Κάτω από τον διαφιλονικούμενο ήλιο της Βεργίνας.

Ο χώρος μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη έγινε για μια ακόμα φορά το θέατρο των εξελίξεων.

Το παρόν έδωσαν και Έλληνες της διασποράς….

…Αλλά και αρκετοί “ψεκασμένοι”.

Οι διαδηλωτές ήταν όλων των ηλικιών.

Η αστυνομία παρακολουθούσε στην αρχή από απόσταση. Δυστυχώς τελικά δεν έλειψαν τα επεισόδια.

Η συγκέντρωση κορυφώθηκε στις 14:00 το μεσημέρι της Κυριακής.

Οι κληρικοί έδωσαν ξανά δυναμικά το παρόν.

Σημαίες παντού. Στο συλλαλητήριο κατέβηκε και η υπερμεγέθης σημαία του Κωνσταντίνου Κατσίφα.

“Με σημαίες, και με ταμπούρλα…”

Αρκετοί είχαν φέρει μαζί τους καπνογόνα. Η ατμόσφαιρα κάποιες στιγμές θύμιζε γήπεδο.

Πολλές ήταν και οι κυρίες…

…και τα παιδιά.

Κάποιοι είπαν ότι κατέβαιναν για πρώτη φορά σε διαδήλωση.

Οι πόρτες της Μεγάλης Βρεταννίας είχαν κλείσει από νωρίς.

Γαλανόλευκη κόμμωση.

Η αστυνομία έκανε εκτεταμένη χρήση χημικών όταν ξέσπασαν επεισόδια τα οποία πολλοί διαδηλωτές αποδίδουν σε προβοκάτσια.

Σύλλογοι από όλη την Ελλάδα έφτασαν στην Αθήνα με εκατοντάδες πούλμαν.

Εκτός από τους παπάδες είδαμε και πλήθος μοναχών.

Η συγκέντρωση ήταν πολύ μεγάλη αλλά όχι όσο ήλπιζαν οι διοργανωτές.

Πλάι στον παλμό πολλών διαδηλωτών ένιωθες και την κόπωση αρκετών άλλων, μετά από χρόνια μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων και ατελέσφορων κινητοποιήσεων.

Αυτή τη φορά οι κατα τόπους Μακεδονικές ενώσεις κατέβηκαν δυναμικά στην πρωτεύουσα.

Λίγο πριν ανάψουν τα αίματα…

Εσάνς “κίτρινων γιλέκων” εν Αθήναις.

Ετεροχρονισμένες θεωρίες συνωμοσίας.

“Και τώρα, τί;” μοιάζει να στοχάζεται ο διαδηλωτής.

“Αι γενεαί πάσαι” βρέθηκαν στο Σύνταγμα.

Πλάι στις οικογένειες καθημερινών ανθρώπων που θέλησαν να εκφράσουν την οργή τους, έκλεψαν ξανά την παράσταση οι πολυάριθμοι γραφικοί.

Σύγχρονοι κατα φαντασίαν Μακεδονομάχοι.

Και ένα αθώο γέλιο για το τέλος.