Κρήτη: Έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια λέγονται

Ο νόμος της σιωπής μοιάζει αναπόφευκτος για μέρη όπως η Κρήτη. Αν μιλήσεις, παίρνεις ρίσκο για τη ζωή σου ή, χειρότερα, για τις ζωές όσων αγαπάς.

Αν καθίσουμε να μετρήσουμε τις περιστάσεις στις οποίες βουλώνουμε το στόμα μας καθημερινά απέναντι στην εγκληματικότητα, τη βία, τον τραμπουκισμό, θα αντιληφθούμε πως έχει υπάρξει τουλάχιστον μια περίπτωση στη ζωή όλων μας, στην οποία κλείσαμε το στόμα μας κι επιλέξαμε τη σιωπή. Στο γήπεδο την ώρα που κάποιος ετοιμαζόταν να πετάξει αντικείμενο σε παίκτη, στα μπουζούκια όπου κάποιοι ανάβουν τσιγάρο σε κλειστό χώρο, στο ξύλο που τρώει μια γυναίκα στο διπλανό σπίτι κτλ. Όταν, λοιπόν, σε τόσο, φαινομενικά, εύκολες περιστάσεις επιλέγουμε τη σιωπή, φανταστείτε πόσο αναπόφευκτο μοιάζει για κάποιον που μένει στην Κρήτη, στα Βορίζια, αλλά και σε κάθε τόπο που διοικείται από το οργανωμένο έγκλημα, να κρατήσει το στόμα του κλειστό και να ζήσει στις ψευδαισθήσεις. Γιατί; Γιατί έτσι θα είναι ασφαλής και θα συνεχιστεί η ζωή του χωρίς φόβο.

«Κοίτα τη δουλειά σου», συνηθίζουμε να λέμε στην Ελλάδα, ακόμα κι όταν η δουλειά του άλλου που θέλουμε να παρέμβουμε, προκαλεί κοινωνικό πρόβλημα, κοινωνική ζημιά. Αλλά, επειδή ποτέ δε γνωρίζουμε τι είναι ο άλλος, επιλέγουμε να επιτρέψουμε στη ζημιά να συμβεί. Στην Αθήνα και στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι πιο εύκολο να αντιδράσεις, να ζητήσεις συμμόρφωση, διότι αν καλέσεις την αστυνομία, θα εμφανιστεί σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να σε προστατεύσει ή για να επιβάλλει το νόμο. Οκ, πολύ ουτοπικό μου ακούστηκε αυτό, αλλά ας πούμε για την οικονομία της συζήτησης πως έτσι θα συμβέι.

Στα χωριά, ειδικά σε μέρη μακριά από την Αθήνα σε ένα αθηνοκεντρικό κράτος, το να σε προστατεύσει η αστυνομία είναι πιο ουτοπικό κι από αυτό που ανέφερα παραπάνω. Αιθεροβάμων σκέψη.

Το έγκλημα κρύβεται στα ορεινά, κρύβεται στα χωριά, γι’ αυτό και είναι δύσκολο να το κόψεις από τη ρίζα. Διότι αυτό θα απαιτήσει πόρους που το ελληνικό κράτος δεν έχει για να διαθέσει. Το έχουμε δει και σε άλλες χώρες με πιο ακραία εγκληματικότητα, πόσο μια τρύπα στο νερό έκανε η τοπική αστυνομία, έχοντας και τη βοήθεια του FBI. Δείτε στην Κολομβία ή το Μεξικό με τα καρτέλ που βασιλεύουν, πόσο καλύτερα ή χειρότερα έγιναν τα πράγματα μετά από εφόδους ή επιχειρήσεις «σκούπα». Τη θέση των περισσότερο «ηθικών» κεφαλών των καρτέλ πήραν νεότεροι πιο αδίστακτοι και χωρίς τον κώδικα τιμής της μαφίας.

Με ποια λογική, επομένως, απαιτούμε από κάποιους να «ανοίξουν το στόμα τους»; Αντιλαμβανόμαστε ότι αν το ανοίξουν, θα είναι η τελευταία φορά που το κάνουν; Σε ένα νησί που είναι κράτος εν κράτει, με τόσα όπλα να κυκλοφορούν ελεύθερα, δεν υπάρχει χώρος για διαφωνία ή για σύσταση. Ένας θα τραβήξει τη σκανδάλη, θα σε πυροβολήσει και η ζωή σου θα τελειώσει. Τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι αρκετοί από τα Βορίζια και τις πέριξ περιοχές αναζητούν τρόπο να φύγου και να πάνε να ζήσουν μακριά, όχι μόνο από τα Βορίζια μα και από την Κρήτη.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Tv Creta (@tv_creta)

Η Κρήτη εγκλωβισμένη στον κακό της εαυτό

Πέραν του απόλυτα δικαιολογημένου φόβου, η εισχώρηση του εγκλήματος είναι τόσο βαθιά στην Κρήτη, ώστε αν κάποιος ανοίξει το στόμα του, αν δε βρεθεί νεκρός, θα έχει, πιθανότατα, «δώσει» ανθρώπους της οικογένειάς του.

Όταν ακούμε για αστυνομικούς που εκβιάζονται ή εκφοβίζονται σε περίπτωση που πάνε να εφαρμόσουν το νόμο σε κάποια παρανομία, τι περιμένουμε να κάνουν οι απλοί πολίτες; Να «κελαηδήσουν»;

Οποιοσδήποτε από εμάς που κουνάει εύκολα το δάχτυλο και ψέγει όσους σιωπούν, θα έπραττε ακριβώς το ίδιο. Έξω από τον χορό, τα ευχολόγια είναι απλά. Όταν γίνεις μέρος της εξίσωσης, άρα του προβλήματος, τότε κατανοείς πως δε γίνεται να μιλήσει κανείς. Το πιθανότερο να ξεκινήσει μια νέα βεντέτα, έναν νέο κύκλο αίματος. Κι αυτό να καταφέρει, με απίθανο τρόπο, να το γλυτώσει, οι πλάτες της πολιτικής εξουσίας στο μαφιόζικο έγκλημα στην Κρήτη θα έβρισκαν τον τρόπο να ξανακλείσουν τα στόματα που έκαναν το λάθος να ανοίξουν.

Ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά πως κάνουν blend in τα όργανα εξουσίας στα χωριά, πώς τα καλοπιάνουν και πώς τα χρησιμοποιούν για πληροφοριοδότες. Μην πάτε μακριά. Δείτε τι έγινε με τη Ndraghetta το 2023 στην Ιταλία. 200 άτομα συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε 2.200 χρόνια φυλάκισης. Σχεδόν όλα ήταν πολιτικοί, επιχειρηματίες, άνθρωποι με πρόσβαση στην εξουσία και την επιρροή της, για να προσφέρουν μια υπηρεσία στη μαφία.

Γι’ αυτό και ο κύκλος βίας και εγκλήματος δε θα περιοριστεί ποτέ στην Κρήτη. Γιατί είναι τέτοια η δομή του προβλήματος που θα κόβεται ένα κεφάλι και σαν Λερναία Ύδρα θα εμφανίζεται ένα άλλο. Ή, χειρότερα, 3 ακόμα. Η Κρήτη δε θα μπορέσει να αποδράσει ποτέ από την ίδιo της τον κακό εαυτό.

TAGS :
βεντέτα έγκλημα Κρήτη

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook