Credit: flickr/katrinitsa

Οι κάλπες της 18ης Μαϊου δεν είναι μόνο για το ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια (μνημονιακά ή αντιμνημονιακά). Credit: flickr/katrinitsa

Όλοι περιμένουμε – με σασπένς εθνικών εκλογών, αν μη δημοψηφισματικών εκλογών: Τις κάλπες της 25ης Μαΐου, γι αυτό που  λένε “πολιτικά συμπεράσματα”. Το είχε πει από την αρχή ο Αλέξης Τσίπρας, ήδη όμως το έκανε κεντρικό θέμα ο Βαγγέλης Βενιζέλος διακηρύσσοντας ότι “θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας” αν δεν επιβραβευθεί στις κάλπες, δηλαδή θα ρίξει την Κυβέρνηση.

Οι κάλπες της 18ης πάλι, είναι για το ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια (μνημονιακά ή αντιμνημονιακά) , ποιος θα δίνει άδεια για μοιρασιά τροφίμων “μόνο σε Έλληνες” (ή ποιος δεν θα δίνει), άντε και για το ποιος θα κατανείμει κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια από πόρους του ΕΣΠΑ (που εφεξής θα λέγεται ΣΕΣ: αυτό δεν αλλάζει και πολύ, όχι;)

Αν βρεθεί στην δεύτερη θέση της Αθήνας το χρυσαυγίτικο ψηφοδέλτιο, πώς ακριβώς θα είναι η επόμενη μέρα;

Μάλιστα τις δημοσκοπήσεις για σήμερα, τις παρακολουθήσαμε στην τελευταία ευθεία ως πρόκριμα των Ευρωεκλογών. Και το post-mortem, το βράδυ, με τον χαρωπό θίασο στα κανάλια, θα γίνει με τα μάτια στραμμένα στις 25. Αλλά… μια στιγμή! Για ξανασκεφθείτε το, λίγο. Αν – λέμε: ΑΝ – η σημερινή βραδιά μας δώσει εκείνο που τα κάπως στενάχωρα μήντια των τελευταίων ημερών περιγράφουν συγκαλυμμένα ως “ενδεχόμενο ατύχημα” χωρίς να το ονοματίζουν ακριβώς, αν – λέμε: ΑΝ – έχουμε σε υψηλού προφίλ αναμέτρηση, όπως π.χ. για τον Δήμο της Αθήνας ένα υψηλό σκορ των (εμφανιζόμενων ως) “αντισυστημικών” της Χρυσής Αυγής, αν δηλαδή βρεθεί στην δεύτερη θέση ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο, πώς ακριβώς θα είναι η επόμενη μέρα;

Αλλά και λιγότερο μελοδραματικά: αν αποδειχθεί ότι αυτού του είδους τα ψηφοδέλτια δεν βρεθούν μεν στον δεύτερο γύρο, όμως τερματίσουν σε πολύ προχωρημένη θέση, πώς ακριβώς θα γίνει το “παζάρι” προκειμένου να περάσουν ψήφοι ακριβώς στις κάλπες της 25ης Μαΐου; (Και πώς, αλήθεια, θα γίνει η εσωτερική ισορροπία και διαχείριση στα δημοτικά συμβούλια εν συνεχεία;)

Κι ακόμη παραπέρα: σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πώς ακριβώς θα χρωματισθεί η τρίτη κάλπη – εκείνη των Ευρωεκλογών;

Αλλά το κυριότερο: τι εσωτερικούς τριγμούς θα ακούσουμε απο την πλευρά της ΝΔ, που νόμιζε ότι οδηγούσε όλην αυτήν την εποχή κατά το δοκούν, αν προκύψει ότι το τιμόνι που νόμιζε/παρίστανε ότι κρατούσε στιβαρά δεν ήταν ακριβώς συνδεδεμένο με το πηδάλιο του σκάφους; Δηλαδή, πόσο θα μπορούσε να απειληθεί η εσωτερική συνοχή και του βασικού συντελεστή της Κυβέρνησης, πέρα από τους όποιους κραδασμούς στο μικρότερο εταίρο;

Το ξαναλέμε: μήπως η αληθινή σημαντική κάλπη αποβεί η σημερινή;

 

Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι δημοσιογράφος.

Γιατί πολλά από τα εθνικιστικά κόμματα της Ευρώπης απορρίπτουν την ιδέα να συνταχθούν με τη «Χρυσή Αυγή», στο ευρωκοινοβούλιο;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top