Tις παλιές καλές ημέρες που τα χαμόγελα ήταν εύκολα.

Νόμος της ζωής: αν δεν σε μαθαίνει η αποτυχία, τότε δεν σε επισκέπτεται η επιτυχία. Οι νόμοι στο ποδόσφαιρο είναι πιο σκληροί. Στη ζωή μια λάθος απόφαση κοστίζει, αλλά με το χρόνο μπορείς να την επουλώσεις, εν ανάγκη να καταφύγεις ακόμη και στη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή να σε βοηθήσει. Στο ποδόσφαιρο το τίμημα είναι πολύ πιο ακριβό. Στον Ολυμπιακό θα κοστίσει 40 εκατ. ευρώ.

Αυτά θα είναι τα διαφυγόντα κέρδη από τον χθεσινό (27/7) αποκλεισμό του από την επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ισραηλινή Μακάμπι Χάιφα ενδύθηκε μέσα σε δύο βράδια τη δορά μιας Μπάγερν ή μιας Λίβερπουλ. Τόσο θεόρατος αντίπαλος έμοιαζε για τον Ολυμπιακό. Δεν έμοιαζε απλώς: το απέδειξε και στο χορτάρι. To εκκωφαντικό 0-4 μιλάει από μόνο του.

Αυτό είναι το δεύτερο συνεχόμενο κάζο του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Πέρυσι τον ράπισε η Λουντογκόρετς, φέτος η Μακάμπι. Μιλάμε για μεγάλες… υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οπως και πέρυσι έτσι και φέτος, η χρονιά ξεκινάει με τρανταχτή αποτυχία που στοιχίζει στα ταμεία της ΠΑΕ, αλλά και στο πρεστίζ του κλαμπ.

Το προκείμενο, για να μην μακρηγορούμε με τα προφανή, είναι το εξής: το ποιον θα κατηγορήσεις γι’ αυτή την ευρωπαϊκή κατάντια. Εχει μεγάλη σημασία αν τα σκάγια θα πάρουν μόνο τον Μαρτίνς αφήνοντας τον Μαρινάκη εκτός κάδρου. Προφανώς οι περισσότεροι θα βάλλουν κατά του εύκολου -πλην όχι ανεύθυνου- προπονητή του Ολυμπιακού.

Από πέρυσι ο Ολυμπιακός άρχισε να γίνεται μια φοβική ομάδα. Επαψε να είναι επιθετικός, δημιουργικός και να τρομάζει τους αντιπάλους του.

Φταίει διότι από πέρυσι έχει μετατρέψει τον Ολυμπιακό σε μια φοβική ομάδα που αρκείται στη διατήρηση κάποιων αγωνιστικών κεκτημένων, τα οποία, όμως, μόνο κεκτημένα δεν μπορούν να χριστούν.  Ο Ολυμπιακός έπαψε να είναι επιθετικός, δημιουργικός και να τρομάζει τους αντιπάλους του.

Στην Ελλάδα πήρε το πρωτάθλημα διότι δεν είχε αντίπαλο, στην Ευρώπη όμως οι αδυναμίες του βγάζουν μάτι. Ο Μαρτίνς απέτυχε να έχει έτοιμη την ομάδα του στα φετινά ματς. Στα φιλικά παιχνίδια φαινόταν έντονα το πρόβλημα (τι φαινόταν που φώναζε…), αλλά ο πορτογάλος τεχνικός ακολούθησε ξανά τη λογική της παθητικότητας.

Η 11άδα που κατέβασε χθες δεν ήταν για ομάδα που θέλει να φάει σίδερα και να ρίξει αμέσως στα σχοινιά τον αντίπαλο. Ήταν στη λογική «βλέποντας και κάνοντας» Ε τελικά είδε και μάλιστα τα είδε όλα.

Το θέμα είναι, όμως, τι βλέπει και ο Μαρινάκης. Ή, τέλος πάντων, τι θέλει να δούμε από την προεδρία του; Ότι τα βάζει με τον Μπαλτάκο και με τον Μελισσανίδη; Ότι είναι ο πρωθυπουργός του ελληνικού ποδοσφαίρου; Ότι παραγοντικά είναι ισχυρός; Αυτός είναι ο στόχος του; Μια ανάδειξη της προσωπική του ατζέντας;

Τα τελευταία δύο χρόνια ο Ολυμπιακός ξέχασε το επιθετικό DNA του.

Αυτή τη στιγμή το πιο ηχηρό μεταγραφικό «μπαμ» το έχει κάνει ο Αρης. Ναι, ο Άρης με την απόκτηση του Γκαρθία που τον έφερε από την Ισπανία και τον χρυσοπλήρωσε για τα δεδομένα του συλλόγου. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να παίζει football manager. Φέρνει παίκτες στη σειρά, κάποιους τους δίνει δανεικούς, άλλους τους ξεχνάει στην πορεία και, φυσικά, ουδείς προέρχεται από το πάνω ράφι.  Ειδικά αν πρέπει να αγοραστεί κιόλας κι όχι να έρθει ελεύθερος.

Μεταξύ διοικητικών μαχών, Νότιγχαμ και άλλων επαγγελματικών ασχολιών, ο Μαρινάκης δεν κοιτάζει αποκλειστικά και μόνο τον Ολυμπιακό.

Είναι ποδοσφαιρικά τρελό, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έφερε από την αρχή του καλοκαιριού τον Νο1 παίκτη που χρειαζόταν και που θα έπρεπε να είναι η βασική του μεταγραφή: έναν οργανωτή του παιχνιδιού του, ένα «πλέι μέικερ» αξιώσεων. Το άφησε για το τέλος φέρνοντας έναν παίκτη που είναι αίνιγμα, αλλά τώρα το πουλάκι του Τσάμπιονς Λιγκ πέταξε.

Μεταξύ διοικητικών μαχών, Νότιγχαμ και άλλων επαγγελματικών ασχολιών, ο Μαρινάκης εξακολουθεί να είναι η μόνη εγγύηση που διαθέτει ο Ολυμπιακός, αλλά δεν είναι ένας πρόεδρος (πια) ψυχή τε και σώματι μόνο στην υπηρεσία του κλαμπ. Έχει ανοίξει ο κύκλος των εργασιών του. Κοιτάζει κι αλλού, καλή θέα δεν έχει μόνο ο Πειραιάς.

Φυσικά, οικονομικά μόνο αυτός θα πονέσει. Ούτε οι οπαδοί που φωνασκούν ούτε οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική ούτε ο Μαρτίνς και οι παίκτες που ενδέχεται να πέσουν θύματα πρόωρης «σκούπας». Πέρυσι κάλυψε τη χασούρα από την τσέπη του. Ενδέχεται να κάνει και φέτος το ίδιο.

Όμως, τα πράγματα χρόνο με το χρόνο γίνονται λιγότερο δεδομένα. Το ελληνικό πρωτάθλημα, λογικά, δεν θα είναι υγιεινός περίπατος φέτος για τον Ολυμπιακό. Οι βασικοί του αντίπαλοι έχουν κάνει καλές κινήσεις, έχουν ενισχυθεί, θα τον περιμένουν στη γωνία να τον εκθρονίσουν. Τη στιγμή που ο Ολυμπιακός φαινόταν να ξεκινάει με όλα τα αβαντάζ στο πλευρό του, τώρα αρχίζει με ένα σκουριασμένο καρφί στα πλευρά.

Σκουριασμένο μεν, αλλά πολύ ακριβό. Για να αποδειχθεί πως καμία ομάδα δεν προχώρησε με τα «πω πω τι κάνει ο πρόεδρος» που συνηθίζει να γράφει ο φιλικός Τύπος. Ειδικά όταν οι κινήσεις του προέδρου δεν είναι τέτοιες που να δικαιολογούν ουρανομήκη επιφωνήματα.

 

Διαβάστε ακόμα: Κώστας Τσιμίκας. Ο Έλληνας που μετράει τα άστρα της Λίβερπουλ.

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top