Το ελληνικό #MeToo έχει σημαιοφόρο τη Σοφία Μπεκατώρου. Δίνει το παράδειγμα (Angelos Zymaras / SOOC).

Δεν ήθελε και τα έπαθε. Έπαθε διότι βρέθηκε μπροστά της ένας άντρας που ερμηνεύει τον κόσμο με τη σεξουαλική του μικρόνοια. Ανεξάρτητα από το τι μπορεί να δηλοί ένας νόμος, η επίθεση σε μια γυναίκα με σκοπό τον βιασμό δεν παραγράφεται από τη μνήμη και το σώμα της. Και τούτο οφείλουμε να το δεχθούμε ως τον πιο ουσιαστικό νόμο που πρέπει να διέπει τις σχέσεις μας με το άλλο φύλο.

Για κάθε Μπεκατώρου που μιλάει, άλλες δέκα σιωπούν. Αν και έχουμε διατρέξει κάμποσες επαναστάσεις γύρω από το σεξ και τις σχέσεις, η βία (ενδοοικογενειακή, στο χώρο της εργασίας ή στο δρόμο) όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά τα τελευταία χρόνια αποκτάει ανησυχητικές διαστάσεις.

Κανένας άντρας δεν πρέπει να στέκεται αδιάφορος. Εμείς πρέπει να είμαστε οι πρώτοι που θα παροτρύνουμε τις γυναίκες που έχουν υποστεί βία να σπάνε το φράγμα της σιωπής.

Ένα από τα κοινά πορίσματα των ψυχολόγων και των ψυχιάτρων είναι ότι στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και τώρα της καραντίνας έχουν αυξηθεί τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας. Ξύλο, λεκτικοί προπηλακισμοί, βιασμοί και διάφορες άλλες ωμότητες έχουν ως θύματα τις γυναίκες. Το χειρότερο όλων: οι θύτες δεν φοβούνται ότι θα διωχθούν, δεν πιστεύουν πως πράττουν λάθος, θεωρούν πως διατηρούν για τους εαυτούς τους το αναφαίρετο δικαίωμα της επιβολής.

Στο τέλος, το θύμα τρέμει στην ιδέα του στιγματισμού, της λάθος εντύπωσης που θα δώσει στην κοινωνία. Αρχίζει να αυτοτιμωρείται, να θεωρεί πως κάτι έκανε λάθος για να πέσει θύμα βιασμού. Είναι χρέος του κοινωνικού συνόλου να την πείσει πως ο βιασμός είναι καταδικαστέος (δίχως «εάν» και «εφόσον»), ότι τιμωρείται από τον νόμο και ότι το μόνο στίγμα που υπάρχει σ’ αυτή την κατάσταση ανήκει στο θύμα και ουδέποτε στον θύτη.

Κανένας άντρας δεν πρέπει να στέκεται αδιάφορος μπρος σε τέτοιου είδους ωμότητες. Εμείς πρέπει να είμαστε οι πρώτοι που θα παροτρύνουμε τις γυναίκες που έχουν υποστεί βία να σπάνε το φράγμα της σιωπής και να μιλούν ανοιχτά. Το ελληνικό #ΜeToo, έτσι όπως προήλθε από καταγγελία μιας επώνυμης και σπουδαίας αθλήτριας είναι σημαντικό διότι μπορεί να λειτουργήσει -υπό συνθήκες- ως ομπρέλα για τις γυναίκες που δεν έχουν ανάλογη αναγνωρισιμότητα.

Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί στάθηκαν αμέσως στο πλευρό της, έχει κι αυτό το σημασία του. Οι νέες γενιές αντρών -καίτοι εδώ αναγκαστικά πέφτουμε στην παγίδα της λανθασμένης ομοιογένειας- έχουν αποδεχθεί πως οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα. Ας μην ξεχνάμε πως στις μέρες μας καμαρώνουμε και την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Προφανώς και χρειάζονται κι άλλα βήματα προόδου, ωστόσο δύσκολα μπορεί να ακούσει κανείς έναν νέο άντρα να λέει πως η γυναίκα είναι «υποδεέστερο ον» ή ότι καλό είναι να μένει στην κουζίνα της. Εμείς θα τολμήσουμε να πούμε ότι αν ένα φύλο είναι «ανώτερο», αυτό είναι το γυναικείο.

Δεν συμπεριφέρονται όλοι οι άντρες με τον ίδιο τρόπο στο άλλο φύλο. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Είναι και η δική μας σειρά να μιλήσουμε.

Φευ, η σεξουαλική βία παραμένει μέρος των σύγχρονων κοινωνιών. Οφείλουμε να δούμε το πρόβλημα, να το εξαλείψουμε, κοιτώντας το στα μάτια. Το μοναδικό όπλο που υπάρχει είναι η σωστή γαλούχηση των νέων αγοριών (όχι, δεν τους ανήκει όλος ο κόσμος), αλλά και η ενίσχυση των γυναικών να δηλώνουν ευθαρσώς και δημόσια πράξεις βίας εις βάρος τους. Όπως έκανε η Μπεκατώρου. Πρέπει να γίνει σαφές σε κάθε κορίτσι από όλη την κοινωνία πως το κρίμα σε μια τέτοια αποκάλυψη δεν πέφτει πάνω της, αλλά σ΄αυτόν που άσκησε βία.

Οι αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου (αρχικά στο Marie Claire) είναι λυτρωτικές για την ίδια, καθώς κουβαλούσε αυτό το βάρος στους ώμους της για χρόνια, αλλά είναι ταυτόχρονα και ενδυναμωτικές για τις γυναίκες που σιωπούν για ευεξήγητους λόγους και χρειάζονται ένα παράδειγμα για να βγάλουν στο φως τα ανομήματα κάποιων αντρών.

Οσο για εμάς τους άντρες είναι μια ισχυρή υπόμνηση πως δεν πρέπει να θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα και παγιωμένα. Δεν είναι όλες οι σχέσεις ειλικρινείς και ειρηνικές. Δεν συμπεριφέρονται όλοι οι άντρες με τον ίδιο τρόπο στο άλλο φύλο. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Είναι και η δική μας σειρά να μιλήσουμε. Ευχαριστούμε Σοφία.

 

Διαβάστε ακόμα: Με ποια λογική πρέπει μόνο οι μαμάδες να μεγαλώνουν τα παιδιά μετά το διαζύγιο;

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top