Πολάκης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Όσοι το προσπάθησαν απέτυχαν (φωτογραφία: sooc).
Ζούμε εκεί που δεν μπορείτε εσείς να ζήσετε. Είμαστε κάτοικοι του Πολακιστάν. Είμαστε ανεξάρτητο κράτος, τα σύνορά μας είναι απαραβίαστα. Ουδείς τολμάει να εισχωρήσει στην επικράτειά μας, αλλά ούτε κι εμείς επισκεπτόμαστε άλλα μέρη. Είμαστε αυτόνομοι, ανεξάρτητοι, απρόσβλητοι.
Ο αρχηγός μας, ο Παύλος, είναι ντελικανής, άντρας από τους λίγους, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, αλλά, εδώ που τα λέμε, καμία μύγα δεν προσπάθησε και ποτέ να τον ενοχλήσει. Βέβαια, ο Παύλος μας δεν ενοχλείται από τίποτα. Δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά. Αυτός είναι ο βασικός νόμος στο Πολακιστάν. Άλλους νόμους δεν έχουμε στο κράτος μας. Βλέπουμε όλους εσάς που ζείτε υπό το φόβο των νομοθετημάτων, των διατάξεων και των απαγορεύσεων και γελάμε με την υποτέλειά σας. Πόσο μικρά ανθρωπάκια είστε. Πόσο μακριά από τη χαρά της ζωής.
Τον κατηγορείτε τώρα που βγάζει στη φόρα τις φωτογραφίες των δημοσιογράφων και κάνει προγραφές ενόψει των εκλογών. Πόσα λίγα ξέρετε. Τα ίδια λέγατε και τότε με τον κορωνοϊό που μένατε κλεισμένοι στα σπίτια σας. Με δέος στέλνετε μηνύματα για να ξεπορτίσετε και για να δείτε τους φίλους σας, ούτε λόγος.
Είχατε τρομάξει τότε και τώρα τρομάζετε ξανά. Φοβάστε ότι ο αρχηγός μας θα πάρει το λεπίδι και θα αφαιρέσει από την ελληνική κοινωνία όλες τις παραφυάδες.
Ακούστε κάτι που λέει ο αρχηγός μας που είναι κι αυτός γιατρός και είναι το φάρμακο για κάθε νόσο: «Εμείς θα το γλεντίζομε κι όπου το βγάλει η βράση ή που θα σιάξει η δουλειά ή που θα σιοχαλάσει». Καταλαβαίνουμε πως δεν μπορείτε να εννοήσετε το βαθύ νόημα της προτροπής του Παύλου μας. Δεν είστε σε θέση να γευτείτε την υψηλή τέχνη της ζωής που προτείνει. Είστε τυφλοπόντικες και είμαστε γεράκια. Πώς γίνεται να συναντηθούν οι κόσμοι μας;
Εμείς αποφασίσαμε από μόνοι μας να ζούμε στο Πολακιστάν, δεν μας έβαλε κανείς με το ζόρι. Το να είσαι με τον αρχηγό είναι στάση ζωής. Είναι απόφαση που σε καθορίζει. Αν μπεις στην επικράτειά μας δύσκολα βγαίνεις. Δεν υπάρχει περίπτωση επιστροφής. Έχεις γίνει δικός μας, αίμα μας. Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία πόσο εκλεκτοί είμαστε όλοι εμείς οι κάτοικοι του Πολακιστάν, θα σας αποκαλύψουμε αυτό: Πολάκης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Όσοι το προσπάθησαν απέτυχαν.
Όσο μας χτυπούν, και κυρίως τον αρχηγό μας, τόσο θα αντιστεκόμαστε. Είμαστε το τελευταίο προπύργιο της ελευθερίας. Χτυπάτε ένα δέντρο με καρπούς. Ο αρχηγός μας είναι πιο ψηλός κι από τον Γκάλιβερ. Πιο σοφός και από την ιερή κουκουβάγια. Πάρτε το χαμπάρι, δεν πρόκειται ποτέ να κάμψετε το φρόνημά μας.
Εμείς θα επιβιώσουμε ό,τι και να μας κάνουν. Θα συνεχίσουμε να πίνουμε τις ρακές μας, να τρώμε τα σφαχτά μας και να τραγουδάμε ριζίτικα μέχρι να παγώσει ο ήλιος. Και όσοι από εσάς ζητάμε τώρα να διαγραφεί ο αρχηγός μας ο Παύλος από το κόμμα στο οποίο βρίσκεται, καλό είναι να μάθετε πως ο Παύλος μας δεν έχει ανάγκη κανένα κόμμα – είναι ο ίδιος και κόμμα και τελεία και παύλα.
Εμείς, τα αδέλφιά του, οι όμοιοί του, του ζητάμε να αναλάβει τις τύχες της χώρας. Να φτιάξει φράξια, στρατό, πολιτική παράταξη, να ηγηθεί, να βγει μπροστά, να μεγαλουργήσει. Ο αρχηγός μας είναι ικανός να βυζάξει ακόμη και σκαντζόχοιρο. Όταν θα σας παρατήσει και θα φύγει, θα καταλάβετε την αξία του.
Θα είναι πολύ αργά, όμως, τότε. Θα χτυπάτε την πόρτα να σας ανοίξουμε, αλλά το Πολακιστάν θα έχει κατεβάσει τις μπάρες. Δεν σας έχουμε ανάγκη. Στο επόμενο τραπέζι που ετοιμάζουμε με φίλους δεν θα είστε καλεσμένοι. Θα λούσουμε τα κεφάλια των πλουτοκρατών με τσικουδιά!
Διαβάστε ακόμα: Οι 10 ελληνικές «άστα να πάνε» φυλές του κορωνοϊού.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
