Τζασίντα Άρντερν: γιατί όλοι την θεωρούν πρότυπο ηγέτη;

Σε μια πράξη έντονου συμβολισμού φόρεσε τη μουσουλμανική χιτζάμπ κατά την επίσκεψη της στο τζαμί, έπειτα από το μακελειό στο Κράιστσερτς (AP Photo/Vincent Thian, File).

Nέα Ζηλανδία; Τρέχα γύρευε, μιας και μιλάμε για το τέρμα του κόσμου. Κι όμως, αυτή η τόσο μακρινή χώρα για ‘μας του Ευρωπαίους μπορεί να μας προσφέρει κάμποσα πολιτικά μαθήματα. Φερ’ ειπείν: θα μπορούσε να μας προσφέρει τη σπάνια εμπειρία να έχεις έναν πρωθυπουργό που χαίρει την ευρείας εκτίμησης των πολιτών και παράγει έργο.

Κάπως έτσι ξεδιπλώνεται η πολιτική δράση της πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας, Τζασίντα Άρντερν. Αναδύθηκε στον αφρό της επικαιρότητας το 2019 όταν αντιμετώπισε με σωφροσύνη, συναίσθημα, αλλά και πραγματισμό την κρίση που προκλήθηκε στη χώρα έπειρα από την αιματοβαμμένη επίθεση του του εξτρεμιστή Μπρέντον Τάραντ σε ένα τζαμί του Κράιστσερτς, με απολογισμό 51 θύματα και 49 τραυματίες.

Η διεθνής κοινότητα είδε στο πρόσωπό της μια πολιτικό νέας κοπής όπου δεν είχε καμία σχέση με τις καρικατούρες τύπου Τραμπ και Τζόνσον και έμοιαζε να είναι η γυναικεία απάντηση στον καναδό πρωθυπουργό, Τζάστιν Τρυντό. Μειλιχιότητα, προοδευτική ατζέντα, φρέσκια ματιά στα πράγματα και πάνω από όλα πρόσδεση στα προβλήματα του σήμερα δίχως παρωπίδες.

Εγινε πρωθυπουργός της χώρας πριν καν φτάσει στα 40 της χρόνια (CNN).

Ελαβε το πρωθυπουργικό χρίσμα το 2017 υπό τη σημαία του Εργατικού κόμματος σε ηλικία μόλις 37 ετών. Εγινε η νεότερη πρωθυπουργός της χώρας της και μόλις η τρίτη γυναίκα που έχει φτάσει σ’ αυτό το αξίωμα. Με πρόγραμμα που έδινε μέγιστη σημασία στο οικολογικό πρόβλημα, αλλά και στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων (μεταξύ άλλων).

Η ίδια γέννησε την κόρη της, Νέβε Τε, δίχως προηγουμένως να έχει παντρευτεί και δεν δίστασε να την κρατάει στην αγκαλιά της (κόντρα σε όλα τα πρωτόκολλα) στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών το 2018 ως άτυπο μέλος της Νεοζηλανδικής Αντιπροσωπείας. Η παρουσία της στα Ηνωμένα Έθνη θεωρήθηκε η επιτομή της συνειδητοποιημένης πολιτικού που δεν πετάει παρόλες στον αέρα, αλλά ξέρει τι θέλει να πει.

Κι αν αυτό ακούγεται ως μια θεωρητική πράξη που εύκολα κάποιος έξυπνος πολιτικός είναι σε θέση να εκπληρώσει, ο λεπτός χειρισμός της στο μακελειό του Κράιστσερτς απέδειξε πως είναι σε θέση να πραγματοποιήσει ασκήσεις ισορροπίας δίχως το φόβο της πτώσης. Τότε, σε μια πράξη έντονου συμβολισμού φόρεσε τη μουσουλμανική χιτζάμπ κατά την επίσκεψη της στο τζαμί και στους συγγενείς των θυμάτων μετά την τραγωδία. Παράλληλα, κάλεσε τον Τραμπ να επιδείξει αγάπη προς τις μουσουλμανικές μειονότητες, όταν τη ρώτησε πώς θα μπορούσε να βοηθήσει.

Ο λόγος της εκείνες τις ημέρες δεν χωράει καμία αμφισβήτηση: μίλησε κατά της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Έναν χρόνο μετά, έγινε το εξώφυλλο του Time, επιβεβαιώνοντας τη διεθνή πλέον εμβέλεια της ηγεσίας της στον αγγλόφωνο κόσμο.

Αν και παιδί του κομματικού σωλήνα, ο κόσμος την πιστεύει ( Derek Henderson, Vogue, March 2018).

To παράδοξο είναι ότι η Άρντερν δεν είναι «μπαρουτοκαπνισμένη» στην κοινωνία. Θα έλεγε κανείς πως οι αντίπαλοί της θα μπορούσαν να την κατηγορήσουν πως δεν έχει ούτε ένα ένσημο από εργασία. Οντως, δεν έχει. Ολη της τη ζωή την έχει περάσει στα κομματικά όργανα.

Όταν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Waikato με πτυχίο στην Επικοινωνία, βρήκε δουλειά αμέσως στο Κοινοβούλιο ως σύμβουλος του Εργατικού κόμματος, στο οποίο ήταν μέλος από την εφηβεία της. Σχετικά γρήγορα βρέθηκε να εργάζεται στο πρωθυπουργικό γραφείο της Έλεν Κλαρκ ενώ πήρε το Βρετανικό βάπτισμα του πυρός—κάτι που αποτελεί παράδοση για τους νεαρούς Νεοζηλανδούς πολίτες—όχι σε κάποια Λονδρέζικη παμπ, όπως συνηθίζεται, αλλά ως σύμβουλος στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού με το Βρετανικό Εργατικό κόμμα, Τόνι Μπλερ.

Το 2008 κατέβηκε ως υποψηφία στην περιφέρεια του Waikato και πάτωσε. Επειδή, όμως, τα ερείσματά της μέσα στο κόμμα ήταν ισχυρά εξελέγη μέσω της προνομιακής κομματικής λίστας, η οποία κατά τον εκλογικό νόμο της χώρας επιτρέπει σε ορισμένους υποψηφίους να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο ακόμα και εάν ηττηθούν στις περιφέρειες τους.

Με τον ίδιο τρόπο επανεξελέγη το 2011 αλλά και το 2014, όταν ηττήθηκε στην περιφέρεια του Auckland με μικρή διαφορά, εξασφαλίζοντας της κοινοβουλευτική της έδρα μέσω λίστας. Σαν να λέμε: κατάφερνε πάντα την αποτυχία της να την κάνει επιτυχία. Ανήλθε στην αρχηγία των Εργατικών δίχως να συγκρουστεί με κάποιον άλλον – έτρεξε μόνη της την κούρσα. Και πάλι, όμως, στις εκλογές του 2017 έχασε από τους Συντηρητικούς με διαφορά πάνω από επτά μονάδες.

Η αδυναμία των αντιπάλων της να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, της έδωσε τη δυνατότητα να σχηματίσει έναν ετερόκλητο συνασπισμό μαζί με τους Πράσινους—αλλά κυρίως τους υπέρ-δεξιούς εθνικολαϊκιστές του Γουίνστον Πίτερς και το κόμμα του, τους New Zealand First.

Το περιοδικό Time την έκανε εξώφυλλο.

Η συμβίωση της Άρντερν με τον Πίτερς, ο οποίος συχνά αναφέρεται στους Ασιάτες μετανάστες στη Νέα Ζηλανδία με χυδαιότατο τρόπο, έχει αποδειχτεί καθοριστική. Έχοντας παραχωρήσει στους εθνικολαϊκιστές την αντιπροεδρεία της Κυβέρνησης αλλά και το Υπουργείο Εξωτερικών, η Άρντερν εμφανίζεται ανίκανη να ελέγξει τους εταίρους της, επιλέγοντας όμως να πορευτεί μαζί τους και στο μέλλον.

Μάλιστα, δεν δίστασε να καλύψει τα νώτα του Πίτερς όταν κατηγορήθηκε για οικονομικό σκάνδαλο. Η Άρντερν το πλήρωσε αυτό, όπως και το γεγονός ότι τα κυβερνητικά πεπραγμένα της αποδείχθηκαν φτωχά. Η δημοφιλία της άρχισε να διολισθαίνει επικίνδυνα. Κι όμως, στις εκλογές του Οκτωβρίου 2020, κατήγαγε «καθαρή» νίκη με το  Εργατικό Κόμμα να κερδίζει για πρώτη φορά, την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.

Φαίνεται πως οι πολιτικές της για την κοινωνική ανισότητα, την παιδική φτώχεια και εσχάτως την πανδημία την έχουν μετατρέψει σε ηγέτιδα πρώτης γραμμής. Η απόφασή της να κρατήσει κλειστά τα σύνορα της χώρας το 2021 (δύσκολα θα αλλάξει κάτι δραστικά την απόφασή της), δείχνει πως επιθυμεί να «καθαρίσει» την Covid-19 από τη Νέα Ζηλανδία, ακόμα και αν χρειαστεί να πάρει σκληρές αποφάσεις.

Ένα αυστηρό lockdown και η απομονωμένη γεωγραφική θέση της Νέας Ζηλανδίας βοήθησαν τη χώρα των 5 εκατομμυρίων κατοίκων να εξαλείψει αρχικά την Covid-19 στο έδαφός της. Στη χώρα έχουν καταγραφεί μόνο 1.927 κρούσματα μέχρι στιγμής, όμως καθώς η πανδημία εξακολουθεί να εξαπλώνεται παγκοσμίως πολλοί είναι αυτοί που επιστρέφουν στη Νέα Ζηλανδία έχοντας μολυνθεί, ακόμη και από τα παραλλαγμένα στελέχη του κορωνοϊού, εγείροντας ανησυχία στις αρχές ότι ίσως εξαπλωθεί ξανά στην κοινότητα ο ιός.

Διαβάστε ακόμα: Ντάγκλας Έμχοφ – ο υπερήφανος «Δεύτερος Κύριος» της Αμερικής.

TAGS :
COVID-19 κορωνοϊός κόσμος Νέα Ζηλανδία Ντόναλντ Τραμπ Τζασίντα Άρντερν

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook