Ο συμβολικός και ψυχολογικός ρόλος της Βρετανικής Μοναρχίας

Ο ρόλος της Μοναρχίας είναι τόσο συμβολικός όσο και βαθιά ψυχολογικός για τον βρετανικό λαό (φωτογραφία: Hannah McKay/Pool/AFP).

Σε μία μεγαλοπρεπή (θρησκευτική) εορτή ο Βασιλέας Κάρολος Γ΄ στέφεται και επίσημα σήμερα Μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Πρόκειται για τον τεσσαρακοστό Μονάρχη που στέφεται με μία τελετή που λίγο πολύ έχει παραμείνει απαράλλαχτη από το 1066.

Είναι η μοναδική τελετή στο είδος της όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Και ενώ περίπου μισό δισεκατομμύριο τηλεθεατές ετοιμάζονται να την παρακολουθήσουν, πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν, ποιος είναι ο ρόλος ή η χρησιμότητα της Βρετανικής Μοναρχίας; Και γράφουμε βρετανικής διότι ο κάθε λαός επιλέγει το πολίτευμα που του ταιριάζει την κάθε χρονική στιγμή.

Ο ρόλος της Μοναρχίας είναι τόσο συμβολικός όσο και βαθιά ψυχολογικός για τον βρετανικό λαό. Για να χρησιμοποιήσουμε μία αναλογία, πιο συγκεκριμένα, όπως ένας Έλληνας δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί τη χώρα του αλλά και τον εαυτό του χωρίς τις αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα και τον Παρθενώνα, με τον ίδιο τρόπο οι Βρετανοί αναγνωρίζουν την εθνική τους ταυτότητα (και) μέσω των αναφορών στα Ανάκτορα του Buckingham και στη Μοναρχία.

Παράλληλα, σε πολιτειακό/πολιτικό επίπεδο ο Μονάρχης αποτελεί ένα σταθερό στοιχείο του τοπίου, πέρα από τις εκλογές, ένα σημείο αναφοράς πάνω από τα πολιτικά κόμματα, ομογενοποιώντας αντίρροπες τάσεις εντός της κοινωνίας και λειτουργώντας ως σύμβολο ενότητας.

To στέμμα του St Edward (φωτογραφία: Jack Hill – WPA Pool).

Αυτόν το συμβολικό, πολιτικό ακόμη και αισθητικό σε ορισμένες εκφάνσεις του ρόλο υπηρέτησε με εξαιρετική επιτυχία για επτά δεκαετίες η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄. Και το ίδιο καλείται να πράξει ο νέος Μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Κάρολος, φυσικά, κομίζει ένα διαφορετικό ύφος άσκησης βασιλικής εξουσίας, προσαρμοσμένο και στις νέες συνθήκες και ανάγκες.

Είναι ένθερμος και ειλικρινής περιβαλλοντιστής -before it was cool-, έχει εδραιωμένες αντιλήψεις για την αισθητική και την νεοκλασική αρχιτεκτονική ενώ αρέσκεται στα θρησκευτικά και άλλα διαβάσματα, διανθίζοντας τις ομιλίες του με Shakespeare και εδάφια της Αγίας Γραφής. Όλα αυτά, από κοινού με το τεράστιο φιλανθρωπικό έργο που έχει προσφέρει ως Πρίγκιπας της Ουαλίας τις περασμένες δεκαετίες, τον εφοδιάζουν για την επιτυχία.

Είναι πολύ νωρίς για να πούμε ποιο θα είναι το αποτύπωμα, η κληρονομιά του νέου Μονάρχη. Η ηλικία του τον καθιστά εκ των πραγμάτων μία γέφυρα ανάμεσα σε μία μακρά βασιλεία, αυτή της μητέρας του και μία άλλη, αυτή του γιου του στο μέλλον. Έτσι, μπορεί να τον δει κανείς, χρησιμοποιώντας ένα ιστορικό παράλληλο, σαν τον Εδουάρδο τον Ζ΄, ο οποίος βασίλεψε για 9 χρόνια (1901-1910) μεταξύ της Βασίλισσας Βικτώριας (1837-1901) και του Βασιλέα Γεωργίου Ε΄ (1910-1936).

Και αν η βασιλεία του Εδουάρδοy ήταν σύντομη και, επίσης, μεταβατική, αυτό δεν τον εμπόδισε από το να αφήσει στην Ιστορία την λεγόμενη Εδουαρδιανή Εποχή, το βρετανικό αντίκρισμα της Belle Epoque.

Θα μας αφήσει στο μέλλον και ο Κάρολος Γ΄ μία νέα, καρολίγγεια εποχή; Οψόμεθα.

Διαβάστε ακόμα: Το στυλ του νέου Βασιλέα Καρόλου Γ’.

TAGS :
Μεγάλη Βρετανία Πρίγκιπας Κάρολος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook