Γιατί θριαμβεύει ένας κομμουνιστής στην Πάτρα; Διότι παράγει έργο

Ο Κώστας Πελετίδης ψηφίζεται στην Πάτρα και από δεξιούς ψηφοφόρους. Αυτό κι αν είναι ξεχωριστή περίπτωση (Menelaos Michalatos / SOOC).

Καταλήγοντας στην επικράτεια του δεδομένου: ο Πατούλης ήταν σίγουρο πως θα επικρατούσε με χαρακτηριστική ευκολία στην Περιφέρεια Αττικής. Το αυτό θα συνέβαινε και στην Αθήνα με τον Κώστα Μπακογιάννη. Ήταν μια «κλειστή» μάχη ως προς τα προγνωστικά της. Η Ρένα Δούρου αποδοκιμάστηκε γι’ αυτό που της «έσκασε» στη βάρδιά της, αλλά και για τις ιδεοληψίες της σε μια σειρά πρακτικών θεμάτων. Ο δε Ηλιόπουλος, καίτοι εκτιμάται από πολλούς, ήταν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, άρα θα τον έπαιρνε η μπάλα έτσι κι αλλιώς.

Οι Περιφερειακές εκλογές είναι η άλλη ανάγνωση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών. Η Νέα Δημοκρατία έχει πλέον σαφές προβάδισμα στην κοινωνία και μόνο με θαύμα θα ηττηθεί στις επικείμενες εθνικές εκλογές.

Αν αξίζει, λοιπόν, να συζητήσει κανείς από αυτό τον β’ γύρο είναι κάτι που συχνά πυκνά λησμονούμε όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε γιατί μια τοπική κοινωνία επιλέγει τον ένα ή τον άλλο δήμαρχο. Προφανώς και η πολιτική τοποθέτηση ενός εκάστου των υποψηφίων μετράει, αλλά δεν είναι και ασφαλές κριτήριο επιλογής.

Εκτός και αν πιστεύουμε πως όλη η Πάτρα είναι «κόκκινη» ως το κόκαλο. Δεν είναι. Κι όμως, ο Κώστας Πελετίδης αναδείχθηκε με… Μπρεζνιεφικό ποσοστό (70%) στον Δήμο Πατρέων. Τι μπορεί να κάνει τους Πατρινούς να τον επιλέγουν με τέτοια μαζικότητα; Προφανώς και δεν περιμένουν από τον δήμαρχό τους να φέρει την κομμουνιστική επανάσταση στην Ελλάδα. Το προλεταριάτο μπορεί να περιμένει, τα τοπικά προβλήματα όχι.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ξεχωριστή περίπτωση που πρέπει να μελετήσουμε ψύχραιμα και στο εύρος των επιτυχιών της. Ο Πελετίδης ψηφίζεται ακόμη και από ακραιφνείς δεξιούς. Γιατί; Διότι απέδειξε πως πέραν της ιδεολογικής τοποθέτησής του (δεν είναι αμελητέα, φυσικά) είναι ένας πρακτικός άνθρωπος που παράγει έργο. Μακριά από το θολό φως το ΜΜΕ της Αθήνας ή από τους διαγκωνισμούς του πολιτικού σταρ σίστεμ, δίχως να περιφέρει κομματικές περγαμηνές, ο Πελετίδης από το 2014, οπότε και εξελέγη πρώτη φορά, έκανε συγκεκριμένα πράγματα στην πόλη του. Συγκεκριμένα και μετρήσιμα.

Εξασφάλισε γεύματα τους απόρους (καθημερινά), τους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία. Μείωσε τα δημοτικά τέλη επιβαρύνοντας εκείνους που έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν περισσότερα, σε σχέση με τους μη έχοντες. Ολοκλήρωσε το έργο της αποκατάστασης της πλαζ στην οποία διασφάλισε πολύ μικρό κόστος, καταφέρνοντας έτσι να λύσει ένα πρόβλημα που σοβούσε εδώ και πολλά χρόνια. Παράλληλα έδωσε στους απόρους την εκμετάλλευση των ελαιοδέντρων που έχει στην κατοχή του ο Δήμος Πατρέων.

Ενδεχόμενα σε κάποιους όλα αυτά δεν έχουν μεγάλη αξία ή δεν σημαίνουν κάτι. Κι όμως, από έναν Δήμαρχο δεν περιμένεις να προκαλέσει τομές στο σύνολο του πληθυσμού. Δεν είναι ο ρόλος του αυτός, ούτε η θεσμική του θέση του δίνει αυτή τη δυνατότητα. Τον δήμαρχο τον χρειάζεσαι για τα μικρά πρακτικά ζητήματα που τα ζεις καθημερινά μόλις βγεις από την πόρτα του σπιτιού σου. Τα άλλα, τα μεγάλα, ας τα λύσει ο πρωθυπουργός.

Τόσο τον ένα, όμως, όσο και τον άλλον, όπως και κάθε πολιτικό ταγό, οφείλεις να τον κρίνεις γι’ αυτά που έταξε και για εκείνα που έπραξε. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις παύει η κομματική ταυτότητα να είναι το βασικό του γνώρισμα. Μήπως αυτή θα έπρεπε να είναι και η λογική μας σε γενικότερο επίπεδο; Τη στιγμή που οι ιδεολογικές γραμμές έχουν θολώσει αρκετά και ουδείς μπορεί να σηκώσει τη σημαία της «καθαρότητας», αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι το έργο και μόνο αυτό. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν άνθρωποι στην Πάτρα που δεν θα ψήφιζαν τον Πελετίδη επειδή είναι κομμουνιστής. Κι αν υπάρχουν θα είναι μειοψηφία.

Διαβάστε ακόμα: Στέλιος Κυμπουρόπουλος: «Προσβολή να ασχολούνται μόνο με την αναπηρία και να με ακυρώνουν ως άτομο».

TAGS :
Δήμαρχος εκλογές Κώστας Πελετίδης Πάτρα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook