Από πότε είναι Συριζαίος ο Κολοκοτρώνης;

Aπό τη μία ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κι από την άλλη ο Παύλος Πολάκης. Συμπέρασμα: καμία σχέση μεταξύ τους.

Το θέμα θα μπορούσε να λήξει αυτομάτως με την αυτονόητη παραδοχή «Ο Πολάκης το είπε, άρα δεν έχει αξία». Κι όμως, αυτό που είπε ο ηφαιστειώδης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ περί άμεσης καταγωγής (;) του κόμματός του από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, δημιουργεί θυμηδία έως ακραίο γέλωτα. Όταν, όμως, παρέλθουν οι αρχικές αντιδράσεις, έρχονται τα… σοβαρά να μας χτυπήσουν την πόρτα.

Είναι η Νέα Δημοκρατία ένα κόμμα που έλκει την καταγωγή της από τους δωσίλογους της Κατοχής, τους Κοτζαμάνηδες και τους παντοειδείς Εφιάλτες που γνώρισε αυτός ο τόπος; Φευ, σε πολύ κόσμο, ιδιαιτέρως σε εκείνους που έζησαν από κοντά τον Εμφύλιο, υπάρχει ακόμη μέσα τους εδραιωμένη η πεποίθηση πως η δεξιά είναι ο μπαμπούλας της δημοκρατίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη ρητορική περί του «φαντάσματος της δεξιάς» που οικοδόμησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και η οποία εκφράστηκε με το γνωστό σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Μόνο που το 2021 δεν είναι 1980. Αν τότε τα πάθη ήταν ακόμη οξυμμένα και ο Ανδρέας είχε τον τρόπο να τα αναθερμαίνει για δικούς του κομματικούς λόγους, τώρα δεν υπάρχει κανένα ιδεολογικό, πολιτικό ή κοινωνικό έρεισμα που να μετατρέπει τη δεξιά παράταξη σε εκτροφείο παρακρατικών.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: λάθη έχουν γίνει και από τις δύο πολιτικές πτέρυγες. Σοβαρά λάθη, μάλιστα, που κόστισαν αθώο αίμα, μίσος και αλληλοσπαραγμό. Η ιστορία έχει αποφανθεί πώς φτάσαμε στον Εμφύλιο και πώς αυτός διαμόρφωσε ουσιαστικά την πολιτική σκηνή για πολλές δεκαετίες. Όλα αυτά είναι παρελθόν, δεν διαγράφονται, αλλά δεν γίνεται να τα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.

Με αυτή τη λογική (αν υπάρχει λογική στα επιχειρήματα του κ. Πολάκη) θα πρέπει να πάμε ακόμη πιο πίσω από το 1821 για να βρούμε τις ιδεολογικές ρίζες ενός εκάστου. Μήπως στον Τρωικό Πόλεμο; Μήπως στη λίθινη εποχή; Εως πού θα πρέπει φτάσουμε για να διαπιστώσουμε το γενεαλογικό δέντρο κάθε κόμματος;

Το γεγονός ότι σ’ αυτή την παράλογη διελκυστίνδα μπλέχθηκε ο Κολοκοτρώνης και οι αγωνιστές του ’21, επειδή είναι της «μόδας» λόγω της συμπλήρωσης των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, συνιστά σοβαρό αναχρονισμό, ιδεολογική λαθροχειρία και νοητικό ακροβατισμό. Βάλτε τους χαρακτηρισμούς σε όποια σειρά σας αρέσει, το συμπέρασμα θα είναι πάλι το ίδιο: το κενό σύνολο.

Το γεγονός ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την τρελή λογική «όλοι οι καλοί είναι δικοί μας» αφήνει μια μικρή χαραμάδα ελπίδας. Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί που επιζητούν έναν νέο διχασμό. Θα ήταν επικίνδυνο αν συνέβαινε. Ωστόσο, υπάρχει κάποιοι ακραίοι (ναι, και στα δύο μεγάλα κόμματα) που έχουν μάθει να ανασαίνουν με τοξίνες, να αποζητούν τη σύγκρουση εδώ και τώρα, να αρματώνονται για ιδεολογικές μάχες, τις οποίες η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου αδιαφορεί να παρακολουθήσει.

Κανένα κόμμα δεν έχει το δικαίωμα να χειριστεί την ιστορία με τη λογική «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου» και τούτο διότι η ζώσα ελληνική ιστορία ανήκει σε όλους μας. Και τα καλά της και τα κακά της. Ομοίως, ο Κολοκοτρώνης δεν ανήκει σε κανέναν διότι δεν είναι εδώ να μας πει τη γνώμη του.

Εκτός αν έχει ανοίξει «κρυφό» διάλογο με τον Πολάκη (πώς ακούγεται η φωνή του από το επέκεινα;) και του είπε κάτι που εμείς δεν ξέραμε. Κάπως έτσι την έπαθε και η Ζαν Ντ’ Αρκ. Αρχισε να ακούει φωνές.

Διαβάστε ακόμα: Yπάρχει δεξιός ή αριστερός βιασμός;

TAGS :
νεα δημοκρατία Παύλος Πολάκης Σύριζα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook