“Μεταρρύθμιση ή θάνατος”

Άλλο οι ήρωες του ’21 και άλλο οι επαναστάτες του facebook. Χρειάζονται και πράξεις…

Ποιο θα μπορούσε λοιπόν να είναι το σύνθημα εκείνο -μια και είναι φανερό πως όλοι μας λειτουργούμε καλύτερα σε συνθήκες γηπέδου- που θα μπορούσε να ενώσει τους Έλληνες; Όλους, όμως. Όχι μόνο τους δυσαρεστημένους, αλλά και τους βολεμένους. Επειδή όλα είναι θέμα μάρκετινγκ, εκεί πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι. Χρειαζόμαστε κάτι δυνατό να μας βγάλει από τη διαδικασία ευθανασίας της Οικονομίας.

Προφανώς, “το πρώτη φορά αριστερά” πέτυχε το σκοπό του. Θα αποκτήσει, όμως ιστορικά, την ίδια ή και ελάσσονος σπουδαιότητας από το “λεφτά υπάρχουν”. Το δεύτερο, για να μην το αδικώ, είχε και κάποια βαρύτητα. Λεφτά υπήρχαν, άλλωστε, τώρα πια το παραδέχονται όλοι. Σήμερα, όμως, με τη βοήθεια όλων των πρωθυπουργών της χώρας -συμπεριλαμβανομένου του σημερινού- αυτά τα χρήματα έχουν βγάλει φτερά και είναι κάπου μεταξύ Βερολίνου και Λόνδρας. Το πρώτο σύνθημα είναι τόσο μαζικό και δυνατό που φλερτάρει με τα χαρακτηριστικά τσιτάτα που κάνουν λαϊκά σουξέ διάρκειας 45 ημερών. Το δεύτερο, έχει δυνατή πολιτική χροιά. Γιατί πράγματι λεφτά υπήρχαν.

Ζω τις αλλαγές της βρετανικής Οικονομίας από το 2006. Μέσα σε μια δεκαετία, μεταμορφώθηκε. Άλλαξε. Εξελίχθηκε. Για να σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανάπτυξης, θα σας δώσω ένα κτηματομεσιτικό στοιχείο. Ένα διαμέρισμα που το 2006 στο Λονδίνο πωλούνταν £350.000, σήμερα κοστίζει περίπου £600.000. Αντιστοίχως ένα ίδιο διαμέρισμα στην Ελλάδα, το 2006, κοστολογούνταν €300.000, σήμερα κοστίζει περίπου €120.000. Άρα, θα ήταν πολύ -εθνικά- χρήσιμο να αποδεχτούμε ότι κάπου υπάρχει ανάπτυξη και κάπου υπάρχει υπ-ανάπτυξη. Αντιστοίχως, παραδείγματα έχω πολλά και για τα μεροκάματα. Το σημαντικό ερώτημα είναι τι πήγε λάθος. Γιατί ας μην ισχυριστεί κάποιος ότι η Μεγάλη Βρετανία παράγει…

Το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης της Μεγάλης Βρετανίας θα πρέπει να είναι αυτό που θα έχουμε στο νου μας. Η δημιουργία δηλαδή ενός φιλόξενου περιβάλλοντος, ένα playground για μεγάλους,, όπου όλοι θα θέλουν να έρθουν να ζήσουν. Το τρίπτυχο, ομορφιά, ασφάλεια, παροχή θα κάνει όλους αυτούς τους σύγχρονους μετανάστες που επιλέγουν την όμορφη πρωτεύουσα της Βρετανίας να σκεφτούν και μια δεύτερη επιλογή. Ελληνική.

Δυστυχώς, αυτό απέχει πολύ από τη σημερινή κατάσταση. Δεν θα ξεχάσω την ανάρτηση που είχα δει πριν από μερικά καλοκαίρια κάπου σε ένα χωριουδάκι του Βόλου. Σε μια κάβα, είχε γράψει ο “’ήρωας” ιδιοκτήτης σε μια κόλλα Α4 που έλεγε:
“To whisky που βλέπεις στο ράφι έχει €19. Από αυτά, το €3,55 είναι ΦΠΑ. Από αυτό που μένει, €9 είναι Φόρος Οινοπνεύματος. Υπολείπονται €6,45. Αν αφαιρέσουμε το κόστος του παραγωγού και του διανομέα, μου μένει €1,15. Αν βγάλω το 26% της μεικτής φορολογίας και του τέλους επιτηδεύματος, μου μένουν περίπου €35 λεπτά καθαρό κέρδος. Για €35 λεπτά, λοιπόν, μη μου ζαλίζετε τον έρωτα…” Γέλασα, του χτύπησα την πλάτη και του είπα “είσαι ήρωας”!

Η λέξη-κλειδί που πρέπει να στριφογυρνάει στο μυαλό μας είναι “reform”. Μεταρρυθμίσεις στην Οικονομία, στην κοινωνία, στις αξίες και τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας. Ένα reform -μια και η λέξη μεταρρύθμιση κοντεύει να γίνει ταμπού- που θα αλλάξει τα πάντα. Αλλιώς, ξαφνικός θάνατος. Reform – μεταρρύθμιση, λοιπόν!

Διαβάστε ακόμα: Μην ξεχνάτε τη δημιουργικότητα!

TAGS :
reform ανάπτυξη Ελλάδα Λονδίνο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook