Νούμερα και αριθμοί

Credit: Laineys Repertoire via Flickr

Eλπιζα από απελπισία. Δεν έχεις να θυμηθείς κάτι άλλο πάρεξ αυτή την αποστροφή του Μανόλη Αναγνωστάκη, μπροστά στο αδιέξοδο. Κι αν είναι ολοφάνερο ότι πάμε όπισθεν ολοταχώς, είναι γιατί αυτό επιδιώκουμε αναπόδραστα, τόσο η ηγεσία μας όσο και η βάση της, εμείς.

Τρία γεγονότα καταγράφηκαν αυτό το τριήμερο. Η κλιμάκωση των απειλών για θερινή Δημόσια Διοίκηση εν όψει της ψήφισης του διαβόητου πολυνομοσχεδίου. Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που απέδωσε στην κοινωνία χαρούμενους γκρεμιστές, πανέτοιμους να τα κάνουν όλα ρημαδιό και ώσπου να πεις κύμινο, να σου τα ’χουν ξαναχτίσει στην εντέλεια. Και τρίτο και σημαντικότερο, ήταν βέβαια η επιτυχής τοποθέτηση του Κυρίου Χρήστου Παπουτσή, ως εθνικού μας εκπροσώπου στην Παγκόσμια Τράπεζα.

Το πρώτο από τα λεγάμενα γεγονότα, ήδη εκδηλώνεται με διαφορετικές μορφές αδιαλείπτως στη διάρκεια της παρατεταμένης χρεωκοπίας. Τα ’χουμε ξαναπεί για το αήττητο Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος (Π.Ι.ΠΑ.), που όταν τα βρίσκει σκούρα παίρνει τη μορφή του Ποικιλόχρου Ακροδεξιού Φαινομένου (Π.Α.Φ.). Που ξέρει να τα κάνει όλα μπιπ, κάθε που αισθάνεται ότι έρχεται η ώρα της κρίσης, του ξηλώματος… Αφού, λοιπόν, εσχάτως περάσαμε επιθέσεις κατά του Καμίνη, της Κιντή, των υπουργείων, είχαμε και μια αιχμή που πέρασε απαρατήρητη.

Μπροστά στις κάμερες, ένας από τους συνήθεις κιμπάρηδες της τοπικής αυτοδιοίκησης ήρθε στο τσακίρ κέφι και πέταξε τη μεγάλη δήλωση. «Αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου, τότε αναλαμβάνει την ευθύνη για ό, τι συμβεί!…». Ωπ! Cut! Παγώστε το πλάνο αμέσως, παρακαλώ! Τι είπε, τώρα, το νούμερο; Εδώ ο τσαχπίνης έκανε δηλωσάρα, αλλά εμείς δεν τον προσέξαμε. Όλοι ξέρουμε τι ήθελε να πει ο ποιητής, μόνο ένας αρμόδιος εισαγγελέας δεν θα ξέρει να μας πει. Ας μην κάνουμε δίκη προθέσεων, ας κάνουμε όμως λίγη κοινωνική ψυχανάλυση.

Τι είναι αυτό στο καθ’ ημάς πολιτικό Ισλάμ, που κάνει ένα σούργελο να πουλάει σωτηρία και να υπάρχει πάντα τόσο πολύς λαϊκισμένος οχλοπολτός, πρόθυμος να πιεί όλο το σωτήριο ποτήρι; Μπέμπα, μπέμπα, πώς το λεν το σ’ αγαπώ; Ποια βίδα δεν έχει σφίξει καλά και δεν μπορεί να τη βρει ο γιατρός; Και γιατί δεν τα πάμε καλά με την έννοια της ηθικής αυτουργίας;

Όταν, ας πούμε, δύο μαύροι (ναζί) έσφαξαν ένα σκούρο βιοπαλαιστή και μετά βρέθηκαν σπίτι τους προκηρύξεις της Χρυσής Αυγής, δεν υπήρχε θέμα ηθικής αυτουργίας; Και γιατί δεν ζητήθηκαν ευθύνες από το κόμμα που τους ώθησε στο (πραγματοποιηθέν, όχι πραγματοποιηθησόμενο) έγκλημα; Όταν ο γνωστός κ. Τόλης λέει «εμείς όλα τα γεωτρύπανα τα σπάμε και τα καίμε» και μετά από λίγο καίγονται μηχανήματα και άνθρωποι στις Σκουριές, δεν έχει υλικό να ψάξει ο εισαγγελέας;

Όταν ο κ. Μπαλασόπουλος στοχοποίησε τον Καμίνη ως μείζονα εχθρό των καλών δημοτικών υπαλλήλων, γιατί δεν ξέρει κανείς ποιος φταίει για την επίθεση κατά του Δημάρχου; Όταν παρομοίως γίνονται οι επιθέσεις της φασιστοτσουλαρίας κατά των καθηγητών που αντιστέκονται στην τρομοκρατία της, τι δεν καταλαβαίνεις; Έτσι και για αύριο, που θα γίνουν τραμπουκάδες και σπασίματα, εκείνος ο γελοίος κυριούλης, που είπε μια πιπεριά για να περνάει η ώρα, ότι «η κυβέρνηση έχει την ευθύνη για ό, τι συμβεί», δεν θα είναι ηθικός αυτουργός;

Ως πότε παλικάρια, θα ζώμεν στα στενά του Π.Α.Φ.; Και θα ακούμε όλα αυτά τα νούμερα να μας καλούν στην ανομία και στο Τρελοκομείο της Αυτοδικίας και όταν συντελείται η καταστροφή να μην ξέρουμε από πού να γυρέψουμε το λογαριασμό; Ξέρω, ξέρω, εδώ το ’χετε να με διορθώσετε. Μα καλά, θα μου πείτε, όταν η κάθε τσαπατσούλα κυβέρνηση, αυτοσχεδιάζει και θυσιάζει θέσεις εργασίας και τους ανθρώπους που τις θεραπεύουν, τότε αυτοί οι θυσιαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα να τα κάνουν όλα λίμπα; Όχι, θα αντείπω! Και στη συνέχεια θα εξηγηθώ.

Πάμε τώρα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τη νικηφόρα παρουσία του εκεί, ο κ. Τσίπρας, ο γνωστός Πρόεδρος στο κόμμα του Νίκου Φωτόπουλου, έκανε διάφορες φτιαχτικές δηλώσεις. Είπε για τον νέο Ανέκδοτο Αγώνα, είπε και για τα μή-ννν-ντια, που κρύβουν την αλήθεια. Είπε «ή μνημόνια και ανθρωπιστική καταστροφή, ή ΣΥΡΙΖΑ». Είπε, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ το λέει εθνικολαϊκιστικά και ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος,: «δεν θα λυγίσουμε ποτέ μπροστά στους εκπροσώπους της διεθνούς τοκογλυφίας!». Μπορώ πάλι να μην τονίσω, πώς ταυτίζονται πάντα σε αντιμνημονιακότητα αυτά τα δύο παλικάρια; Είπε και το γνωστό που μας συνδέει με το προηγούμενο θέμα μας «κάτω τα χέρια από τους Δημόσιους Υπαλλήλους (Δ.Υ.), γιατί πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται άνθρωποι!». Πανομοιότυπη δήλωση έκανε και μια κυρία Χρυσοβελώνη, βουλευτής των Ψεκασμέλ.

Ιδού, λοιπόν, γιατί δεν δικαιούται κανείς αύριο να τα κάνει λίμπα. Γιατί όπως πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι Δ.Υ., έτσι ακριβώς, πίσω από παρόμοιους αριθμούς υπάρχουν και άνθρωποι Ιδιωτικοί Υπάλληλοι (Ι.Υ.), παιδιά ενός κατώτερου θεού. Μάλιστα, τόσα χρόνια που ΚΑΝΕΝΑΣ Δ.Υ. δεν έχασε τη δουλειά του, πίσω από τους αριθμούς ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι Ι.Υ. την έχασαν, θυσιαζόμενοι στις ανάγκες διάσωσης του Π.Ι.ΠΑ. Και όμως κανείς δεν έκλαψε για αυτές τις θέσεις εργασίας και κυρίως για τους ανθρώπους και τις οικογένειες που βρίσκονται πίσω από αυτές και τους αριθμούς που τις περιγράφουν. Και κανείς από αυτούς δεν σκέφτηκε να τα κάνει λίμπα. Αφού τα μή-ννν-ντια (που συναποτελούν ΤΟ Σύστημα μαζί με τον κ. Τσίπρα που τα καταγγέλλει), αποκρύπτουν ότι για να σωθεί κάθε άθλια θέση εργασίας ενός επιόρκου Δ.Υ., χάνονται πέντε με δέκα θέσεις εργασίας Ι.Υ…

Γι αυτό είναι απλή αλητεία, τόσα χρόνια να μην θυμηθεί κανείς τους ανθρώπους Ι.Υ. πίσω από τους αριθμούς, όσο η πελατεία μας ήταν διασφαλισμένη. Και τώρα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι για το Π.Ι.ΠΑ., να μας πιάσει πρεμούρα για τους ανθρώπους Δ.Υ. πίσω από τους αριθμούς. Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, καθοδηγητές ΤΟΥ Συστήματος που εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό, ξελιγωμένοι εξουσιαστές! Τόσον καιρό μπορούσατε να έχετε προωθήσει τη μάννα μεταρρύθμιση, το Νέο Εθνικό Οργανόγραμμα (βλ. «Το Π.Ι.ΠΑ., το Π.Α.Φ. και το Ν.Ε.Ο.»), αλλά πού… Και θρασύτατα μιλάτε για «ανθρώπους», με δύο μέτρα και δύο σταθμά…

Πάμε στο τρίτο κορυφαίο γεγονός, την ανάκληση από την εφεδρεία του κυρίου Παπουτσή. Γράφτηκαν πολλά ήδη, ας μην κοινοτοπήσουμε. Τούτο μόνο να πούμε. Ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος, κατά τεκμήριο ένας από τους εξυπνότερους Έλληνες, αφού συμπεριφέρθηκε αυτοθυσιαστικά ακριβώς πριν δύο χρόνια και ήρε μοναχός τις αμαρτίες ΤΟΥ Συστήματος που εκπροσωπούσε, έπιασε πάτο. Και του δόθηκε πρόσφατα η αναπάντεχη ευκαιρία να ανακάμψει πολιτικά, μετά την συγκυρία της γκάφας Σαμαρά με την ΕΡΤ και της γκάφας Κουβέλη με την υποστολή του συμβόλου της υπεύθυνης κυβερνώσας Αριστεράς. Τότε άρχισε να φαίνεται στις δημοσκοπήσεις ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ηγέτης του ανακάμπτουν.

Πριν να λαλήσει τρεις φορές ο πετεινός, αφού κέρδισε και τη συμπάθεια πολλών Ελλήνων, λόγω της άθλιας επίθεσης εναντίον του από υπανάπτυκτους τραμπούκους στην Κρήτη, ο κ. Βενιζέλος απροκλήτως κλώτσησε την καρδάρα. Έκανε την πατάτα, που δεν χρώσταγε στο κόμμα του, ούτε φυσικά και στον εαυτό του. Για ένα πουκάμισο αδειανό, για έναν Παπουτσή!… Και να σκεφτεί κανείς ότι χτες στο «Βήμα»υπέγραφε ένα άρθρο, όπου τα έλεγε τόσο ωραία και τόσο μεταρρυθμιστικά… Καλώντας σε να πεις «ένας άνθρωπος τέτοιας ολκής, παρά το παρελθόν του, έχει σίγουρα ένα ρόλο στον τρίτο πόλο, στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που χρειάζεται ο τόπος». Άντε τώρα να μαζέψει πάλι το χυμένο γάλα…

Έλπιζα, λοιπόν, από απελπισία. Τι άλλο να κάνεις; Να παραιτηθείς και να δεχτείς αμαχητί όλη αυτή τη μπίχλα; Τουλάχιστον, να μην κάνεις ό, τι μπορείς, για να δείξεις το παγόβουνο που έρχεται κατά πάνω μας; Έλπιζα και συνεχίζω, από απελπισία.

Ο Σακελλάρης Σκουμπουρδής είναι δημοσιογράφος.

TAGS :
βενιζέλος παπουτσής Σύριζα Τσίπρας χρυσή αυγή

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook