Η υπόκλιση του μετρ, στην αυλαία της Μαντάμ Μπάτερφλαϊ. (photo credit: @akriviadis)
Πολλές φορές οι έννοιες «κομψότητα» και «μόδα» συγχέονται μεταξύ τους, με το αποτέλεσμα στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων να αποτελούν μια σχέση «sine qua non». Όμως, κάτι που είναι κομψό δεν είναι απαραίτητα και μέσα στη μόδα, όπως και οτιδήποτε είναι μόδα δεν είναι και απαραίτητα κομψό. Η διαφορά είναι πως τη μόδα την καθορίζουν άλλοι, ενώ την κομψότητα εμείς οι ίδιοι, είναι δηλαδή μια έκφραση του ίδιου μας του εαυτού, του εσωτερικού μας καλλιεργημένου ή ακαλλιέργητου κόσμου, η εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω, εν ολίγοις το πώς θέλουμε να μας βλέπουν οι άλλοι.
Αυτό συμβαίνει γιατί η έννοια της κομψότητας επεκτείνεται σε κάθε έκφραση της καθημερινής ζωής και συμπεριφοράς ενός ανθρώπου, από τον τρόπο που σκέφτεται, που εκφράζεται και σε όλη τη γενική του συμπεριφορά, το πώς περπατάει, πώς κάθεται, πώς καπνίζει, πώς τρώει, πώς αντιδρά στους άλλους. Τα ρούχα είναι ίσως το τελευταίο πράγμα που κάνουν έναν άνθρωπο κομψό. Κομψοί είμαστε ή δεν είμαστε σαν άνθρωποι, τα ρούχα απλώς εκφράζουν αυτή την εσωτερική κατάσταση.
Το ρούχο δεν αποτελεί μόνο ένα απαραίτητο «αντικείμενο» για να προφυλαχθούμε από τις κλιματικές συνθήκες (αυτές που, άλλωστε, ώθησαν τον πρώτο άνθρωπο να προφυλάξει το σώμα του), αλλά και ένα σύμβολο του ποιοι είμαστε, αυτό που μας ξεχωρίζει από τους άλλους. Μια ματιά στη ιστορία του ρούχου ανά τους αιώνες θα μας πείσει για του λόγου το αληθές. Έτσι λοιπόν, το ρούχο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εαυτού μας, μια εξωτερική εικόνα του εσωτερικού μας κόσμου.
“Η απλότητα είναι πάντα η καλύτερη έκφραση της κομψότητας και, πιστέψτε με, είναι πάντα της μόδας”.
Τα ρούχα είναι απλώς το περιτύλιγμα του προϊόντος, τα συμπαρομαρτούντα (γραβάτες, παπούτσια, μανικετόκουμπα κάλτσες, κοσμήματα), όσο ακριβά κι αν είναι, δεν καλύπτουν την έλλειψη των προαναφερθέντων, αλλά αντίθετα τονίζουν το κενό με τον πιο τραγικό και υπερθετικό τρόπο. Ο Ε. Ροΐδης, στο διήγημά του «Ψυχολογία Συριανού συζύγου» μας περιγράφει την κωμική εικόνα της γυναίκας του, όταν ντύθηκε για να πάει σε έναν κοσμικό χορό: «….φόρεμα με μακράν ουράν από βαρύ βυσσινόχρουν μεταξωτόν και επί της κεφαλής το τελευταίον λείψανον της κειμηλιοθήκης της μητρός της, είδος τι αρχαϊκού διαδήματος από ρουβίνια των οποίων αι πορφυραί φλόγες συνηρμόζοντο θαυμασίως με το κοράκινον χρώμα των τριχών της. Ούτω στολισμένη, μου ενθύμιζε την Σεμίραμιν, την Φαίδραν, την Κλεοπάτραν, την Θεοδώραν και τας άλλας ηρωίδας αι οποίαι ετάραττον τον ύπνον μου όταν ήμην εις το σχολείον».
Υπερβολή ίσως, όμως είναι ένα φαινόμενο που παρακολουθούμε καθημερινά σε κάθε εκδήλωση κοινωνική ή ιδιωτική, ρούχα περιφερόμενα, τα οποία φορούν τον ιδιοκτήτη τους αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Τη λύση μας δίνει και πάλι ο ευφυέστατος συγγραφέας στο ίδιο διήγημα: «…πρός τούτο την ενέγραψα συνδρομήτριαν εις την Chronique Elegante και την Vie Parisienne εκ των οποίων δεν εβράδυνε να διδαχθή ότι η αληθής πολυτέλεια της καθημερινής ενδυμασίας δεν συνίσταται εις το να σκεπάζη ως οι Συριαναί αρχόντισσαι με ατλάζι και μουαρέν βαμβακεράς καμιζόλας, αλλά πολύ μάλλον εις το να κρύπτη υπό το απλούστερον ύφασμα εκατοντάδραχμα υποκάμισα μεταξίνους περικνημίδας, κεντήματα και δαντέλλας..»
Η απλότητα λοιπόν είναι πάντα η καλύτερη έκφραση της κομψότητας και, πιστέψτε με, είναι πάντα της μόδας. Δεν χρειάζεται μια περιουσία για να είναι κάποιος κομψός, μόνο γούστο και μυαλό, και κυρίως ένστικτο που προέρχεται απο το «γνώθι σαυτόν».
Δυστυχώς, είναι συχνό το φαινόμενο των περιφερόμενων γκριζομαυροκοστουμάτων (με ιδιαίτερη προτίμηση στα σταυρωτά κοστούμια) με φρικαλέες πανομοιότυπες γραβάτες και σε άλλες πολλές παραλλαγές, όμοιο κούρεμα, όμοια πανάκριβα χρυσοδιαμαντένια ρολόγια σαν αυτά που προτιμούν οι Άραβες μεγιστάνες, τα οποία συνοδεύονται ενίοτε από υπερμεγέθη πούρα (σχεδόν πάντα σβηστά), άνθρωποι ενός κακόγουστου μπαλέτου φθηνού μιούζικαλ.
Συμβουλές προς κομψευόμενους ναυτιλομένους
1. Γνώση του εαυτού μας, δηλαδή του σωματότυπού μας, της πραγματικής μας ηλικίας και τι της ταιριάζει.
2. Δεν ντυνόμαστε ποτέ για τους άλλους, αλλά μόνο για τον εαυτό μας.
3. Δεν μας ντύνουν οι άλλοι. Δεν υπάρχει γελοιωδέστερο θέαμα από ρούχα γνωστών οίκων μόδας φτιαγμένα για ψιλόλιγνα μοντέλα να τα βλέπει κάποιος σε σώματα δίποδων ιπποποτάμων.
4. Δεν μιμούμεθα τους άλλους. Ό,τι ταιριάζει και φαίνεται όμορφο σε κάποιον, σε κάποιον άλλον φαίνεται παράταιρο και ανόητο.
5. Αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας και όχι η μόδα ή τα καπρίτσια του κάθε μεγαλοράφτη.
Ας θυμόμαστε ένα πράγμα σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη μόδα, αυτό που είπε ο πιο κομψός άνθρωπος του περασμένου αιώνα, ο μεγάλος Όσκαρ Ουάιλντ: «Μέσα στη μόδα είναι αυτά που φοράω εγώ, έξω από τη μόδα αυτά που φοράνε οι άλλοι».
Διαβάστε ακόμα: Ιδού οι πιο… stylish Έλληνες όλων των εποχών!
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
