Πρέσβεις κακών;

«Η σοβαρή οικονομική κρίση στην οποία έχουν εστιαστεί οι προσπάθειες της Κυβερνήσεως», γράφουν οι 23 στον πρωθυπουργό, «η προσοχή των κομμάτων της Αντιπολιτεύσεως και οι ανησυχίες της κοινής γνώμης δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων». Credit: European People’s Party/Flickr

Η ιστορική μνήμη δεν είναι ευχάριστη, εν προκειμένω. Όσες φορές κατά το παρελθόν οι – κατά παράδοσιν διακριτικοί, γκρίζοι, ανώνυμοι εντέλει– διπλωματικοί απευθύνουν ανοικτές επιστολές/εκκλήσεις προς τις ελληνικές κυβερνήσεις, συλλογικά δε, κάτι δυσάρεστο σιγοβράζει. Τελευταία φορά που το θυμόμαστε ήταν το 2011, στο πραγματικό ξεκίνημα της διεθνούς πορείας της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου (η πρώτη της χρονιά αναλώθηκε στην «ανταπόκριση» στο σοκ της οικονομικής κρίσης), αλλά υπήρξε και προηγούμενο στα χρόνια Ανδρέα Παπανδρέου –για να μην θυμηθεί κανείς την έκκληση καθόλα κατεστημένων πρέσβεων (Άννινος- Καβαλλιεράτος, Ξανθόπουλος-Παλαμάς) λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο…

Αυτήν την φορά, οι 23 (πρώην) πρέσβεις που απέστειλαν ανοιχτή επιστολή στον Αντώνη Σαμαρά, έρχονται να πουν τι; Ότι «η σοβαρή οικονομική κρίση στην οποία έχουν εστιαστεί οι προσπάθειες της Κυβερνήσεως, η προσοχή των κομμάτων της Αντιπολιτεύσεως και οι ανησυχίες της κοινής γνώμης» (δώστε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτήν την διατύπωση!) «δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων». Άνθρωποι από τον Γιάννη Κοραντή –μην βιαστείτε να κάνετε «εύκολο» πολιτικό σχόλιο, γιατί πρόκειται για τον πρέσβη στην Άγκυρα που απηύθυνε μακροσκελές σημείωμα προς τον ΓΑΠ ως υπουργό Εξωτερικών και, όταν εκείνος το έθαψε με κάθε σεβασμό, πήρε την ευθύνη να το δημοσιοποιήσει…– μέχρι τον Ευθ. Στοφορόπουλο, από τον Λευτ. Καραγιάννη μέχρι τον Κ. Πολίτη, από τον Γ. Γεννηματά μέχρι τον Παν. Οικονόμου, έρχονται να μιλήσουν προσεκτικά μεν αλλά και απροκάλυπτα. Για τα Ελληνοτουρκικά: «ουσιαστικά συνδιαχείριση στην Θράκη», αλλά και μειονοτικό σε Ρόδο και Κω, για παράδειγμα, ή πάλι το γνώριμο σούρσιμο των ΜΟΕ και των ΑΣΣ –μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ανωτάτων συντονιστικών συμβουλίων– που «αποδεικνύονται άκαρπα και αποπροσανατολίζουν τους φίλους και εταίρους μας». Για το Μακεδονικό/Σκοπιανό: έκκληση για υποβολή οποιασδήποτε λύσης σε δημοψήφισμα. Για τα Ελληνοαλβανικά: «πιο προσεκτική με την αλβανική επιδίωξη ένταξης στην ΕΕ». Για το Κυπριακό: «σαράντα χρόνια ενός ψευδώνυμου διαλόγου» καθιστούν έναν «νέο γύρο «διακοινοτικών συνομιλιών» είτε άγονο, είτε καταστρεπτικό».

Σε μια χώρα όπου η τελευταία π.χ. κίνηση της πολιτικής ηγεσίας ήταν η πρωτοβουλία Βενιζέλου – Νταβούτογλου για «χιαστί διμερείς» που όμως «δεν» αποτελούν Τετραμερή για το Κυπριακό (και τώρα τρέχουμε να τα μαζέψουμε!) μπορεί οι προειδοποιήσεις του «διπλωματικού κατεστημένου» να παραμεριστούν ως «ανησυχίες συνταξιούχων». Δεν θα ’πρεπε, φοβόμαστε. Η επανάπαυση Κυβέρνησης, Αντιπολίτευσης και (κυρίως!) κοινής γνώμης με πρόσχημα την οικονομική κρίση, θα έρθει και θα μας δαγκώσει. Sooner rather than later, που λένε.

Ο Αντώνης Παπαγιαννίδης είναι δημοσιογράφος.

TAGS :
σαμαράς

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook