
Αριστερά: Zep. “Cabu, Wolinski, Tignons, Charb. Ένας θάνατος ηλίθιος και κακός./Cabu? Πρώτη φορά προηγείστε”. Δεξιά: Soloύρ (εφημερίδα ΠΟΝΤΙΚΙ)

Αριστερά: Tommy: “Ο, όχι. Όχι αυτοί”. Κέντρο: Bernardo Erlich: “Ο κόσμος έγινε τόσο σκληρός που το επάγγελμα του σχεδιαστή πρέπει ν’ ανήκει στα βαρέα”. Δεξιά: Tomi Ungerer: “Ελευθερία χωρίς Ελευθερία του Τύπου δεν υπάρχει”.

Αριστερά: Nono: “Πεσώντες για την ελευθερία της έκφρασης”. Δεξιά: Plantu: “Μ’ όλη μου την καρδιά, με το Charlie Hebdo”.

Αριστερά: Martin Vidberg: “Σήμερα είμαι σκιτσογράφος. Σήμερα είμαι δημοσιογράφος. Σήμερα σχεδιάζω για το Charlie Hebdo”. Δεξιά: Σκίτσο του Geluck.

Αριστερά: Boulet: “Τα παπιά θα πετάνε πάντα ψηλότερα τουφέκια”. Δεξιά: Σκίτσο του Ολλανδού Ruben L. Oppenheimer.

Αριστερά: H Αυστριακή Martina Leingruber: “‘Οπλα Μαζικής Δημιουργίας”. Δεξιά: Από τον Αμερικανό Gary Varvel.

Αριστερά: Ο Χιλιανός Francisco Javier Olea: “Πάρτε τα όπλα, σύντροφοι”. Δεξιά: Σκίτσο του Loïc Sécheresse.

Αριστερά: Απόν τον Αυστραλό Richard Pope: “Σχεδίασε πρώτος”. Δεξιά: Nawak: “Αγαπητοί εχθροί της ελευθερίας αρκετά. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε τα σκίτσα μας”

Thierry Vivien (Yodablog): “Πού είναι ο Τσάρλι. Η απάντηση είναι παντού. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να κερδίσετε μάγκες. Καμία”.
Διαβάστε ακόμα: “Δεν είσαι ο Charlie, αλλά μπορείς να γίνεις”, γράφει ο Κίμων Φραγκάκης.