O Kώστας Μπακογιάννης τα άκουσε για τον Μεγάλο Περίπατο, ωστόσο σε άλλους τομείς κάνει πραγματική δουλειά (Menelaos Myrillas / SOOC).

Μπορεί ο ήχος από το πλυστικό του δρόμου να ακούγεται μελωδία στ’ αφτιά σου; Για όσους βιάστηκαν να γελάσουν, ας έρθουν να μείνουν στο ξεχασμένο 6ο Διαμέρισμα της Αθήνας και τα ξαναλέμε. Κάθε ήχος από μηχάνημα δημοτικής υπηρεσίας προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στους παραπεταμένους κατοίκους της Κυψέλης, των Πατησίων, των Αχαρνών, κ.λπ.

Τις προηγούμενες μέρες o δήμαρχος της Αθήνας τα άκουσε για τα καλά. Δεν υπήρξε δημοσιογράφος που να μην τον πέρασε γενεές δεκατέσσερις για το ράβε – ξήλωνε του Μεγάλου Περιπάτου. Για να είμαστε ειλικρινείς ούτε οι Αθηναίοι χάρηκαν ιδιαιτέρως με την «προχειροπεζοδρόμηση» της Πανεπιστημίου. Δικαίως. Το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν από την αρχή καταδικασμένο σε αποτυχία με τη μορφή που υλοποιήθηκε. Σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς: μα καλά, ένας Χριστιανός δεν βρέθηκε να το δει από την αρχή;

Στον πρώτο μήνα συνεργεία του Δήμου έκαναν κάτι α-νή-κου-στο: σάρωσαν τα πεζοδρόμια-χαρακώματα, κλείνοντας τρύπες που έχασκαν από την εποχή του Όθωνα

Ωστόσο ο δήμαρχος της πρωτεύουσας κάνει δουλειά. Όχι «δουλίτσα», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, αλλά σοβαρή δουλειά. Η στήλη δεν έχει καμία διάθεση να χαϊδέψει αυτιά, ούτε να υπερασπιστεί πολιτικά πρόσωπα. Ωστόσο, οφείλει να αποδώσει τα Καίσαρος Καίσαρι.

Η προηγούμενη οκταετία ήταν άκρως τραυματική για την Αθήνα. Και όχι, δεν έφταιγε μόνο η λαίλαπα της κρίσης. Η δημοτική αρχή συμπεριφέρθηκε σαν ξένο σώμα στο Κέντρο των Αθηνών. Αναλώθηκε αποκλειστικά σε προσπάθειες αναβάθμισης του Ιστορικού Τριγώνου, χωρίς μάλιστα να καταφέρει τίποτα ιδιαίτερο. Όσο για τις γειτονιές της Αθήνας; Παρατημένες στη βρωμιά, το γκραφίτι, το ταγκάρισμα και την αφισοκόλληση, που ενημέρωνε για την χιλιοστή κατάρρευση του καπιταλισμού από την επαναστατική «καρπουζοφαγία» της XIV Τεμπελιάδας.

Η παρούσα δημοτική αρχή έδειξε από την αρχή τα «δόντια» της. Στον πρώτο μήνα συνεργεία του Δήμου έκαναν κάτι α-νή-κου-στο: σάρωσαν τα πεζοδρόμια-χαρακώματα, στα Πατήσια τουλάχιστον που η στήλη έχει ιδία άποψη, κλείνοντας τρύπες που έχασκαν από την εποχή του Όθωνα. Σε δεύτερη φάση άρχισαν εκτεταμένες ασφαλτοστρώσεις. Μπορεί οι αμορτισεράδες να κάνουν μικρότερο τζίρο φέτος, αλλά και οι δημότες δεν ήταν πιστοποιημένοι οδηγοί για το Παρίσι – Ντακάρ.

Όσοι παραμένουν και επιμένουν να διαβιούν στα κάθετα στενά μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών, αντιλαμβάνονται ότι ο Δήμος τους θεωρεί και πάλι κομμάτι της πόλης

Το πραγματικά εντυπωσιακό, όμως, είναι πόσο έχει αλλάξει η καθαριότητα. Σάρωθρα κάνουν συστηματικά λαμπίκο όχι μόνο τους δρόμους, αλλά πεζοδρόμια και πλατείες που τα προηγούμενα χρόνια  περίμεναν την πρώτη μπόρα για να καθαρίσουν από τη μάκα. Καινούριοι κάδοι απορριμμάτων τοποθετούνται καθημερινά, ενώ αφίσες που είχαν δημιουργήσει μια στοίβα προστασίας σε τυχόν κουτουλιές στο μπετόν, ξηλώθηκαν.

Όχι το 6ο Διαμέρισμα της Αθήνας δεν είναι ξαφνικά παρισινό βουλεβεράτο. Έχει δομικά προβλήματα και η φυγή των κατοίκων του συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Αλλά για πρώτη φορά όσοι παραμένουν και επιμένουν να διαβιούν στα κάθετα στενά μεταξύ Πατησίων και Αχαρνών, αντιλαμβάνονται ότι ο Δήμος τους θεωρεί και πάλι κομμάτι της πόλης και όχι εγκλωβισμένους που την πάτησαν και έμειναν σε σπίτια που έπρεπε να έχουν πουλήσει πριν 15 χρόνια.

Όπως σωστά λέει ο θυμόσοφος λαός «το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι». Αντίστοιχα, όμως, καμιά φορά το κεφάλι παίρνει στροφές και δείχνει – σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον – να έχει γείωση με τα πραγματικά προβλήματα που πρέπει να επιλύσει. Και αυτό πρέπει να τον πιστώσουμε στον νέο Δήμαρχο της Αθήνας. Ταμείο θα κάνουμε στο τέλος. Και φυσικά τον περιμένουμε στη γωνία αν τα κάνει ρόιδο. Αλλά μέχρι τότε το ξύπνημα από το πλυστικό του Δήμου, Κυριακή πρωί, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να γκρινιάζουμε. Τουναντίον.

 

 

Διαβάστε ακόμα: Ποιος «Μεγάλος Περίπατος»; Να ανακαλύψουμε ξανά τα ποτάμια της Αθήνας.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top