Η δικαστική νίκη του Ντεπ δεν αθωώνει τους καθημερινούς θύτες

To δικαστήριο, τελικά, δικαίωσε τον Ντεπ έναντι της Χερντ.

Yπάρχει ένα αντικειμενικό γεγονός, πλέον, στην πολυθρύλητη δίκη Ντεπ-Χερντ. Ο πρώτος δικαιώθηκε από το δικαστήριο που αποφάνθηκε πως η Χερντ ψευδόταν όταν κατηγορούσε τον Ντεπ για βιαιοπραγία.

Επιπλέον, η έδρα επιδίκασε αποζημίωση 15 εκατ. στον Τζόνι Ντεπ. 10 εκατομμύρια επιδικάστηκαν ως κανονική αποζημίωση και άλλα 5 εκατομμύρια ως «τιμωρητική αποζημίωση». Η Χερντ θα του πληρώσει 8,35 εκατ. δολάρια, καθώς επιδικάστηκε υπέρ της αποζημίωση 2 εκατ. δολαρίων.

Η υψωμένη γροθιά του Ντεπ, οι αλλόφρονες φαν του έξω από το δικαστήριο είναι το προφανές αποτέλεσμα. Όπως και η περισσή κατήφεια της Χερντ που είναι πολύ πιθανό να ασκήσει έφεση επί της πρωτόδικης απόφασης. Τελειώνει, άραγε, εδώ το όλο θέμα; Περιορίζεται σε μια αντιδικία δύο πασίγνωστων ηθοποιών που όλο αυτό το διάστημα ξέσκιζαν ο ένας τις σάρκες του άλλου;

Το ότι είναι πασίγνωστοι τους μετατρέπει αυτομάτως σε case study, σε σύμβολα. Μένει το πώς ο καθένας θα «διαβάσει» την απόφαση και τις αντιδράσεις των δύο αντιδίκων. Από εδώ ξεκινάει το όλο ζήτημα. Ήδη στα διεθνή ΜΜΕ έχουν εμφανιστεί άρθρα που κάνουν λόγο για πλήγμα στο κίνημα #MeToo από το γεγονός ότι η Χερντ αποδείχθηκε ότι ψευδόταν όταν έκανε λόγο για βία που άσκησε εναντίον της ο Ντεπ.

Είναι εδραίος ο φόβος ή μήπως υπερεκτιμάει κανείς τα δεδομένα; Ξέρουμε πολύ καλά πως η βιαιότητα καλύπτεται εύκολα πίσω από τον μανδύα της χειριστικής συμπεριφοράς. Είναι ένα από τα «όπλα» του τοξικού ανθρώπου. Αμφιβάλλει κανείς πως θα βρεθούν άντρες που θα πανηγυρίσουν μαζί τον Ντεπ (αλλά στην ουσία με αφορμή τον Ντεπ) μόνο και μόνο για να «δικαιώσουν» τις δικές τους σκληροτράχηλες συμπεριφορές;

Αφού αθωώθηκε ο Ντεπ, τότε όλοι είναι αθώοι. Αν μη τι άλλο, αυτή είναι μια άκρως επικίνδυνη σοφιστεία που μπορεί να οδηγήσει σε μια έξαρση της ενδοοικογενειακής ή ενδοσχεσιακής βίας υπό το πρίσμα της δικαίωσης του Ντεπ. Για όλα φταίνε οι φαντασιοπληξίες των γυναικών. Μην έχετε καμία αμφιβολία πως θα ακουστεί ή θα γραφτεί κατά κόρον αυτό στα social media.

Εσχάτως έχει αναδυθεί αυτό που πολλοί αρθρογράφοι στο εξωτερικό σημειώνουν ως «μισογυνικό εξτρεμισμό». Πρόκειται για μια στρεψόδικη λογική που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα social media. Οι ευθείες βολές κατά των γυναικών που τολμούν να μιλήσουν δημόσια για τη βία που υφίστανται δίνουν και παίρνουν.

Όπως πίσω από τον Ντεπ βρίσκουν… φως και συγκεντρώνονται διάφορες μορφές τοξικότητας, έτσι και πίσω από τον Χερντ σπρώχνονται όλες οι γυναίκες θεωρώντας τες a priori ψεύτρες και φορείς μιας απροκάλυπτης συκοφαντίας κατά των ανδρών. Να πώς το #MeToo μπορεί να διολισθήσει από τη θέση του κοινωνικού κινήματος που κατέχει τώρα σε μια σπερματική και ενορχηστρωμένη ψευδολογία εις βάρος του ανδρικού φύλου.

Εχουν κατακτηθεί πολλά σε κοινωνικό και καθαρά ανθρώπινο επίπεδο από τη στιγμή που αυτό το κίνημα απέκτησε φωνή. Εγινε εμφανές κάτι που το γνωρίζαμε για δεκαετίες. Πίσω από πολλές κλειστές πόρτες διαπράττονται κατά συρροήν εγκλήματα. Στους χώρους εργασίας πολλές γυναίκες πέφτουν θύματα κακοποίησης.

Με το #MeToo ουδείς μπορούσε, πλέον, να κρυφτεί και να θεωρεί πως θα ζει για πάντα υπό καθεστώς ατιμωρησίας. Πρόκειται για μια εξέλιξη που θεμελιώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα εν τοις πράγμασι και δεν αφήνει να παρεισφρήσει στο κοινωνικό σώμα η δικαίωση της βίας διά της σιωπής.

Το ότι η Χερντ φέρθηκε όπως φέρθηκε (έτσι όπως έκρινε το δικαστήριο) δεν σημαίνει πως όλες οι υποθέσεις γυναικών εκκινούν από την ίδια αφετηρία. Το ότι ο Ντεπ δικαιώθηκε δεν σημαίνει πως οι άντρες που βιαιοπραγούν έχουν καθαρίσει τη συνείδησή τους. Αν μετατρέψουμε την ξεχωριστή περίπτωση σε καθολικό αξίωμα τότε διαπράττουμε ένα σφάλμα λογικής. Πρόκειται περί πλάνης με ποταπά κίνητρα.

Θα συμβεί, το ξέρουμε: αρκετοί τώρα θα κρυφογελάσουν, θα χαρούν με το πάθημα της Χερντ, θα αναγορεύσουν τον Ντεπ σε οσιομάρτυρα. Όλα τούτα δεν είναι γραφικά για να τα προσπεράσουμε, καθώς είναι ικανά να διαμορφώσουν συνειδήσεις και να υπαγορεύσουν βίαιες πράξεις.

Επομένως, είναι πρόδηλα σημαντικό οι φορείς του #MeToo (όλοι μας δηλαδή) να μην μπουν στα σχοινιά, να μην αντιμετωπίσουν την κατάσταση με αμυντική λογική, να μην κατασιγάσουν τις φωνές τους υπό το φόβο ότι, πλέον, θα ακουστούν παράτονες. Δεν θα ακουστούν! Τα θύματα της ενδοικογενειακής (και άλλης) βίας δεν τελείωσαν. Θα ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Συμβαίνει καθημερινά, συμβαίνει κι αυτή τη στιγμή.

Διαβάστε ακόμα: Amber Heard. Η τελευταία femme fatale.

TAGS :
#metoo Amber Heard Johnny Depp

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook