Η γκαλερί έργων τέχνης στο Μουσείο KISTEFOS της Δανίας

Το σημείο “περιστροφής”.

Το πάρκο δημιουργήθηκε στα τέλη του 1990 στη δασική περιοχή που περιβάλλει τις εγκαταστάσεις μιας παλιάς χαρτοβιομηχανίας, η οποία λειτουργεί σήμερα ως βιομηχανικό μουσείο. Στην υπαίθρια αυτή έκθεση φιλοξενούνται έργα γνωστών καλλιτεχνών, όπως των Olafur Eliasson, Anish Kapoor κ.ά. Συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική με τη γλυπτική, το υβριδικό κτίριο ενώνει τις δύο όχθες του Randselva εν είδει γέφυρας.

Εναέρια άποψη.

Οι Δανοί αρχιτέκτονες περιγράφουν την πρότασή τους ως κτίριο-πέρασμα και όχι ως κτίριο-προορισμό, καθώς αποτελεί επέκταση του περιπάτου κατά μήκος των γλυπτών που εκτίθενται στο πάρκο. Έτσι, παρότι ο ποταμός διχοτομεί τον υπαίθριο εκθεσιακό χώρο, ο γραμμικός όγκος του αποκαθιστά τη συνέχεια της κυκλικής πορείας.

Το μικρό κτίριο των 1.400 τ.μ. μοιάζει να περιστρέφεται στο μέσον του, με αποτέλεσμα το ένα άκρο του να είναι υψηλότερο από το άλλο, παράγοντας με τον τρόπο αυτό δύο διαφορετικού τύπου χώρους. Ενώ στην βόρεια πλευρά του αναπτύσσεται ένα ενιαίο lobby, κατάλληλο για έκθεση γλυπτών μεγάλης κλίμακας, στο νότιο τμήμα του η οργάνωση του χώρου είναι κατακόρυφη.

Πλησιάζοντας στην είσοδο.

Ο επισκέπτης εισέρχεται στο τριπλού ύψους νότιο άκρο, συναντάει τη reception με τις πληροφορίες και το κατάστημα της gallery, στη συνέχεια δε μπορεί να κατευθυνθεί προς το café που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά – κατά την κίνηση αυτή του αποκαλύπτεται η εντυπωσιακή θέα προς το κτιριακό συγκρότημα της παλιάς χαρτοβιομηχανίας, το ποτάμι και το δάσος.

Χωροθετημένη στο κέντρο του κτίσματος, η σκάλα που συνδέει τα διάφορα επίπεδά του μετριάζει την αίσθηση της αλλαγής στη γεωμετρία του όγκου, διπλασιάζοντας παράλληλα το ύψος του χώρου, ο οποίος λειτουργεί και ως καθιστικό με δυνατότητα προβολής videos.

Ο ελικοειδής όγκος του Μουσείου.

Το επίμηκες υαλοστάσιο της ανατολικής όψης ακολουθεί τη στροφή της κτιριακής μάζας, καθώς περνάει από την κατακόρυφη θέση στην οριζόντια, αφήνοντας να δημιουργηθεί μια εκτεταμένη γυάλινη οροφή πάνω από τον εκθεσιακό χώρο του νότιου τμήματος της gallery.

Η ρύθμιση αυτή επιτρέπει να παραχθεί ένας συνδυασμός πλευρικών υαλοστασίων και αντίστοιχων οριζόντιων, τα οποία εξυπηρετούν την έκθεση διαφορετικού τύπου και κλίμακας έργων τέχνης. Παράλληλα, το παιχνίδι αυτό των διάφανων επιφανειών προσφέρει μια ποικιλία από θέες και ποιότητες φυσικού φωτισμού.

Θέα στο ποτάμι.

“Γοητευτήκαμε από το δραματικό τοπίο του Kistefos”, λέει ο Bjarke Ingels. “Η πρότασή μας είναι ένα πέρασμα πάνω στο ίχνος της πορείας που εξελίσσεται κατά μήκος των γλυπτών του πάρκου. Πρόκειται, κατά κάποιον τρόπο, για ένα πείραμα. Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να θεωρήσει ότι το κτίριο είναι ένα έργο υποδομής – μια γέφυρα δηλαδή που λειτουργεί και ως κτίριο – ή, αντίστροφα, ένας χώρος τέχνης που είναι χρήσιμος και ως μέρος των υποδομών του Μουσείου”.

Οι BIG συνεργάστηκαν στο συγκεκριμένο project με τους AKT II, Max Fordham, Davis Langdon και GCAM. Η κατασκευή του αναμένεται να ξεκινήσει το 2016 και να ολοκληρωθεί το 2019.

Σε αντίθεση με τα ελληνικά παραδείγματα περιορισμένων μέσων, ο εντυπωσιακός στη σύλληψή του χώρος τέχνης των Δανών αρχιτεκτόνων στο πάρκο Kistefos προσφέρει μια απροσδόκητη εμπειρία. Η εκφραστική ελευθερία της πρότασής τους, ως επίδειξη υψηλής δεξιοτεχνίας, διαθέτει πολλά από τα τυπικά χαρακτηριστικά της δουλειάς των BIG. Όπως είναι ο συνδυασμός γεωμετρικής πολυπλοκότητας και ενός “ανήσυχου” δυναμισμού, με μεγάλης πνοής σχεδιαστικές χειρονομίες, αλλά και με τον εμπνευσμένο τρόπο που ενσωματώνουν στις συνθέσεις τους το φυσικό στοιχείο.

Διαμήκης άποψη του εκθεσιακού χώρου.

Διαβάστε ακόμα: Mια παγανιστική εμπειρία στον Κεραμεικό.

TAGS :
KISTEFOS αρχιτεκτονική δανία μουσείο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook