Mε τη Χρυσή Μπάλα ανά χείρας (φωτογραφία: Reuters).

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν η πριμαντόνα. Γεννήθηκε μέσα στην αστρόσκονη. Ο Λιονέλ Μέσι ήταν η μετενσάρκωση του Ντιέγκο. Υπήρξε ο οραματικός ηγέτης ενός ολόκληρου έθνους. Ο Λούκα Μόντριτς ήταν το υπόδειγμα του πώς ένας εργάτης του χορταριού μπορεί να γίνει αστέρας. Ο Καμίρ Μπενζεμά, όμως; Τι ακριβώς αντιπροσωπεύει ο νέος κάτοχος της Χρυσής Μπάλας;

Ταυτίζουμε τους κορυφαίους με κάτι. Τους προσδίδουμε ποικίλες ιδιότητες, τους φορτώνουμε με σημασίες, τους μετατρέπουμε με είδωλα της στιγμής κι ας ξέρουμε πως οι ήρωες του ποδοσφαίρου είναι εύθρυπτα όντα. Σκορπίζονται με τον καιρό. Κανονικά θα έπρεπε να είχε σκορπιστεί εδώ και καιρό κι ο Μπενζεμά.

Για τον Καρίμ ο πιο σκληρός και δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος υπήρξε ο εαυτός του.

Πού το βρήκε το σθένος να φτάσει έως εδώ, στα 35 του, να αποδεικνύει ότι είναι ο καλύτερος που κυκλοφορεί στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Κι όμως, το βρήκε. Κόντρα σε όλους και σε όλα, κόντρα, κυρίως, στον εαυτό του. Διότι μπορεί για έναν επιθετικό ο πιο δύσκολος αντίπαλος να είναι ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, όμως, για τον Καρίμ ο πιο σκληρός και δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος υπήρξε ο εαυτός του.

Τι θα έκανε η Ρεάλ χωρίς τον Μπενζεμά; (φωτογραφία: espn.com)

Να ήταν τα παιδικά του χρόνια που τον γαλούχησαν να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα των προνομιούχων; Να ήταν η pied noir καρδιά του που χτυπούσε με διαφορετικό τρόπο από των άλλων Γάλλων; Ο Μπενζεμά δεν είναι γέννημα θρέμμα του Παρισιού. Δεν πρωτοπερπάτησε σε φωτεινά βουλεβάρτα.

Προέρχεται από μια εργατική συνοικία στη Λιόν όπου η αλφαβήτα της επιβίωσης για τα παιδιά και τους μεγάλους ήταν η βία και το έγκλημα. Το να είσαι μέλος μιας συμμορίας ήταν ζωτικής σημασίας. Σε έκανε μέλος μιας μικρής κοινότητας, αποκτούσες ταυτότητα.

Εγινε μέλος μιας συμμορίας -πώς θα μπορούσε αλλιώς;- και έμαθε να τα βάζει με τους κομψευόμενους και τους αστούς.

Ο Καρίμ ως μικρός ήταν ένα παχουλό παιδί που όμως ήξερε να κλωτσάει καλά την μπάλα. Εγινε μέλος μιας συμμορίας -πώς θα μπορούσε αλλιώς;- και έμαθε να τα βάζει με τους κομψευόμενους και τους αστούς. Έμαθε να «διαβάζει» τον κόσμο μέσα από τα παραμορφωτικά γυαλιά που τους πρόσφεραν οι εν όπλοις σύντροφοί του. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και όταν έγινε σούπερ σταρ, πλούσιος και προνομιούχος (ό,τι δηλαδή εχθρευόταν) συνέχισε να συναντάει τους παλιούς του φίλους.

Tότε που έπαιζε στη Λιόν (φωτογραφία: Reuters).

Ζούσε για χρόνια στο πατρικό χαμόσπιτό του στη Λιόν και το εγκατέλειψε αναγκαστικά όταν πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μα, ακόμη κι όταν μετακόμισε στη Μαδρίτη, συχνά πυκνά, στα ταξίδια του στην πατρίδα, ο Καρίμ επέστρεφε εκεί από όπου ξεκίνησε. Ο νόστος για το οικείο γκρίζο της φτωχογειτονίας του υπερνικούσε τα πρέπει που οφείλει να ακολουθεί ένας αστέρας του ποδοσφαίρου.

Για την υπόθεση Βαλμπουενά, ο Μπενζεμά καταδικάστηκε από το δικαστήριο με ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή και πρόστιμο 75.000 ευρώ.

Είναι βέβαιο πλέον ο κολλητός του Καρίμ Ζενατί, και κορυφαίο μέλος της συμμορίας στην οποία ανήκε ο Μπενζεμά, υπήρξε ο «εγκέφαλος» στην υπόθεση εκβιασμού του τωρινού παίκτη του Ολυμπιακού, Ματιέ Βαλμπουενά. Να άλλη μια μαύρη κηλίδα στο βιογραφικό του Μπενζεμά.

Ο Ζενατί κατάφερε να πείσει τον Μπενζεμά να εκβιάσει τον Βαλμπουενά ώστε να του δώσει 150 χιλιάδες ευρώ,  προκειμένου να μη βγει στη φόρα ένα βίντεο -με σεξουαλικό περιεχόμενο- στο οποίο πρωταγωνιστούν, ο Ματιέ και η σύντροφός του. Χρόνια μετά, οπότε και τελεσιδίκησε η υπόθεση, ο Μπενζεμά καταδικάστηκε από το δικαστήριο με ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή και πρόστιμο 75.000 ευρώ.

Mε τον Ματιέ Βαλμπουενά όπου έφτασαν έως τα δικαστήρια (φωτογραφία: AFP).

Άλλος στη θέση του θα είχε πάρει την κάτω βόλτα, θα ντρεπόταν να βγει από το σπίτι του. Όχι ο Μπενζεμά που είναι σκληρό καρύδι και δεν έχει μάθει να παραδίδει τα όπλα – μόνο να τα κουβαλάει σε περίπτωση επίθεσης. Ο Μπενζεμά όχι μόνο δεν υπέστειλε τη σημαία του, αλλά έγινε ο ηγέτης της Ρεάλ Μαδρίτης. Η καριέρα του άρχισε να κάνει άλματα.

Ο Καρίμ δεν είναι η κλασική περίπτωση του ήρωα-ειδώλου. Δεν θα τον χαρακτήριζες ποτέ «θετικό ρόλο».

Αντιπαρήλθε ακόμη και την υπόθεση διακίνησης κοκαΐνης, γνωστή ως υπόθεση «Air Cocaine» στη Γαλλία. Ο κύριος ύποπτος φέρεται να ναύλωνε υπερατλαντικές πτήσεις στη Δομηνικανή Δημοκρατία και τον Ισημερινό, για να φέρνει ναρκωτικά στη Γαλλία. Μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα φέρεται να μπλέχτηκε και ο Μπενζεμά.

Οχι ο Καρίμ δεν είναι η κλασική περίπτωση του ήρωα-ειδώλου. Δεν θα τον χαρακτήριζες ποτέ «θετικό ρόλο». Είναι μισός Γάλλος και μισός Αλγερινός, είναι μουσουλμάνος και δεν κρύβει ποτέ την απέχθειά του στα πρέπει και στα εθνικά σύμβολα.

Παίζοντας με τα χρώματα της Εθνικής Γαλλίας (φωτογραφία: eurosport.com).

Το 2008 είχε πει πως «Είμαι Γάλλος για αθλητικούς λόγους, όμως η καρδιά μου είναι αλγερινή». Τότε το Εθνικό Μέτωπο του επιτέθηκε κατά μέτωπον. Τον κατηγόρησαν ότι δεν ψελλίζει καν τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας κάθε φορά που παίζει με την εθνική ομάδα. Το 2016 δεν έπαιξε στο Euro μέσα στη δίνη των σκανδάλων, ενώ ήταν βέβαιο πως οι τρικολόρ τον είχαν ανάγκη.

Θα τον αλλάξει, άραγε, η Χρυσή Μπάλα; Λογικά όχι. Όπως δεν τον άλλαξαν τα καλά και τα άσχημα που βρέθηκαν στο δρόμο του. Είναι τόσο… στραβό και περίεργο κεφάλι που θα παραμείνει ένας outsider εντός του συστήματος. Ένας σταρ με λογική αντιστάρ. Ένα χρυσάφι που του αρέσει να πέφτει στα λιμνάζοντα νερά και να βρομίζεται πού και πού. Τι να κάνουμε; Δεν πηγαίνουν όλοι οι αθλητές κρατώντας τον κρίνο στο χέρι. Υπάρχουν κι αυτοί που αγαπούν τα αγκάθια.

 

Διαβάστε ακόμα: Αλέξανδρος Νικολαΐδης. Πεθαίνοντας με αξιοπρέπεια και με το κεφάλι ψηλά.

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top