«Στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου ζω και εργάζομαι, διαπιστώνω ότι ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει το νοικοκύρεμα».  Photo Credit: Ioannis-D.Giannakopoulos/flickr

«Η ευκαιρία που μας δίνεται λόγω της κρίσης είναι μοναδική. Ας την εκμεταλλευθούμε και θα αποκαλύψουμε τον κρυμμένο θησαυρό: την ωραιότερη πόλη του κόσμου για να ζεις, να δουλεύεις και να επισκέπτεσαι». Photo Credit: Ioannis-D.Giannakopoulos/flickr

Ακούμε διαρκώς για τον δημόσιο χώρο, ειδικά σε προεκλογικές περιόδους όπως αυτή που διανύουμε. Τι είναι όμως ο δημόσιος χώρος; Μου αρέσει να τον φαντάζομαι ‒και να το βιώνω‒ σαν το κοινό μας σπίτι. Στο κατώφλι της ιδιωτικής μου οικίας δεν σταματά ο μικρόκοσμος των ανέσεων μου, για να αρχίσει η ζούγκλα της απρόσωπης πόλης. Αλλά ανοίγεται το ευρύτερο σπίτι μου, ένας τόπος που μοιράζομαι με τους συμπολίτες μου.

Οι δρόμοι, οι πλατείες, τα πάρκα, ακόμα και οι παραλίες κοντά στις οποίες έχουμε την τύχη οι περισσότεροι Έλληνες και βέβαια οι Αθηναίοι να ζούμε, είναι όλα δημόσιος χώρος. Υπάρχουν ακόμα οι δημόσιοι δομημένοι χώροι, όπως οι βιβλιοθήκες και τα μουσεία. Είναι πολλοί και οι ιδιωτικοί χώροι που ανοίγονται στον δημόσιο χώρο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα τραπεζοκαθίσματα των καφέ και των εστιατορίων. Ακόμα και μια βιτρίνα εμπορικού καταστήματος όμως επηρεάζει το δημόσιο χώρο στο βαθμό που παρεμβαίνει στη δημόσια αισθητική, προσθέτοντας στην «ταπετσαρία» της πόλης.

Το πώς συμπεριφερόμαστε απέναντι στο δημόσιο χώρο, είτε αδιαφορώντας για την ευταξία του είτε καταπατώντας τον για πρόσκαιρο όφελος, είναι γνωστό, και τα αποτελέσματα αυτής της συμπεριφοράς τα ζούμε καθημερινά. Τα περισσότερα από τα δεινά της ζωής στην πόλη μας, η έλλειψη καθαριότητας, η κυκλοφοριακή αναρχία, τα προβλήματα προσβασιμότητας, ο θόρυβος και το γενικότερο αθηναϊκό χάος, πηγάζουν από την έλλειψη σεβασμού που εμείς οι ίδιοι δείχνουμε απέναντι στο χώρο που μοιραζόμαστε. Όμως ο καθένας μας είναι υπεύθυνος. Και για το δέντρο έξω από το σπίτι του, και για το πεζοδρόμιο έξω από το μαγαζί του.

«Οι δημιουργικοί Αθηναίοι θυμούνται ότι αυτή η πόλη τους ανήκει, ότι της οφείλουν σεβασμό και πρέπει οι ίδιοι να την προστατεύσουν».

Κάθε φορά που επιστρέφω στην Αθήνα ‒ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους‒ συγκινούμαι και μαζί θυμώνω. Συγκινούμαι, γιατί η πόλη φαντάζει στα μάτια μου σαν το νησί των θησαυρών: το κλίμα, η κλίμακά της, τα κορυφαία μουσεία, οι μοναδικοί αρχαιολογικοί χώροι, τα υπέροχα πολιτιστικά ιδρύματα, τα θαυμάσια ξενοδοχεία, οι ιδανικοί τόποι διασκέδασης, μια υπερπλήρης δυναμική αγορά… Ένας πολύτιμος τόπος!

Θυμώνω, γιατί όλον αυτόν τον πλούτο τον πετάμε στα σκουπίδια για να γκρινιάζουμε μαζοχιστικά που είμαστε φτωχοί. Παρκάρουμε παράνομα όπου μας έρθει, γράφουμε ό,τι μας κατέβει στους τοίχους, βγάζουμε τα σκουπίδια μας ό,τι ώρα γουστάρουμε, πυρπολούμε ιστορικά κτήρια, κολλάμε παντού αφίσες με τη φάτσα μας ή με το μαγαζί μας… Η επιθετικότητα προς τον δημόσιο χώρο έχει γίνει αστικό σπορ.

Ταυτόχρονα όμως γεννιέται και μια νέα τάση. Φωτεινή και ελπιδοφόρα. Την οδηγούν οι ενεργοί πολίτες, που έχουν καταλάβει ότι αρκεί εμείς οι ίδιοι να φροντίσουμε τον δημόσιο χώρο σαν να είναι κομμάτι του σπιτιού μας για να μας αποκαλυφθεί η ομορφιά της πόλης. Η Αθήνα περιμένει να την απολαύσουμε και να την εκμεταλλευθούμε προς όφελος όλων.

«Στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου ζω και εργάζομαι, διαπιστώνω ότι ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει το νοικοκύρεμα».

«Στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου ζω και εργάζομαι, διαπιστώνω ότι ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει πλέον το νοικοκύρεμα», γράφει ο Ηλίας Βλαχάκης.

Βλέπω όλο και περισσότερους τέτοιους πολίτες, βοηθούσης της κρίσης, να θέλουν να επιστρέψουν στα κοινά. Στο κέντρο της πρωτεύουσας, όπου ζω και εργάζομαι, διαπιστώνω ότι ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει το νοικοκύρεμα. Και γυρνά την πλάτη στην πολιτικάντικη κενολογία των ψεύτικων υποσχέσεων. Οι δημιουργικοί Αθηναίοι θυμούνται ότι αυτή η πόλη τους ανήκει, ότι της οφείλουν σεβασμό και πρέπει οι ίδιοι να την προστατεύσουν.

Αυτή η τάση που ξεκίνησε σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, είναι και η ουσιαστική ελπίδα για την μεγάλη αλλαγή που έχουμε ανάγκη στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η ευκαιρία που μας δίνεται λόγω της κρίσης είναι μοναδική. Ας την εκμεταλλευθούμε για να διαλύσουμε το πέπλο της μιζέριας, της ξενοφοβίας και του απομονωτισμού που καλλιεργούν ορισμένοι για ιδιοτελείς σκοπούς, και θα αποκαλύψουμε τον κρυμμένο θησαυρό: την ωραιότερη πόλη του κόσμου για να ζεις, να δουλεύεις και να επισκέπτεσαι.

Το κοινό μας σπίτι ζητά μονάχα να το σεβαστούμε για να μας προσφέρει ποιότητα ζωής.

 

//O Ηλίας Κ. Βλαχάκης είναι Αρχιτέκτων – Έμπορος, Γενικός Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, Yποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον Συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη.

Διαβάστε ακόμα: Ελευθερία ή θάνατος του αιγιαλού

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top