Σύμφωνα με τα Ισραηλινά ΜΜΕ, η Χαμάς εκμεταλλεύεται τον λαό της -και την αυτοσυγκράτηση του Ισραηλινού κράτους για να μην προκαλούνται απώλειες αμάχων- και τοποθετεί άμαχους εντός και πέριξ πιθανών στόχων της Τσάχαλ. (Φωτογραφία: Lior Mizrahi / Getty Images / Ideal Image)

Μετά τα γεγονότα της περασμένης Δευτέρας, ημέρας των εγκαινίων της μεταφοράς της Αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ και επετείου της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ, σκοτώθηκαν 60 Παλαιστίνιοι από πυρά του Ισραηλινού στρατού στα πλαίσια της γενικευμένης διαμαρτυρίας. Την επόμενη μέρα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, είδα μια χιονοστιβάδα δημοσιευμάτων κατά του Ισραήλ και αμέσως μπήκα στην διαδικασία να διαβάσω (και λόγω επαγγέλματος) τι λένε τα Ισραηλινά μέσα: Από την σκληροπυρηνική Jerusalem Post μέχρι την κεντροαριστέρη Haaretz. Ας έχουμε μάλιστα υπόψη ότι το Ισραήλ, ανεξάρτητα με την εικόνα που ενδεχομένως έχουμε στην Ελλάδα, διατηρεί τις βασικές αρχές διάκρισης των εξουσιών μαζί με ένα πλουραλιστικό πλαίσιο για τα μέσα ενημέρωσης.

Η κριτική που γίνεται στους Παλαιστίνιους από την πλευρά των Ισραηλινών, έχει δυο σκέλη: Το εσωτερικό, δηλαδή την πολιτική κατάσταση στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη, και το εξωτερικό που αφορά στις σχέσεις Παλαιστινίων -Αραβικού Κόσμου συνολικά. Πρώτα από όλα να θυμίσουμε ότι οι Παλαιστίνιοι εντός των τειχών είναι διασπασμένοι πολιτικά, έχουν δηλαδή αφενός την επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή υπό τον Μαχμούντ Αμπάς στην Δυτική Όχθη και αφετέρου την Χαμάς που κάνει κουμάντο στη Γάζα. Η Χαμάς όμως για τους Ισραηλινούς δεν είναι πολιτική ομάδα αλλά μια σκληρή τρομοκρατική οργάνωση. Εξάλλου, μετά τον πόλεμο του 2007 η Χαμάς εκδίωξε την μετριοπαθή Φατάχ και κατέλαβε ολοκληρωτικά την εξουσία στη Γάζα, αρνούμενη να αποδεχθεί την Παλαιστινιακή Αρχή.

Πλέον, σύμφωνα με έρευνα του Παλαιστινιακού Κέντρου Πολιτικής και Δημοσκοπήσεων, το 65% των Παλαιστινίων επιθυμεί την παραίτηση του τελευταίου επίσημου Προέδρου Αμπάς, ενώ η σχετική δημοσκόπηση δείχνει ότι σε μια προεδρική εκλογή θα έχανε από τους ισλαμιστές ηγέτες της Χαμάς στη Γάζα. Η θητεία του Αμπάς έχει λήξει από το 2009 αλλά έκτοτε δεν προκηρύχθηκαν εκλογές λόγω της διάσπασης της Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική Όχθη, και της Χαμάς στη Γάζα. Έτσι δεν υπάρχει ενιαίο Παλαιστινιακό μέτωπο ούτε γεωγραφικά, ούτε πολιτικά.

Η Χαμάς, υποστηρίζουν τα Ισραηλινά ΜΜΕ, μεταφέρει γυναίκες και παιδιά στις οροφές σπιτιών που στεγάζουν τρομοκρατική δραστηριότητα σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια να εμποδίσει επιδρομές των σωμάτων ασφαλείας από αέρος.

Σύμφωνα πάντοτε με τα Ισραηλινά ΜΜΕ, η Χαμάς ουδέποτε επέδειξε αγωνία να προστατεύσει είτε τον Ισραηλινό είτε πολύ περισσότερο τον ίδιο τον Παλαιστινιακό πληθυσμό. Αντιθέτως, υποστηρίζουν οι Ισραηλινοί, εκμεταλλεύεται τον λαό της -και την αυτοσυγκράτηση του Ισραηλινού κράτους για να μην προκαλούνται απώλειες αμάχων- και τοποθετεί άμαχους εντός και πέριξ πιθανών στόχων της Τσάχαλ (του Ισραηλινού στρατού).

Η Χαμάς, υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, μεταφέρει γυναίκες και παιδιά στις οροφές σπιτιών που στεγάζουν τρομοκρατική δραστηριότητα σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια να εμποδίσει επιδρομές των σωμάτων ασφαλείας από αέρος. Στέλνει συστηματικά απλούς πολίτες στην πρώτη γραμμή του πυρός. Δραστηριοποιείται έξω από σχολεία και τεμένη στρατολογώντας “μάρτυρες”. Εξαπολύει, ασύμμετρα, πυραύλους σε κατοικημένες περιοχές Ισραηλινών μέσα από δικές της κατοικημένες περιοχές – ασπίδες. Και στέλνει Παλαιστίνιες να δολοφονήσουν παιδιά Ισραηλινών σε επιθέσεις αυτοκτονίας. Πολλά επίσης από τα παράνομα τούνελ λαθραίου οπλισμού της Χαμάς βρίσκονται κάτω από σπίτια πολιτών και είναι δύσκολο ή και αδύνατο να πληγούν. Αυτή η κυνική χρήση ανθρώπινων ασπίδων είναι παράνομη σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και η αιτία για τον άσκοπο θάνατο Παλαιστινίων, λένε οι Ισραηλινοί.

Η ευθύνη λοιπόν και για το πρόσφατο μακελειό βαρύνει τη Χαμάς και όχι το Ισραήλ, σύμφωνα με την άλλη πλευρά. Άλλωστε, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, εδώ και δέκα χρόνια κατοχής της Γάζας, η Χαμάς δεν έχει κάνει τίποτα για τους πολίτες της: Ούτε σχολεία, ούτε πανεπιστήμια, ούτε θέσεις εργασίας, ούτε σύστημα υγείας. Κι ας έχει λάβει πάνω από 4 δις δολάρια ανθρωπιστικής βοήθειας για μια περιοχή με το μέγεθος της Λευκάδας.

Τα χρήματα που δαπανά η Χαμάς για τον εφοδιασμό της στρατιωτικής της βιομηχανίας -τεράστια ποσά για τη Γάζα- θα μπορούσαν, λένε οι Ισραηλινοί, να είχαν χρησιμοποιηθεί για την καταβολή μισθών δασκάλων, γιατρών κ.λπ. Και επιμένουν ότι η χρηματοδότηση του προσωπικού και των αναγκαίων προμηθειών προέρχεται απευθείας από την τσέπη των κατοίκων της Γάζας με τη μορφή σκληρών φόρων που η Χαμάς επιβάλλει τα τελευταία χρόνια σε ο,τιδήποτε κινείται, και όχι από τα ανθρωπιστικά πακέτα που κατευθύνονται σε αγορά τρομοκρατικού εξοπλισμού.

Ενδιαφέρον όμως έχουν και τα επιχειρήματα των Ισραηλινών για τις σχέσεις της διχοτομημένης Παλαιστίνης με τον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο. Η Αίγυπτος για παράδειγμα που έχει συνάψει ειρήνη με το Ισραήλ, κατά τη διάρκεια των πρόσφατων γεγονότων φέρεται να έριξε “πόρτα” στην Χαμάς ώστε τα μέλη της της να μην περάσουν τα σύνορα και οι υποστηρικτές της να σταματήσουν τις διαδηλώσεις. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι το Παλαιστινιακό που θεωρείται δικαίως η καρδιά του λεγόμενου Μεσανατολικού δεν έχει οδηγήσει τον Αραβικό Κόσμο σε νέο ή και μόνιμο πόλεμο με το Ισραήλ, μετά τις τελευταίες συγκρούσεις του 1973. Ιράκ και Αίγυπτος έχουν ουσιαστικά εκδιώξει τους Παλαιστίνιους (το Ιράκ ήδη μετά την πτώση του Σαντάμ το 2003), ενώ η Συρία και η Ιορδανία δεν παράσχουν υπηκοότητα στους Παλαιστίνιους που βρίσκονται χρόνια στα εδάφη τους. Σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, το 2001 και η κυβέρνηση του Λιβάνου κατέσχεσε μεγάλες εκτάσεις γης και κατοικίες από Παλαιστίνιους.

Πράγματι προξενούν εντύπωση και στον υπογράφοντα τέτοια φλέγοντα ερωτήματα όπως: Γιατί οι Άραβες συνεχίζουν να κρατούν ακόμη μέσα σε στρατόπεδα προσφύγων τους Παλαιστίνιους; Γιατί τα αραβικά κράτη (τουλάχιστον η “μητέρα” Ιορδανία) δεν παράσχουν υπηκοότητα στους Παλαιστίνιους που βρίσκονται στο έδαφός τους ήδη από το 1968; Ασφαλώς θα βρεθούν αναλυτές να αντικρούσουν κάθε επιχείρημα της Ισραηλινής πλευράς. Όμως σε κάθε περίπτωση οφείλουμε και εμείς στην Ελλάδα, παρά τα καλοπροαίρετα και ιστορικά φιλοαραβικά μας αισθήματα, να ακούμε και τις δύο απόψεις.

 

Διαβάστε ακόμα: Enoch Powell, ένας «φιλελεύθερος», «ξενοφοβικός», «αριστερός» που διχάζει ακόμα

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top