Τη νύχτα που έφυγε ο Τεν Κάτε (μια ιστορία αγάπης) 
Λεπτή ειρωνεία: Η άποψη του συντάκτου για το τι προκαλεί το φαγητό που σερβίρεται στα ταχυφαγεία.
Οι παλιοί λέγανε με υπερηφάνεια «εγώ έμαθα γράμματα από τις εφημερίδες». Οι σύγχρονοι δεν έχουν τις πιθανότητες με το μέρος τους για κάτι ανάλογο από το ελληνικό ίντερνετ και τα καθημερινά μνημεία αγραμματοσύνης του.
Πάνω: Μια κρίση δεν είναι ποτέ αρκετή. Δεν έφτανε η πανδημία, έχουμε και την κλιματική αλλαγή. Κάτω αριστερά: Πέρα στους πέρα κάμπους. Η μαμά Ζανιόλο συγχαίρει τον γιο της για την απάντηση που έδωσε στο γήπεδο. Ο translator βραχυκυκλώνει. Όμορφα. Κάτω δεξιά: Το προσωπικό δεν καπνίζεται, παιδιά. Από τα συνηθισμένα λάθη αγγλικουριάς των αθλητικών φωστήρων. Οι νεαρότεροι μάλλον θα φουμάρουν και το staff, άμα λάχει.
Σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, στο πάλαι ποτέ, σε απρόσιτα χωριά και γραφικές πολίχνεις, όπου αναλογούσε ένας δάσκαλος για 100 παιδιά όλων των ηλικιών (και στην ίδια αίθουσα), οι παλαιότεροι έλεγαν με μεγάλη δόση υπερηφάνειας «εγώ έμαθα γράμματα από τις εφημερίδες». Φτιαγμένες από ανθρώπους μορφωμένους και ορισμένες φορές εξαιρετικά ευρυμαθείς, οι εφημερίδες και ο Τύπος καλούνταν να αναπληρώσουν τα κενά της, προσφερόμενης σε αδιανόητες συνθήκες, εκπαίδευσης.
Πάνω αριστερά: Παρατηρήθηκαν μαζικές αυτοκτονίες ινδικών χοιριδίων σε επιστημονικά εργαστήρια ανά τον κόσμο. Α, και ωραίο συντακτικό, για να μην ξεχνιόμαστε. Κάτω αριστερά: Ο Καπάντια, φτιάχνοντας το ντοκιμαντέρ για τον Μαραντόνα, κινδύνεψε να πάθει κανά διάστρεμμα. Δεξιά: Τουρκ Χαβά Γιολαρί. Πως η μεταφραστική ένδεια μετατρέπει το βρετανικότατο επώνυμο Wallace στο ρουμανικότατο Μουράι Βαλάσε (Murray Wallace) και το τουρκικότατο Τζεντ Βαλάς.
Τουλάχιστον, σε όσους είχαν πραγματική δίψα για μάθηση και γνώση. Να συμφωνήσουμε ως Organistas ότι και σήμερα υπάρχουν εφημερίδες γραμμένες σε ορθά, και ορισμένες φορές ωραία, ελληνικά, με την διαφορά ότι σήμερα οι εφημερίδες δεν διαβάζονται από τους πολλούς. Οι μάζες προτιμούν το ίντερνετ. Εκεί όπου η ελληνική βρίσκεται υπό ανηλεή διωγμό. Οι εξαιρέσεις, σαν το andro.gr, (ζυγισμένο, στοιχισμένο, με τα σωστά ελληνικά του) όχι απλά επιβεβαιώνουν, αλλά εντείνουν αυτόν τον δυσάρεστο κανόνα.
Πάνω αριστερά: Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου; Δεν πειράζει, όμως, «τότε τον έριξε» η κατάθεσή του. Κάτω αριστερά: Πίσω ωρέ. Σε πνεύμα εθνικής ομοψυχίας, πίσω Τουρκιά και σε φάγαμε. Δεξιά: Οξεία γλωσσική πάρεση. Εξαιρετικά ελληνικά, θες ωσάν άλλος Οιδίποδας να τυφλωθείς από μονάχος σου.
Ο νεότερος των Organistas αποφοίτησε από το σχολείο το 1988 -do the maths. Παρατηρώντας τα καθημερινά μνημεία αγραμματοσύνης, στα τυχαία δείγματα που συλλέξαμε κάτωθι, μάλλον οι χρονίζουσες παθογένειες των ελληνικών σχολείων έχουν φτάσει σε ιστορικό χαμηλό. Είτε αυτό, είτε οι γραφιάδες του ελληνικού ίντερνετ εμφανίζουν συλλογικά ΔΕΠ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής) ή γλωσσολογική πάρεση.
Πάνω και κάτω αριστερά: Για καλό και για κακό. Στην αρχή λες, “εντάξει, χοντρό τυπογραφικό”. Μετά καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ημιμάθεια μεγατόνων. Ως γνωστόν, οι “ταγματασφαλιστές” ήταν, κατά την Κατοχή, ένα άτυπο τάγμα βδελυρών ασφαλιστών ζωής, πυρός, κτλ που υποχρέωναν τους συμπατριώτες μας σε ασφαλιστικά συμβόλαια (“Κατοχή έχουμε κυρ Μιχάλη, δεν ξέρεις αύριο τι μας ξημερώνει”). Οι δικαιούχοι έπαιρναν έναν τενεκέ λάδι. Κάτω δεξιά: Μα ποιος είναι τέλος πάντων; Οι σκέψεις όλων μας είναι με την οικογένεια του τεθωρακισμένου αυτήν την δύσκολη ώρα.
Κατά καιρούς εμφανίζεται στα media μια έρευνα δεκαετίας του ΕΚΠΑ όπου καταγράφεται ότι το ποσοστό των δυνητικά αναλφάβητων (όσοι, δηλαδή, χρειάζονται πολλαπλάσιο του μέσου χρόνου, για να διαβάσουν ένα απλό, εύληπτο κείμενο) συμπατριωτών μας αγγίζει το 50%. Χάρη στο ελληνικό Διαδίκτυο αισιοδοξούμε ότι σε λίγο καιρό, ως Organistas, δεν θα χρειάζεται να μπαίνουμε στον κόπο να γράφουμε.
Πάνω αριστερά: Η Αγία Οικογένεια. Αν υπάρχουν δύσπιστοι για το που ανήκει ακόμη ο Παναθηναϊκός, ιδού τα πειστήρια κυρίες και κύριοι. Κάτω αριστερά: Γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια. Αντίθετα, στις μέρες μας, η Γλυκερία θα μας ενημέρωνε ότι δεν είναι “πανάκεια”. Δεξιά: Run, Forrest, Run. Έτρεξε ο καψερός ο Μπουκέλε, αλλά τελικά, άραγε, πρόκαμε; Α, ναι εκ του “run for president”.
ΓΗΠΕΔΙΚΟΝ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ
ΥΓ: Όποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση “Γήπεδο στη Λεωφόρο” ας ανασύρει από το χρονοντούλαπο την άρτια μελέτη του καθηγητή Γεώργιου Κανδύλη από τον φάκελο διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 1996 -αυτούς που πήρε τελικά η Ατλάντα. Όλα τα άλλα είναι να’χαμε να λέγαμε.
Εκ των Organistas.
Διαβάστε ακόμα: Τι σχέση έχει ο Χρήστος Δώνης με τον Ζορντι Κρόιφ;
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
