Prime Minister GR: «Ελάτε να σας διορίσουμε»

Διορισμοί ή μετατάξεις; Έχουν και οι πρωθυπουργοί τα διλήμματά τους (George Vitsaras / SOOC).

Εκ του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού – Non Paper 3

Είναι νόμιμο διότι το θέλω

Λουδοβίκος 16^ος (1754-1793)

Και ηθικό διότι με βολεύει

Ο Πρωθυπουργός σας (1979-)

Στ’ αλήθεια δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται της κολάσεως της Κορέας της Βουλής ο κακός χαμός με τις πρόσφατες μετατάξεις των θυγατέρων συζύγων ερωμένων συννυφάδων συμπεθέρων άξιων δημόσιων υπαλλήλων στα εργασιακά κάτεργα του Κοινοβουλίου. Στην κυβερνητική μας θητεία ποτέ δε διορίσαμε κάποιον που δεν άξιζε να διοριστεί. Φωτεινό παράδειγμα οι συνεργάτες μου στο Μέγαρο Μαξίμου, οι οποίοι είναι προσεκτικά επιλεγμένοι από:

-Εμένα

-Τη σύζυγό μου

-Το σόι της συζύγου μου

-Τους γείτονες του σογιού της συζύγου μου

-Τη χαρτορίχτρα που διαβάζει τον καφέ της συζύγου μου

-Τη μοδίστρα (Nαι, της συζύγου μου, καλά καταλάβατε. Τη δική μου μοδίστρα τη διόρισα, έτσι κι αλλιώς)

Επίσης έχω επιλέξει κάποιους από τους παιδικούς μου φίλους, κάποιους φίλους μου στο facebook, κάποιους που με ακολουθούν στο instagram και κάποιους που δεν ξέρω καν ποιοι είναι και πως στο καλό έχουν βρεθεί μες τα πόδια μου –ο λόγος το λέει δηλαδή, γιατί δεν πατάνε και ποτέ. Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως είναι κάποιοι που εργάζονταν στον Κρατικό Οργανισμό Μελέτης του Διαστήματος και μετατάχθηκαν στο πρωθυπουργικό γραφείο για να συνεχίσουν εκεί το χρήσιμο για τη χώρα έργο τους: Να αναγνωρίζουν τα ΟΥΦΟ, σαν να είναι ο εαυτός τους. Ίσως πάλι, να έχουν προσληφθεί γιατί έχουν την ίδια ομάδα αίματος με τον μπατζανάκη της κουμπάρας της τρίτης ξαδέρφης του νονού της συζύγου μου γιατί έχουν πετύχει στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Μπα αποκλείεται. Μάλλον δεύτερη ξαδέρφη είναι.

Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι αυτό του υφυπουργού που λατρεύει τα σφιχτά κορμιά οργανογράμματα, ο οποίος έχει αποσπάσει στο γραφείο του:

-Πέντε Σταρ Ελλάς

-Τρεις Μις Ελλάς

-Έξι Μις Τουρισμός

-Μία Μις Άνω Πατήσια

-Μία Μις Κάτω Πατήσια

-Έναν Μίστερ Νέα Ερυθραία

-Και μία πρώην παίκτρια ενός τηλεοπτικού ριάλιτι*

(*η οποία μάλλον νομίζει ότι το ριάλιτι συνεχίζεται και σ’ όλο το οχτάωρο ψάχνει την κάμερα για να δείξει το καλό προφίλ της)

Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε, έδωσα τα πρώτα δείγματα γραφής τη μαύρη λαμπρή εκείνη ημέρα που σχηματίστηκε η κυβέρνηση συνασπισμού υπό την πρωθυπουργία μου. Τη μέρα που όλη η χώρα πήρε από τα τρία το μακρύτερο μια ανάσα ανακούφισης. Δε γνωρίζω άνθρωπο που να μην ήταν σίγουρος ότι οι τύχες της χώρας ήταν πλέον σε καλά χέρια. Οι πολίτες ένιωθαν ασφαλείς που την ηγεσία της χώρας αναλάμβανε ένας άνθρωπος που δεν ήξεραν από που ξεφύτρωσε, είχε ανύπαρκτη πολιτική και εργασιακή εμπειρία, γνώσεις απόφοιτου δημοτικού και ροπή προς τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό. Ένιωθαν σχεδόν σαν να κυβερνούσαν οι ίδιοι.

Την ανακούφιση διαδέχτηκε ο ενθουσιασμός, όταν ανακοίνωσα τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου. Προσπάθησα να συμβιβάσω όλες τις τάσεις των δύο Κομμάτων που μετείχαν στην κυβέρνησή μου, αλλά και να μπολιάσω τα κομματικά στελέχη με εξωκοινοβουλευτικούς, τεχνοκράτες, γνώστες της αγοράς και των επιχειρήσεων, ανθρώπων των γραμμάτων και των επιστημών. Όλους αυτούς τους είχα χεσμένους πατόκορφα υπόψιν για μια μελλοντική κυβέρνηση. Για την παρούσα κυβέρνηση, όμως, αυτοί που πληρούσαν τις βασικές προϋποθέσεις μου ήταν οι κάτωθι:

-Άχρηστα κομματόσκυλα*

-Πιστά κομματόσκυλα*

-Ηλίθια κομματόσκυλα*

-Κομματόσκυλα του συγκυβερνώντος κόμματος (*ως ανωτέρω)

-Φίλοι και γνωστοί της γυναίκας μου και του σογιού της

Όπως ανέφερα και πριν, δυστυχώς δεν μπόρεσα να συμπεριλάβω στην κυβέρνησή μου όσους τεχνοκράτες ή εξωκοινοβουλευτικούς επιθυμούσα (ή επιστήμονες, μορφωμένους, καλλιεργημένους, καταρτισμένους, με κοινωνική προσφορά, εντιμότητα και ηθική) διότι προτίμησα ένα σφιχτό κορμί οργανόγραμμα με πολιτική-κομματική εμπειρία και κοινή λύσσα για την καρέκλα πορεία και στόχευση. Επίσης, έτσι διέταξε η γυναίκα μου.

Ένας επιπλέον λόγος ήταν ότι είχα δεσμευτεί να αλλάξω τον (απαράδεκτο όπως είχα τονίσει επανειλημμένως) αριθμό των 19 υπουργών και 34 υφυπουργών. Έτσι η νέα μου κυβέρνηση απαρτιζόταν από:

-41 υπουργούς

-72 αναπληρωτές υπουργούς

-166* υφυπουργούς

-4873 μετακλητούς

-18902 συγγενείς των ανωτέρω

(*Τυχαία ομοιότητα με το νούμερο του ΕΚΑΒ, το οποίο πάντως θα χρειαστείτε μόλις σας έρθει η μισθοδοσία όλων αυτών)

Αν αναρωτιέστε πως θα προλάβαιναν αυτοί οι λίγοι άνθρωποι να επιτελέσουν το τιτάνιο έργο της ανόρθωσης της κατεστραμμένης χώρας μας (και να ικανοποιήσουν τα ρουσφέτια 11 εκατομμυρίων ψηφοφόρων), η απάντηση είναι: ασφαλώς δεν προλάβαιναν. Έτσι, στους ανασχηματισμούς που έκανα στη διάρκεια της τετραετίας, πρόσθεσα επιπλέον υπουργούς και υφυπουργούς για να επιταχύνω το κυβερνητικό έργο. Οι ανασχηματισμοί της κυβέρνησής μου μάλιστα έχουν μία παγκόσμια πρωτοτυπία: τα νέα μέλη της κυβέρνησης δεν αντικαθιστούν τα παλιά, αλλά πρώην και νυν υπουργοί και υφυπουργοί συνεργάζονται αρμονικά στους τομείς ευθύνης τους, γαντζωμένοι στις καρέκλες τους (σαν μωρά που γαντζώνονται στο βυζί της μάνας τους).

Αν με ρωτήσετε, μάλιστα, πόσα μέλη αριθμεί πλέον η κυβέρνησή μου, ειλικρινά δεν γνωρίζω. Το τιτάνιο αυτό έργο το έχει αναλάβει η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, η οποία σε συνεργασία με τη Eurostat και διακεκριμένους κυνηγούς κεφαλών, προσπαθούν να ξετρυπώσουν κρυμμένους υπουργούς και υφυπουργούς από ντουλάπες και τουαλέτες δημοσίων κτιρίων και υπουργείων. Οι εκτιμήσεις πάντως ανεβάζουν τον αριθμό τους σε μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες μόνο, γεγονός που έκανε τη WWF και την Greenpeace να καταθέσουν ψήφισμα στον ΟΗΕ για να συμπεριληφθούν τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης στον κατάλογο των μολυσματικών ασθενειών προστατευόμενων ειδών προς εξαφάνιση.*

Ακολουθείστε / διαβάστε τον Prime Minister Gr έως τις εκλογές της 7ης Ιουλίου.

(*Ανάλογο αίτημα, πρέπει να πω ότι, έχει καταθέσει και η ΑΔΕΔΥ για την προστασία των μερικών εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων απεργών υπαλλήλων, άλλου ενός είδους της ελληνικής πανίδας που κινδυνεύει με εξαφάνιση τα τελευταία χρόνια. Φυσικά, η κυβέρνησή μου στέκεται αρωγός και συμπαραστάτης σε αυτά τα δίκαια αιτήματα, αφού μάλιστα η ελληνική πανίδα έχει δεχτεί τεράστια πλήγματα με την –οριστική και μη αναστρέψιμη δυστυχώς– εξαφάνιση άλλων ειδών της, όπως των ιδιωτικών υπαλλήλων, των μικρομεσαίων, των επιχειρηματιών, των ελεύθερων επαγγελματιών, των ατόμων σε νεαρή/παραγωγική ηλικία κλπ.)

Επιστρέφω όμως στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής μου, στο οποίο προήδρευσα με μεγάλη χαρά και συγκίνηση, που καθρεφτιζόταν και στα πρόσωπα των υπουργών/αναπληρωτών/υφυπουργών/συγγενών/σφουγγοκωλάριων/ περαστικών, όσων τουλάχιστον χωρούσαν στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου. Οι υπόλοιποι είχαν στριμωχτεί στους διαδρόμους, τα σκαλιά, και τον προαύλιο χώρο του Μεγάρου Μαξίμου και έσπρωχναν και σπρώχνονταν προσπαθώντας να πλησιάσουν. Οι δημοσιογράφοι, μάλιστα, νόμιζαν ότι είχαμε ήδη την πρώτη διαδήλωση εναντίον της νέας κυβέρνησης, βλέποντας τόσο κόσμο να βρίζει, να φωνάζει και να σπρώχνεται.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το πρώτο αυτό υπουργικό συμβούλιο είχε μαραθώνια διάρκεια, αφού το κάθε μέλος της κυβέρνησης πήρε το λόγο ξεχωριστά και ανέλυσε τις προτεραιότητες του για την εκτέλεση των καθηκόντων του. Αν και ακούστηκαν πολλές, διαφορετικές -και πρωτότυπες τολμώ να πω- απόψεις, τελικά πετύχαμε την πολυπόθητη σύγκλιση. Συνοπτικά αποφασίσαμε τα εξής:

Να κάνουμε προσλήψεις

Επιπλέον προσλήψεις

                Κι άλλες προσλήψεις

                                Περισσότερες προσλήψεις

                                                Προσλήψεις ων ουκ έστιν αριθμός

Ευτυχισμένος που το κυβερνητικό έργο είχε ήδη μπει στις ράγες, βγήκα μαζί με τους υπουργούς στον προαύλιο χώρο για την αναμνηστική φωτογραφία της νέας κυβέρνησης. Η ιστορική αυτή φωτογραφία με τα χούφταλα με τα κοστούμια και τις κυράτσες με τα ταγιέρ (ή το αντίστροφο) να ποζάρουν στα σκαλιά (και το περιστύλιο, την αυλή, την ταράτσα και τα κλαδιά των δέντρων) του Μεγάρου Μαξίμου, ήταν η πρώτη ένδειξη για τους πολίτες ότι το τσίρκο Μεντράνο ξεκινούσε παραστάσεις  με στόχο τη διασκέδαση και ψυχαγωγία τους ότι η κυβέρνηση ξεκινούσε το έργο της με στόχο τη βελτίωση της καθημερινότητάς τους.

Η φωτογραφία αυτή αναπαράχθηκε απ’ όλα τα ελληνικά –και πολλά διεθνή- ΜΜΕ και σχολιάστηκε ευμενέστατα. Μάλιστα πολλοί τη σύγκριναν με γνωστά έργα τέχνης, όπως:

-Την Γκουέρνικα του Πικάσο (για την αγωνία και το σπρωξίδι των υπουργών για μια καλή πόζα)–Την Κραυγή του Μουνκ (για την αγωνία και τον τρόμο των πολιτών μόλις είδαν τους νέους υπουργούς) -Τη Μέδουσα του Καραβάτζο (για την αγωνία όλων, μόλις είδαν το κεφάλι της γυναίκας μου να ξεπροβάλει στην κάτω αριστερή άκρη της φωτογραφίας)–Το πλοίο των τρελών/Το κάρο με το σανό* του Μπος *Ή το αντίστροφο, θα σας γελάσω. Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τις τέχνες και τα αφεντικά.

// Ο Ξενοφών Φύτρος γεννήθηκε στη Σαντορίνη τον Νοέμβριο του 1979. Από μικρός ονειρεύεται να γίνει Πρωθυπουργός. Ως τότε, θα γράφει και θα επιμελείται κείμενα. Έχει γράψει δύο αστυνομικά διηγήματα που βραβεύτηκαν σε διαγωνισμούς δημιουργικής γραφής και εκδόθηκαν σε συλλογικούς τόμους (Στο μυαλό των πιο διάσημων ντετέκτιβ & Noir road stories 2). Από τις Εκδόσεις BELL κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Ο Θεός του Πολέμου.

Διαβάστε ακόμα: Prime Minister GR, ο «πρωθυπουργός» της χώρας εξομολογείται.

TAGS :
prime minister μεγαρο Μαξίμου πρωθυπουργός

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook