Άσε κάτω τα likes μου

Mark Zuckerberg, πόσα θες για να μας τρελάνεις; (Photo by Mustafa Yalcin/Anadolu Agency/Getty Images/Idealimage).

Ψηφιακός μετα-κόσμος. Συχνά αναζητώ μέσα μου να με τοποθετήσω στη νέα συνθήκη αυτού του κόσμου. Ως κλασικός άνθρωπος του παρελθόντος (μένω σ’ αυτό, το επαναπροσδιορίζω, το χαϊδεύω και το βιτσίζω κατά το δοκούν), δύσκολα μπορώ να δεχθώ πως υπάρχω (μόνο) μέσα από ένα post στο Facebook ή μια φωτογραφία στο Instagram. Κι όμως, υπάρχω εκεί. Συνήθως.

Ακούγεται ωσάν σύγχρονη υπαρξιακή διερώτηση: ποιος είμαι αν δεν είμαι στα social media; Εκεί μέσα, στο πανηγύρι των αόρατων ζουρλών (ανάμεσά τους κι εγώ) εξυφαίνεται ένα πλαίσιο ζωής που είναι η κλασικότερη περίπτωση αντι-ζωής.

Κάνεις φιλίες που δεν είναι φιλίες. Κλείνεις δουλειές που δεν είναι δουλειές. Δημιουργείς μια περσόνα που δεν είσαι εσύ. Συνουσιάζεσαι δίχως την ανάγκη της σαρκικής συνάφειας. Σε τούτο τον ψηφιακό μετά-κόσμο, οι συντεταγμένες είναι απροσδιόριστες, η ηθική ρευστό πεδίο, η συναισθηματική εμπλοκή αρκούντως προβληματική έως επίπλαστη.

Η μεγάλη επανάσταση του Facebook (ανάμεσα σε πολλά άλλα) ήταν ότι όρισε μια νέα συνθήκη ζωής. Άνθρωποι που ως εκείνη τη στιγμή ήταν κλασικοί αποτυχημενάκηδες είδαν την μοίρα τους να ανθίζει στον ήλιο. Λίγο έξυπνος να ήσουν και μπορούσες να προβλέψεις τι θέλει το κοινό (ακόμη κι αν σκορπούσες τις κοινοτοπίες με μεγαλύτερη ταχύτητα από τον Κοέλιο και τον Μπουκάι), τι ζητούσε η αγορά και πώς μπορούσες να πουλήσεις τον εαυτό σου καλύτερα.

Με τα social media χτίστηκαν καριέρες, δημιουργήθηκαν επαγγέλματα που ως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχαν. Εμείς οι παλιοί εφημεριδάδες που είδαμε την πραμάτεια μας να γίνεται φέιγ βολάν από τα σάιτ, πήραμε το αίμα μας πίσω με την έκρηξη των social media. Ακόμη και μια πολυπληθής ομάδα σε ένα σάιτ δεν μπορεί να μεταφέρει με τόση αμεσότητα μια είδηση όσο ένας επιδραστικός χρήστης που συλλέγει καθημερινά εκατοντάδες like.

Και πάμε στο προκείμενο: η πολυδιαφημισμένη απόφαση του Facebook να αφαιρέσει τα like από τις αναρτήσεις (το πλάνο είναι να τις βλέπει μόνο ο χρήστης κι όχι οι φίλοι του), είναι πρόδηλο πως θα προκαλέσει ρίγη αγανάκτησης και αποτροπιασμού. Ακόμη κι αυτοί που φθέγγονται εναντίον των like-ιστών, πάντα κρυφοβλέπουν ποια ανάρτησή τους πήγε καλά και ποια άπατη. Όλοι έχουμε παίξει αυτό το παιχνίδι της ρηχής και επίπλαστης αναγνωρισιμότητας.

Η λογική της εταιρείας είναι να επαναφέρει την ψυχική ηρεμία των χρηστών. Παραέγινε ανταγωνιστική η μάχη για τα περισσότερα like. Αργά το σκέφτηκε, έχω να απαντήσω. Όταν σπέρνεις ανέμους θα θερίσεις θύελλες. Το Facebook ήταν αυτό που μας έμαθε ότι η γνώμη μας έχει μετρήσιμο μέγεθος. Το συγκεκριμένο μέσο μάς υπαγόρευσε τη κερδώα λογική (πλην αόρατη, σκέτος αέρας) της ολοένα και περισσότερο αυξανόμενης επιρροής διά των συμβόλων του.

Αν έχεις φουσκώσει ένα μπαλόνι σε σημείο πνιγμού μην περιμένεις να αδειάσει εν ριπή οφθαλμού. Θα κάνει πάταγο όταν θα σκάσει. Θα προκαλέσει αναταράξεις. Είναι γνωστό πως πολλές εταιρείες αγοράζουν like από επιτήδειους χάκερ για να δείξουν προς τα έξω ότι έχουν κόσμο που τις ακολουθεί.

Είναι γνωστή η κάστα των influencers που ακόμη κι αν βήξουν στραβά γίνεται θέμα συζήτησης μεταξύ των followers. Ήδη ανέφερα δύο όρους που πριν από 10-20 χρόνια δεν υπήρχαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Δεν λέω πως πρέπει να γυρίσουμε στην εποχή της γραφίδας και των γραμμάτων που στέλναμε με το ταχυδρομείο. Προφανώς και τα social media ήταν η μέγιστη επανάσταση της επικοινωνίας στην εποχή μας.

Όμως, δεν τρέφω αυταπάτες: αν το Facebook αποφασίσει να αφαιρέσει τον άρτο από το θέαμα, τότε, αυτομάτως, θα χάσει το μισό της δυναμικής του. Ναι, μπορεί να μείνουν μόνο τα υγιή κύτταρα, οι χρήστες που δεν κοιτάζουν πόσα like πήραν σήμερα και δεν αναλογίζονται τρόπους για να αυξήσουν αύριο, αλλά αυτοί που θα φύγουν είναι που κάνουν το μέσο δυναμικό. Μην περιμένετε ότι αυτή η αφαίρεση των like θα δημιουργήσει μια κάποια μορφή εκδημοκρατισμού στις αναρτήσεις (όλοι ίδιοι είμαστε στο zero).

Είναι βέβαιο πως θα υπάρξει άλλος τρόπος που θα δηλώνεται η πλειοψηφική συμπάθεια σε έναν συγκεκριμένο χρήστη έναντι άλλων. Κι επίσης, είναι αμφίβολο αν τελικά η εταιρεία θα προχωρήσει σε ένα τέτοιο ρηξικέλευθο μέσο (μην ξεχνάμε τη χρηματιστηριακή της αξία και τα κέρδη που πρέπει να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο).

Είμαστε τρωτά όντα, χρειαζόμαστε επιβεβαίωση, θέλουμε να ξέρουμε πως είμαστε αποδεκτοί στο κοπάδι, μάς αρέσει να βλέπουμε ότι είμαστε αρεστοί. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο.

Λοιπόν, τι λέτε; Αν αναρτήσω αυτό το κείμενο στη σελίδα μου πόσα like θα πάρω; Επί του παρόντος μπορείτε να τα δείτε και να κρίνετε τις επιδόσεις μου.

Διαβάστε ακόμα: Ναι, το νερό είναι φθηνό. Και αυτό δεν είναι καλό.

TAGS :
facebook instagram like

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook