Ο Γιώργος Σιδέρης, την εποχή που οδηγούσε τον “Θρύλο” σε μεγάλες εμφανίσεις.

Τις προάλλες, μια αθλητική εφημερίδα, ο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ, που κρεμόταν σε περίπτερο (μαζί με άλλες παρόμοιες) τράβηξε την προσοχή μου. Τίτλος: “ΣΙΣΕ σε ρόλο… ΤΟΥΡΕ”. Και από πάνω: “Τον δοκίμασε ο Χάσι για χαφ δίπλα στον Ζιλέ”!

Άσχετος πλέον με τα ποδοσφαιρικά από την εποχή που πρόεδρος του ΘΡΥΛΟΥ έγινε ξαφνικά ένα μπουμπούκι που πλούτισε στην Αφρική και αργότερα φυγάδευσε με το αεροπλάνο του το άλλο διαμάντι (πρόεδρο του Ολυμπιακού την εποχή του Αντρέα) τον Ηπειρώτη απατεώνα που για χρόνια (ο φοροφυγάς μπογιατζής στις Η.Π.Α.) κυκλοφορούσε και ως καθηγητής στα καλύτερα σαλόνια της Αθήνας (συμβάλλοντας στην προίκα της Μιμής), θυμήθηκα τα χρόνια τα παλαιά που ήμουν κι εγώ ένας φανατικός Ολυμπιακάκιας λόγω Πειραιά…

Στενή φιλία μας συνέδεε με τον (κατά 2,5 χρόνια μεγαλύτερό μου) Σάββα Θεοδωρίδη, ίνδαλμά μου από τα χρόνια που ξεκίνησε ως τερματοφύλακας στο σχολείο μου, το Κολλέγιο Αθηνών. Στην παρέα μας, ο άλλος θρύλος ο γκολτζής Γιώργος Σιδέρης που μου είχε υποσχεθεί στις 2 Απριλίου 1967 (που παίζαμε με τον Πανιώνιο) ότι θα βάλει δύο γκολ για μένα!

Αμέσως μετά από εκείνο το ματς στη Νέα Σμύρνη, θα πηγαίναμε όλοι στην Αγία Αικατερίνη στο λόφο του Φιλοπάππου για το γάμο μου. Τότε τα ματς τις Κυριακές άρχιζαν όλα στις 2. Οι γονείς μου (ως συνήθως απελπισμένοι) απλώς με συνεβούλευσαν να μην εμπλακώ σε τσακωμούς και βρεθώ στην τελετή με μαύρο μάτι, ενώ ο γλυκύτατος πεθερός μου ο Βίκτωρας (που ήταν Αεκτζής και με είχε αγαπήσει πολύ) απορούσε και ανησυχούσε πολύ μη και δεν προλάβω το γάμο μου!

Έβραζε το Καραϊσκάκη με τον θρυλικό Αττίλιο και την τρομπέτα του και με μας να τελειοποιούμε όλοι τα γαλλικά μας, ειδικά όταν μας αδικούσαν οι διαιτητές.

Ο υπογράφων επί εποχής Σιδέρη και Θεοδωρίδη: “Τότε που ήμασταν όλοι ομορφόπαιδα…”.

Ξεκινούσαμε από το μεσημέρι τις Κυριακές μεγάλη παρέα και αποφεύγαμε να βρεθούμε στο ίδιο αυτοκίνητο με τον Σάββα διότι πάντα μας καθυστερούσε. Επέμενε να ανάβει κερί σε όποια εκκλησία είχε ξανανάψει πριν από κάποιο ματς που δεν είχε φάει γκολ!
Έτσι ήταν τότε οι αληθινοί πιστοί στον θεό και στην όμαδα στην οποία έπαιζαν για την φανέλα και όχι για τα φράγκα. O Σάββας, πλούσιος άνθρωπος και σε χρήμα, δεν άφηνε κανέναν συμπαίκτη του οικονομικώς ακάλυπτο και του ευχόμαστε όλοι (παλιοί και νέοι φίλοι) να ξεπεράσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας που του προέκυψε προσφάτως.

Έβραζε το γήπεδο Καραϊσκάκη με τον θρυλικό Αττίλιο, τον Βασίλη (που εμψύχωνε τους παίκτες με την τρομπέτα του) και με μας να κλείνουν τα λαιμά μας από τις φωνές, όταν βάζαμε ή δε βάζαμε γκολ. Εκεί τελειοποιήσαμε όλοι τα γαλλικά μας, ειδικά όταν μας αδικούσαν οι διαιτητές.

Τώρα να πας να δεις ποιον; Τον Σισέ; Τον Τουρέ; Ή τον Ζιλέ; Παίκτες που στοιχίζουν εκατομμύρια και με μερικά ευρώ παραπάνω την επόμενη χρονιά αλλάζουν χρώμα; Ή τα κωλόπαιδα του Συλλόγου να σπάνε καθίσματα ακόμη και όταν κερδίζει η ομάδα διότι στα γήπεδα πάνε μόνο για να ξεθυμάνουν την οργή τους.

Με το κατάντημα των «παραγκών» και την εξαγορά παικτών και διαιτητών από το συνάφι των προέδρων κατέληξα να μην πατάω στα γήπεδα και να χαίρομαι όταν χάνουν οι μεγάλες ομάδες ακόμη και η παλιά μου κόκκινη αγάπη.
Χάρηκα λοιπόν με αυτό που συνέβη την προπερασμένη Κυριακή, όταν η Ολυμπιακάρα, ενώ κέρδιζε 2-0, έχασε τελικώς 3-2 από την κίτρινη ομάδα.

Μια γενικότερη διαπίστωση από τα όσα ακολούθησαν: Χάσαμε οι Έλληνες την εμπιστοσύνη μας στους νεοέλληνες. Ο πάμπλουτος μέτοχος του (πάλαι ποτέ) θρύλου, μετά την αποπομπή του ξενόφερτου προπονητή Χάσι, προσκάλεσε τον ικανό Έλληνα προπονητή Τάκη Λεμονή να αναλάβει για ακόμα μία φορά την παραπαίουσα ομάδα. Να δούμε αν θα τον αφήσουν αυτήν τη φορά να προλάβει να δείξει τι αξίζει ή αν θα φέρουν κάποιον ακριβό μεταχειρισμένο προπονητή για να ξεχαρμανιάσουν τα αλητόπαιδα κατά την υποδοχή του στο αεροδρόμιο.

Όταν λοιπόν βλέπω όλες αυτές τις αθλητικές εφημερίδες να κρέμονται με μανταλάκια στα περίπτερα για να διαβάζονται οι βλακώδεις πηχαίοι τίτλοι από τους φανατικούς οπαδούς με πιάνει μεγάλη στενοχώρια. Γίναμε ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ (σχεδόν του κόσμου όλου) σε όλα τα κουφά, κενά και ταπεινά που κατέληξαν να είμαστε (κατά πλειοψηφίαν) θρασύδειλοι νταήδες κι απένταροι VIPs!

 

Διαβάστε ακόμα: Τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός για να ξαναδεί πρωτάθλημα;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top