Γιατί πρέπει να είσαι διάσημος για να πάρεις «εύκολα» την ελληνική ιθαγένεια; 
Για όλα φταίει η αγία ελληνική οικογένεια; 
Ιωάννα Παλιοσπύρου: η ομορφιά της θέλησης 
Όχλος αυτόκλητων τιμωρών 
Ο Ρολάν Μπαρτ και η λατρεία του για την Ελλάδα 
Ολα αυτά τα χρόνια που λειτουργεί η Κιβωτός του Κόσμου έχει ελεγχθεί από κρατικούς φορείς ή όχι;
Mόλις σήμερα (22/11) η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου, ανακοίνωσε από τηλεοράσεως ότι το ΔΣ της Κιβωτού του Κόσμου θα ξηλωθεί και στη θέση του θα μπουν άτομα εγνωσμένης αξίας. Μήπως να χειροκροτήσουμε; Μήπως να σηκώσουμε και πλακάτ υπέρ αυτής της -σωστής- απόφασης; (Σίγουρα πάντως ευχόμαστε από καρδιάς, καλή δύναμη στη νέα Πρόεδρο της Κιβωτού, Αλεξάνδρα Μαρτίνου).
Η οργανωμένη πολιτεία πέφτει ξανά από τα σύννεφα. Ανακαλύπτει την… πυρίτιδα, αφού προηγουμένως έχουν αρπάξει φωτιά τα μπατζάκια της. Μπορεί η δικαιοσύνη να μην έχει αποφανθεί ακόμη (και προφανώς δεν μπορεί να το κάνει τόσο άμεσα), αλλά υπό τον φόβο της λαϊκής κατακραυγής, το Μαξίμου έδωσε εντολή να κοπεί κάθε χρηματοδότηση προς την εν λόγω ΜΚΟ και, τώρα, ως καίριο χτύπημα να αλλάξει όλο το ΔΣ.
Η κυρία Μιχαηλίδου, δε, συμπλήρωσε: «Πρέπει να αλλάξει η κατάσταση αυτή, πρέπει να μπει μέσα μια διοίκηση η οποία έχει τη γνώση και την τεχνογνωσία από την παιδική προστασία και, επίσης, να ξέρουμε ότι θα είναι διαφανείς και αποτελεσματικοί άνθρωποι». Τώρα τα ανακάλυψε όλα αυτά η υφυπουργός και οι λοιποί της κυβέρνησης; Προφανώς αυτό ισχύει εξίσου για τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αν τα τωρινά μέλη του ΔΣ της Κιβωτού στερούνται γνώσης και τεχνογνωσίας (για να το θέσουμε επιεικώς), τότε γιατί οι δημόσιες Αρχές δεν επενέβησαν όλα αυτά τα χρόνια που η Κιβωτός βρίσκεται εν λειτουργία; Γιατί επέτρεψαν να παραμένουν στις θέσεις τους άνθρωποι ακατάλληλοι; Αν τώρα διαπιστώνεται (;) πως η πρεσβυτέρα του πατέρα Αντώνιου ήταν αυτή που οργάνωνε τα πάντα και τα υπόλοιπα μέλη ουσιαστικά δεν είχαν καμία δικαιοδοσία, γιατί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν κινητοποιήθηκαν νωρίτερα;
Κατά μείζονα λόγο, αν συνέβαιναν όσα καταγγέλλονται -αρκεί να τα επιβεβαιώσει και η δικαιοσύνη, βεβαίως- εντός της ΜΚΟ με θύματα τα παιδιά, πού ήταν οι αρμόδιες υπηρεσίες να δράσουν όλα αυτά τα χρόνια; Κι αυτές έπεσαν από τα σύννεφα; Ολοι από τα σύννεφα έπεσαν; Τελικά, πόσα σύννεφα έχει αυτός ο ουρανός που μπορεί να κρατάει στην αγκαλιά του τόσους υπνωτισμένους κρατικούς λειτουργούς; Προσοχή, δεν μιλάμε μόνο για τις διαχρονικές ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών των συναρμόδιων υπουργείων αλλά για τις ίδιες τις μόνιμες κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους.
Η αλήθεια είναι πιο πεζή και πιο κυνική. Αυτές οι ΜΚΟ υπάρχουν διότι πολύ απλά το κράτος δεν έχει τα υλικά μέσα ή τη βούληση να αναλάβει και να φέρει εις πέρας ένα πλήρες κοινωνικό έργο για τους πολίτες που το έχουν ανάγκη. Δεν είναι κακή η ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν πρέπει να δαιμονοποιείται. Ούτε προφανώς όλες οι ΜΚΟ είναι εκκολαπτήρια παρανομίας.
Ακόμη και η περίπτωση του πατέρα Αντώνιου χρήζει ιδιαίτερης μελέτης από τις δικαστικές αρχές. Είναι δύσκολο να δεχθείς πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος δρούσε τόσα χρόνια κάτω από τη μύτη μας εξυφαίνοντας ένα καταχθόνιο σχέδιο. Μπορεί, ενδεχομένως, τα πράγματα να ξέφυγαν με τον καιρό, η οργάνωση να μεγάλωσε πέρα από τον έλεγχο του, να συνέβησαν περιστατικά που δεν θα έπρεπε να συμβούν, αλλά και πάλι δεν είναι δική μας δουλειά να εικάσουμε τι ακριβώς διαπράχθηκε (αν διαπράχθηκε).
Η οργανωμένη πολιτεία έχει την υποχρέωση να ελέγχει τους πάντες. Ειδικά από τη στιγμή που δίδονται σ’ αυτές τις ΜΚΟ κρατικά χρήματα. Άρα, οφείλει ο έλεγχος προς αυτές να είναι συνεχής, ενδελεχής και αδιάπτωτος.
Ας υποθέσουμε πως η κοινωνία έστησε έναν αδριάντα σε λάθος άνθρωπο ή ότι ειδωλοποίησε (πάλι) κάποιον με τυφλό τρόπο και τώρα τον κατακρημνίζει. Όλα αυτά, ας δεχθούμε, πως είναι μέρος μιας λάθος εκτίμησης που συχνά κάνουμε ως κοινωνία που δεν έχει μάθει ακόμη πως η βασική κατηγοριοποίηση δεν είναι άσπρο-μαύρο, ούτε άγιος-διάβολος. Ομως, το κράτος δεν γίνεται και δεν πρέπει να λειτουργεί με το θυμικό, αλλά με ισχυρή βούληση και με διαχρονικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Αν όχι, τότε ο καθένας από εμάς μπορεί αύριο να στήσει μια ΜΚΟ να κάνει ό,τι θέλει, να προσπορίζεται κρατικό χρήμα και να είναι σίγουρος πως ουδείς θα βρεθεί να τον ελέγξει. Εκτός και αν του κάτσει η «στραβή» και κάποιος τον καταγγείλει έπειτα από χρόνια. Αν αυτό ισχύει (που δυστυχώς ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις), τότε μόνο οργανωμένο δεν είναι το κράτος μας.
Αυτό που ζητούν οι πολίτες είναι να λειτουργούν οι κρατικές δομές και αρχές ως καλός Προμηθέας και να δρουν πριν συμβεί το λάθος. Αν είναι να «παίζουν» το ρόλο του Επιμηθέα, αφού πρώτα έχει γίνει το κακό, τότε έχουν διαλέξει λάθος μύθο και λάθος παράσταση.
Διαβάστε ακόμα: Για όλα φταίει η αγία ελληνική οικογένεια;
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
