εύκολη διαβολή ότι η Προεδρία της Δημοκρατίας τους είχε πλαστογραφήσει έγγραφο: έτσι ξεκίνησαν τη λαμπρή πορεία τους στο πολιτικό προσκήνιο) ορθολογικά πασχίζουν να μείνουν στην επιφάνεια.
Οι Μπαλτάκοι και οι Καρατζαφέρηδες του κόσμου τούτου, ορθολογικά ψαρεύουν στα (πολιτικά, πάντως) θολά νερά, που καταλαγιάζουν με την υποχώρηση της χρυσαυγίτικης παλίρροιας.
Αλλά και η φρικαλέα «στρατηγική» του φόβου, όπως την ενσωμάτωσε πλήρως στην πολιτική του πρακτική ο Αντώνης Σαμαράς με την πολύτιμη συνδρομή του Βαγγέλη Βενιζέλου, ορθολογική επιλογή αποτελεί, άμα… δεν σου απομένει άλλη, ουσιαστική προσέγγιση διεκδίκησης της πολιτικής αποδοχής.
Το τραγικό είναι ότι, ετεροκαθοριζόμενος προκειμένου να φτάσει στον πυρήνα της εξουσίας, είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ: Όταν καλύπτει των ΑνΕλλήνων τη σκηνοθεσία ή όταν μπαίνει στη λογική του αντεστραμμένου φόβου ο ίδιος. Κι αυτός ορθολογική επιλογή κάνει!
Μόνον άμα ο ψηφοφόρος γυρίσει την πλάτη σ’ εκείνες τις τραγικές φιγούρες που προσωποποιούν τις άθλιες πρακτικές αυτού του είδους, μόνο τότε μπορεί να διασωθεί κάτι από την πολιτική σκηνή. Αλλιώς, θα είναι σαφές και ομολογημένο: σίγουρα σαλεμένοι είμαστε.
Διαβάστε ακόμα: Μήπως είμαστε όλοι σαλεμένοι; – Πώς απ’ την αναρώτηση φτάσαμε στη βεβαιότητα.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
