Κυριάκος, Cocooning και «γκομενικά ελλείμματα»

Αν έρθει Κυριάκιος εκσυγχρονισμοϊός δεν θα έρθει για να δικαιωθεί η καλή ‘Δεξιά’ κατά της κακιάς ‘Αριστεράς’ και τούμπαλιν (Photo: George Vitsaras / SOOC).

Αρχή άνδρα δείκνυσι

Ολοένα και σε καλύτερη φόρμα ο πρωθυπουργός, διαρκώς ανεβάζει τον πήχυ (ας προσέχει, κάτι τέτοιο προκαλεί επικίνδυνους ιλίγγους και πιθανότητες ‘στραβής’). Μια υποψία για τις δυνατότητές του είχαμε δώσει πριν εκλεγεί Πρόεδρος ΝΔ («Αρχή Κυριάκον δείκνυσι»). Τώρα διαρκώς μας επιβεβαιώνει: η Αρχή τον αναδεικνύει καλύτερο. Μόλις γείωσε τα εκκλησιαστικά σκέρτσα, επανήλθε με νέο διάγγελμα. Βαθύ, εκλαϊκευμένο, άφησε -ως όφειλε- αίσθηση ασφάλειας λόγω καλού τιμονιέρη στην φουρτούνα.

Ο Κυριάκος δείχνει ότι έχει στοιχεία και-διανοούμενου-και-μάνατζερ και αυτό είναι ασυνήθιστο. Γιατί οι διανοούμενοι δεν μπορούν να διοικήσουν περίπτερο, ενώ οι μπηζυμπόντηδες/μάνατζερ δεν έχουν αξιακό υπόβαθρο για σοφές πρωτοβουλίες. Βέλτιστη λύση προάγουν τύποι που τα έχουν και τα δυό. Αυτό που βγάζει ο ΚΜ γίνεται εμφανές εν μέσω της υγειονομικής κρίσης στην κοινωνία. Ολοένα και περισσότεροι μη-δεξιοί-και-που-ούτε καν-ψήφισαν-Κυριάκο, εξωτερικεύουν εξ ανάγκης στα σόσιαλ-μήντια την ασφάλεια/ευαρέσκεια, που νοιώθουν μετά τα τελευταία πρωθυπουργικά δείγματα γραφής.

Cocooning

Είχαμε ετοιμάσει κείμενο προ εβδομάδας «Ας ξαναζήσουμε δημιουργικά την μόδα του Cocooning», αλλά βγήκε χτες και μας το έκαψε ο πρωθυπουργός. Είτε το σκέφτηκε μόνος του είτε συνεργάτες του (που άλλωστε αυτός επιλέγει), μας πήρε την μπουκιά από το στόμα. Αντί να μας ταράζει στο κλόπυ-ράιτ, όπως κάνουν άλλοι, μας βγαίνει από τα αριστερά! Και μπράβο του.

Ας πούμε, πάντως, λίγα για την ουσία του Cocooning, που τώρα θα ζήσουμε όχι ως μόδα, αλλά αναγκαστικά. Προτείνει να κάτσουμε σπίτι, να χαρούμε την όμορφη/ζεστή/χαλαρή εστία μας. Με πολυποίκιλες διεξόδους δημιουργικής εκτόνωσης και επάνοδο στα στοιχειώδη, αγκαλιές/φιλιά/στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα. Αλλά, ακόμα και μεγιστοποίηση των ευκαιριών της δημιουργικής μοναξιάς και ‘εσωτερίκευσης’, όταν βρίσκεις λίγο χρόνο να αναζωογονηθείς αναμετρώμενος με τον καθρέφτη της ψυχής σου. Έτσι παίρνει νόημα το ρητό «Η-κρίση-ως-ευκαιρία»*, άλλωστε, όχι μόνο για την μείζονα κοινωνία, αλλά και για κάθε άτομο ξεχωριστά.

Κι όσους, ανάμεσά μας, απομακρυσμένους/χωρισμένους από την κορωνοϊική ‘social-distance’ εραστές, η Άννα Αχμάτοβα τους εμψυχώνει: «…Ούτε-το-βράδυ-θα-κοιτάζουμε-μαζί-από-το-παραθύρι./-Με-τον-ήλιο-εσύ-αναπνέεις,-με-το-φεγγγάρι-εγώ,/-μα-την-ίδια-αγάπη-ζούμε-κι-οι-δυό». Μπόρα είναι, θα περάσει.

Περισσότερη τοξική Μαρεβολογία της γυφτιάς

Έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει ότι η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, εκτός από το μισητό συζυγικό επώνυμο, κουβαλάει μια επιτυχημένη επιχειρηματική καρριέρα. Πώς να μην είναι μισητή από όλους σμπίρους ΤΟΥ Συστήματος, που γλείφουν τα στελέχη ΤΟΥ και τις κρατικοδίαιτες συζύγους τους, διορισμένες σε ρουσφετο-πόστα και αποσπασμένες σε υπουργικά γραφεία φίλων και αντιπάλων, ο-έ-ο;…

Έτσι, φαιδρά πρόσωπα που προχτές ξελιγώθηκαν να διαφημίζουν το όμορφο κυριακοβραδιάτικο ‘ραντεβού στα μπαλκόνια’, μόλις έμαθαν ότι το στηρίζει η (μισητή) Μαρέβα, σκίστηκαν αμέσως να το σαμποτάρουν. Αστείο-ή-θλιβερό; Το 1940, το ‘ΟΧΙ’ του Μεταξά ήταν ισχυρότερο στοιχείο εθνικής/κοινωνικής ενότητας από τον φασιστικό χαρακτήρα του Δικτάτορα, ως υπερβατικό τύπου νυν-υπέρ-πάντων-αγών. Τώρα, το ή-εμείς-ή-αυτοί παραμένει ισχυρότερο του νυν-υπέρ-πάντων-αγών…

Έτσι, όλο το αντιμαρεβικό μπλοκ άλλαξε γραμμή και σαμπόταρε τον όμορφο συμπαλκονισμό, όπου συμμετείχαν όλοι πλην Λακεδαιμονίων. Δυστυχώς, γιατί ήταν μια όμορφη ευκαιρία μαζικής εκδήλωσης αγάπης για τον μόχθο του Άλλου, που δουλεύει με αυταπάρνηση στα νοσοκομεία κινδυνεύοντας να μολυνθεί. Και αυτό χάθηκε, γιατί ως μείζων κρίθηκε ο φθόνος-για-την-Μαρέβα.

Έλλειμμα, γκομενικό ίσως, ηγετικό όχι

Σε κάποιους κύκλους ακούγεται «ο/η τάδε έχει ‘γκομενικό’ έλλειμμα», εννοώντας ότι με ‘γκομενικά’ κριτήρια δεν φτουράει κάποιο πρόσωπο. Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα, βέβαια, αν ανοίξει κουβέντα περί του είναι-δεν-είναι-γκόμενος ο Κυριάκος. Αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο ηγετικότητας, παρά μόνο για υπανάπτυκτους.

Τα ‘χαμε ξαναπεί και για τον Σημίτη, που δεν ‘άρεσε’ γιατί ήταν κοντός-με-ελιές, κι ας είχε διεθνώς ηγετικό μπόι που έβαλε την Ελλάδα ΟΝΕ και την Κύπρο ΕΕ. Δυστυχώς στο καθ’-ημάς-εθνικό-ισλάμ, ψηφίζουμε με γκομενικά κριτήρια, που άλλοτε πιάνουν (Ελευθέριος-Βενιζέλος/Κων/νος-Καραμανλής), άλλοτε, όμως, καταστρέφουν (ξέρετε καλά εσείς).

Τόσο μπαμ κάνει ότι το πόσο κουλ φαίνεται ένας τύπος που για κάποια κορίτσια φαντάζει ιδανικό ταίρι, συχνά προκαλεί δραματικές παρεξηγήσεις, όταν εφαρμόζεται στην πολιτική. Γιατί, άλλο ποιον/ποια βάζουμε στο κρεβάτι μας και εντελώς άλλο ποιον/ποια επιλέγουμε για να διαχειριστεί την οργάνωση της δημόσιας σφαίρας.

Όπως λέγαμε πρόσφατα περί «Μπόχουμ δέρνουμε;», τώρα καταλαβαίνουμε ότι στην πολιτική δεν παίζουν όσα λέμε για την προσωπική ζωή: (αγορίστικα)-«Βασούλα-παίρνουμε;»-ή-(κοριτσίστικα)-«Λευτεράκη-παίρνουμε;». Στην δημόσια σφαίρα δράμε ορθολογικώς, στα γκομενικά αισθητικώς. Αριστοτέλης στην Αγορά, Διόνυσος στο κρεβάτι.

Τοξικά διασπασμένη κοινωνία

Πάλι ενοχλήσαμε πολλούς με το πανηγυρικά επιβεβαιωμένο προχτεσινό («Και ο Κυριάκος μισεί την Εκκλησία; -ή μήπως…). Θύμωσε φυσικά κάθε ακραίος Ορθοταλιμπάν. Αλλά και κάποιοι νεοφώτιστοι νεοδημοκράτες (ξέρουν αυτοί), που έχουν αβίαστα καταντήσει πιο ‘Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών’ και από τους παραδοσιακούς δεξιούς. Και ζουν-για-να-μισούν εμπαθώς όποιον δεν στηρίζει ΟΛΟ ανεξαιρέτως το νεοδημοκρατικό πακέτο (τύπου: ναι-στον-Κυριάκο,-όχι-στους-Εκκλησιόδουλους-υπουργούς-του). Φυσικά, επίσης θύμωσαν και οι αντικυβερνητικοί αυριανιστές/αυγιανιστές και το λοιπό ακροδεξιό/αντιδεξιό/αντιμητσοτακικό ισλάμ της χαράς και της προόδου.

Όλοι αυτοί, το μείζον εχθροπαθές-αριστεροδεξιό-ή-εμείς-ή-αυτοί-πακέτο-‘γαλάζιοι-και-ροζ-συριζαίοι’, μισούμενοι μεταξύ τους και μισούντες  κάθε εκφέροντα άβολες αλήθειες, βλάπτουν την Συρία το ίδιο, ως συντηρητές της χρόνιας κοινωνικής διάσπασης.

Οι πρώτοι παραβλέπουν ότι η μείζων (κυρίως θρησκευόμενη) κοινωνία, στα ζόρια, υπό συνετή καθοδήγηση, δημιουργικά απομυθοποιεί το ανορθολογικό Συνοδικό ισλάμ (και όσους πολιτικούς το στηρίζουν με κίνητρα ανταποδοτικά).

Και οι δεύτεροι, γιατί παιδιόθεν πιστεύουν στο ανορθολογικό αυριανικό «Καλύτερα-παπάκι-παρά-τον-Μητσοτάκη», αλλά και γιατί εκνευρίζονται που αριστοτεχνικά ο ‘Κούλης’ πέτυχε απέναντι στην Εκκλησία, όσα ο Ακατανόμαστος (Γιατί;-Ο-άλλος-χειρότερος-ήτανε;) ταπεινωθείς πανηγυρικά απέτυχε…

Ηγεσία υπερβατική της κοινωνικής διάσπασης

Δεν κάνει η ΝΔ-(της-χρεωκοπίας-του-Κωστάκη-του-Πάκη-του-Παπαγγελό) την διαφορά, αλλά ο Κυριάκος, έναντι της γενικότερα διαλυμένης αντιπολίτευσης. Τα μπουλούκια ΤΟΥ Σάπιου Πολιτικού Συστήματος βρίθουν από Τοξικούς Κλέωνες του Καραγκιόζειου Λογισμότυπου. Αυτό διαρρηγνύει η σπάνια εμφάνιση Περικλέων του Οδύσσειου Λογισμότυπου.

Σκυλιάζουν παλαιοί και νεοφώτιστοι ποικιλόχροες παραξιακοί σμπίροι με αυτή την ανάλυση. Αργά ή γρήγορα θα συρθούν να αποδεχθούν, όμως, ότι ο Κυριάκιος εκσυγχρονισμοϊός δεν έρχεται για να δικαιωθεί η καλή ‘Δεξιά’ κατά της κακιάς ‘Αριστεράς’ και τούμπαλιν, αλλά αξίζει να κεφαλαιοποιηθεί για κάτι μεγαλύτερο. (Και αν κανείς σκέφτεται τώρα, πω-πω τι γλείψιμο στον Κυριάκο… Ε, λοιπόν, προκαλούμε, τσεκάρετέ μας: δεν θα μας δείτε αύριο σε κανένα πρωθυπουργικό επιτελείο).

Όλοι αυτοί, ακραίες όψεις του ιδίου νομίσματος, συντηρούν το παλιό χρεωκοπημένο τοξικό πολιτικό σύστημα και την εξ αιτίας του πολυδιασπασμένη κοινωνία. Η ηγετικότητα του φιλόδοξου Κυριάκου, παράγει ισχυρή πολιτική ενέργεια, που, διαπιδύοντας τα παραδοσιακά κομματικά/παραταξιακά μπουλούκια και τους σμπίρους τους, γεννάει ένα υπερβατικό διακομματικό ρεύμα που μπορεί να τους παρασύρει και να σπάσει τα στεγανά.

Ήδη αχνοφαίνεται και δημοσκοπικά κάτι τέτοιο και υπερβαίνει τις παλιές διαχωριστικές γραμμές, αναδιατάσσοντας την πολιτική δυναμική, μπολιάζοντας εκσυγχρονιστικά ανήσυχες ατομικότητες και ομάδες.

Τέτοια δημιουργική μόχλευση μόνο αισιοδοξία προκαλεί και στην χειμαζόμενη από την πανδημία κοινωνία, που μάλλον έτσι άντλησε από την ηγετική αποτελεσματικότητα καλά/αισιόδοξα βάιμπς και τιθασεύθηκε αναπάντεχα. Και είδαμε πρωτοφανείς ουρές με τάξη στα σουπερμάρκετ, χωρίς να ξεφτιλίζουμε απολυμαντικά  και χαρτιά υγείας (κάποιοι μας σύγκριναν θετικά με τα αντίστροφα βρετανικά ήθη των ημερών).

Έτσι, αυτή η ηγετικότητα μπορεί να επανενοποιήσει από πάνω προς τα κάτω την διασπασμένη από τις ανορθολογικές κακουχίες κοινωνία, αρκεί να εξακολουθήσει στα δύσκολα που είναι μποστά μας, το επίμονο/μεθοδικό ορθολογικό κυβερνητικό της αποτέλεσμα.

Μόνο τέτοια επανενοποίηση της κοινωνίας μπορεί να ενεργοποιήσει το χτίσιμο νέου εθνικού συμβολαίου, που τόσο έλειψε στα χρόνια της κρίσης και όχι μόνο.

* Επί του πιεστηρίου, αξίζει να διαβαστεί η σχετική με όλα αυτά φρέσκια συνέντευξη Στέλιου Ράμφου.

Διαβάστε ακόμα: Η ιδιωτικοποίηση του Χάρι και της Μέγκαν.

TAGS :
Κορονοϊός Κυριάκος μητσοτάκης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook