Όταν η «Ανυπότακτη Γαλλία» νίπτει τας χείρας της

“‘Η άνοδος των νεολαϊκισμών”: Ένα θα μπορούσε να πει κανείς προφητικό σκίτσο του περίφημου Pantu από τον Ιανουάριο του 2011, για το περιοδικό L’Express.

Βιώσαμε έντονη απογοήτευση παρακολουθώντας το νέο βίντεο οπου ο Ζαν Λυκ Μελανσόν (ΖΛΜ) αφιερώνει πάνω απο μισή ώρα (αν δείτε ολόκληρη την πρωτότυπη ανάρτηση στο YouTube κανάλι του) για να μην καταλήξει τελικά τι θα ψηφίσει στον δεύτερο γύρο των Γαλλικών εκλογών, στις 7/5.

Με ένα μάλλον μπλαζέ ύφος, ο  ηγέτης της παράταξης «Ανυπότακτη Γαλλία» φτάνει, στα μισά της παρέμβασής του, στο φλέγον θέμα με μια αποστοφή σε στυλ τι-έγινε-ρε-παιδιά: “Υπάρχει αμφιβολία;” ρωτά, “τι αμφιβολία υπάρχει για εμένα;” για να επικαλεστεί την καρφίτσα που στολίζει το σακάκι του: Τραβάει το γιακά του, μας τη δείχνει, καθιστός μπροστά στις προεκλογικές του αφίσες. Είναι το κόκκινο τρίγωνο που σημάδευε τους κομμουνιστές  στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.

Ο ΖΛΜ δεν είναι ακροδεξιός. Δεν θα μπορούσε να είναι. Μας λέει ξεκάθαρα, σε όλους τους τόνους, ότι δεν θα ψηφίσει Λε Πεν. Αλλά μέχρι εκεί. Ούτε βήμα παραπάνω. Μάλιστα, διευκρινίζει ότι είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει για να είναι συνεπής με το πρόγραμμα του. Με άλλα λόγια θα μπορούσε και να μην πάει να ψηφίσει. (Η θα ήθελε να μην πάει;). Θα ψηφίσει (αναγκαστικά) μας λέει, όμως δεν θα αποκαλύψει αυτό που θα ψηφίσει, ούτε θα υποδείξει στους υποστηρικτές του τί να ψηφίσουν. “Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς τί θα ψηφίσω”, καταλήγει.

Ο υπογράφων, αγαπητέ αναγνώστη, κατάλαβε ότι τελικά ο ΖΛΜ πιθανότατα θα ψηφίσει λευκό. Αφήνει μεν να εννοηθεί ότι θα ψηφίσει Μακρόν με κλειστή μύτη ο ίδιος σαν υπευθυνος πολιτικός, ταυτόχρονα όμως κλείνει το μάτι στους συντρόφους του που μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν δηλαδή να απόσχουν, να ψηφίσουν λευκό, και -ίσως- Μακρόν. Γνωρίζοντας, ως έμπειρος πολιτικός, ότι για τους πιο χαλαρούς ψηφοφόρους του που δεν θα παρακολουθήσουν όλη την προφορική του διατριβή ούτε θα εστιάσουν σε κόκκινα τρίγωνα, αλλά θα ακούσουν στις ειδήσεις ότι ο ΖΛΜ δεν στηρίζει Μακρόν, ακόμα και η ψήφος στη Λε Πεν είναι στο τραπέζι.

Πρακτικά η στάση του εντάσσεται στους ni – ni δηλαδή στο ρεύμα ούτε Μακρόν ούτε Λεπέν. Οι “ούτε – ούτε”, λειτουργούν προς όφελος της Λε Πεν, μικραίνοντας την απόσταση μεταξύ των δύο υποψηφίων. Δεν λέμε ότι υποστηρίζουν τη Λε Πεν αλλά αρνούνται πλέον το “barrage republicain” που συγκροτήθηκε και το 2002 ενάντια στην ακροδεξιά. Τότε που ο Ζακ Σιράκ συνάντησε στον δεύτερο γύρο τον πατέρα Ζαν Μαρί Λεπέν και θριάμβευσε με τη στήριξη όλων των “δημοκρατικών δυνάμεων” και του ίδιου του ΖΛΜ που είχε καλέσει -τότε- απερίφραστα σε ψήφο κατά της άκρας δεξιάς.

Screenshot από την παρέμβαση του Melenchon μέσω YouTube. Ο ηγέτης της παράταξης «Ανυπότακτη Γαλλία» δείχνει το κόκκινο αστέρι στο γιακά του που στιγμάτιζε τους κομμουνιστές στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο ΖΛΜ είναι ένας έμπειρος πολιτικός και ένας έξυπνος άνθρωπος και όλα αυτά τα γνωρίζει καλά. Επίσης είχε πέντε μέρες για να τα σταθμίσει και να βγει να πει αυτό που τον εκφράζει ιστορικά, ως υποψήφιος ηγέτης μιας καθόλου τυχαίας χώρας όπως είναι η Γαλλία. Κατά τη γνώμη μας, ο ΖΛΜ έπρεπε χωρίς περιστροφές να καλέσει σε συσπείρωση γύρω από την δημοκρατική, κεντρώα υποψηφιότητα του Εμμανουέλ Μακρόν και ενάντια στη Μαρίν Λε Πεν που εκφράζει την άκρα δεξιά. Διευκρινίζοντας ότι μια τέτοια ψήφος είναι αποκλειστικά αντιφασιστική και δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση ψήφο εμπιστοσύνης στο πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα του Μακρόν.

Εν ολίγοις θα περιμέναμε από τον ΖΛΜ να κάνει αυτό που θα ζητούσε αντίστοιχα από τον Εμμανουέλ Μακρόν αν βρίσκονταν στη θέση του. Αυτό που θα απαιτούσε από τον Εμμανουέλ Μακρόν, αν οι ρόλοι τους ήταν αντεστραμμένοι. Και αυτό που εκτιμούμε ότι θα έκανε ο Μακρόν αν είχαν έρθει έτσι τα πράγματα. (Για την ιστορία, στο Andro υποστηρίξαμε την υποψηφιότητα Μακρόν ως την πλέον φιλοευρωπαϊκή αλλά ξεκαθαρίσαμε, πριν τον πρώτο γύρο, ότι αν ο δεύτερος γύρος έφερνε αντιμέτωπους τον ΖΛΜ και τη Μαρίν Λε Πεν, θα στηρίζαμε τον αριστερό ΖΛΜ).

Η πολιτική είναι παιχνίδι για μεγάλα παιδιά και, είτε μας αρέσει είτε όχι, συχνά σε φέρνει αντιμέτωπο με σκληρά διλήμματα. Υπάρχουν και πιο σκληρά διλήμματα: Αν ο ΖΛΜ εκλέγονταν Πρόεδρος μπορεί να είχε κληθεί μια μέρα να δώσει το πράσινο φως ή να πατήσει το ΣΤΟΠ για μια επίθεση με πηρυνικά όπλα. Θα κρύβονταν και τότε από τις ευθύνες του; Καλώς η κακώς, το εκλογικό σύστημα της Γαλλίας εχει δυο γύρους και σε περίπτωση επικράτησης της Λε Πεν (μικρή μεν αλλα πολύ μεγαλύτερη απο τις πιθανότητες που είχε ο πατέρας Λε Πεν το 2002 απέναντι στον Σιράκ), ο ΖΛΜ κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως -παθητικός- συνένοχος.

Διαβάστε ακόμα: Γιατί η Γερμανία ηγεμονεύει στην Ευρώπη; Μήπως είναι καιρός να διδαχθούμε από τους άσπονδους φίλους μας αντί (μόνο) να τους κατηγορούμε;

TAGS :
ακροδεξιά γαλλία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook