Για την κυβερνητική πλειοψηφία υπάρχουν κυρίως στρέιτ πολίτες (George Vitsaras / SOOC).

Πολλά μπορούν να αλλάξουν σε ένα κόμμα: ο αρχηγός, το έμβλημα, ακόμη και η ιδεολογική ταυτότητά του. Αυτό που δύσκολα είναι σε θέση να απομακρύνει ένας κομματικός μηχανισμός από πάνω του είναι τους «σκελετούς» που κρύβει μέσα στην ντουλάπα του.

Όσες αλλαγές και αν υπάρξουν στη Νέα Δημοκρατία, ο σκληρός συντηρητικός πυρήνας της δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί. Ως φαίνεται δεν μπορεί να το κάνει ούτε και ο φιλελεύθερος και καθόλα κεντρώος Κυριάκος Μητσοτάκης. Το παρελθόν του κόμματος επανέρχεται συχνά πυκνά και υπενθυμίζει στους συγκαιρινούς σε τι πρέπει να υποτάσσονται. Φευ, το είδαμε να συμβαίνει στη διάρκεια της ψηφοφορίας για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Με ψήφους συνολικά 170 βουλευτών, απορρίφθηκε η αναθεώρηση τoυ άρθρου 5, παρ. 2, για την απαγόρευση διακρίσεων βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου. Απόφαση που θα τους ακολουθεί. (Όπως και τους λιπόψυχους 7 που ψήφισαν “παρών”).

Ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας σηκώνει κεφάλι.

Για να θυμίσουμε πρόσωπα και καταστάσεις: τον περασμένο Ιανουάριο, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση τότε, μαζί με τον Γιώργο Μαυρωτά από το Ποτάμι, υπερψήφιζαν την τροποποίηση του άρθρου 5 του Συντάγματος, για την προσθήκη σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου.

Θα πρέπει να ήταν κάποιος κοινωνικά «τυφλός» για να μην θεωρήσει εκείνη την απόφαση ως μια ιστορική νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή ακόμη και η σκληροπυρηνική και βαλκάνια Ελλάδα όφειλε να εναρμονιστεί με την υπόλοιπη Ευρώπη κόντρα στις οιμωγές της επίσημης Εκκλησίας και των συντηρητικών οπαδών της.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις,  οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με την ψήφο τους επανέφεραν τα πράγματα στην «τάξη». Για τους συγκεκριμένους εθνοπτέρες, υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτών. Οι έχοντες «ορθόδοξο» σεξουαλικό προσανατολισμό, άρα οι «δικοί» μας, οι «αρεστοί» και οι άλλοι που είναι «αποκλίνοντες», άρα αποσυνάγωγοι.

Ολοένα και περισσότερο τον τελευταίο καιρό η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας σηκώνει κεφάλι και κερδίζει στα σημεία το εκσυγχρονιστικό κομμάτι του κόμματος. Αίφνης, ακούς βουλευτές να λένε δημόσια και ανερυθρίαστα πως δεν είναι κακό να φτιάξουμε σε ξερονήσια χώρους διαμονής των προσφύγων και των μεταναστών. Άλλοι να ομνύουν στην αστυνομική βία επί δικαίων και αδίκων. Κάποιοι άλλοι, ολιγότερο νουνεχείς, να μιλούν για τη δεξιά μέσα στη δεξιά (βλ. τις αναρτήσεις του Μπογδάνου).

Ολα τούτα σημαίνουν πως είναι καλές οι εξαγγελίες του Μητσοτάκη περί κυβέρνησης όλων των Ελλήνων και περί εκσυχρονισμού της χώρας, όμως, ομοίως αυτός δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην οικονομία και τη δημόσια διοίκηση (μένει να αποδειχθεί κι εκεί αν θα τα καταφέρει ο πρωθυπουργός), αλλά και στην καθημερινότητα και τις αντιλήψεις.

Η ψήφος των βουλευτών της πλειοψηφικής παράταξης αποδείχθηκε αναχρονιστική, βγαλμένη από το χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Η ψήφος των βουλευτών της πλειοψηφικής παράταξης αποδείχθηκε αναχρονιστική, βγαλμένη από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, φοβική και άκρως συντηρητική. Φοβήθηκαν να μην δυσαρεστήσουν το κομματικό τους ακροατήριο ή μήπως, όντως, πιστεύουν πως είναι αποδεκτοί στη δική τους κοινωνία μόνο οι στρέιτ;

Η παράγραφος 2 του άρθρου 5, στη σημερινή μορφή, αναφέρει τα εξής: «Όλοι όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο».

Άρα, η σεξουαλική ταυτότητα δεν εμπίπτει στις προϋποθέσεις ισότητας και προστασίας από το κράτος. Αν αυτό δεν είναι Μεσαίωνας, τότε τι είναι;

 

Διαβάστε ακόμα: Αριστερή και Δεξιά «μούχλα», συγκάτοικοι στο ίδιο χρονοντούλαπο.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top