Προς τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο, Υπουργό θρησκευμάτων και παιδείας

Οι ιερωμένοι που διορίσατε τώρα σε εκκλησιές και ρημοκλήσια, θ’ αναλάβουν μεταξύ άλλων και το θεάρεστο έργο της “αντιμετώπισης της (επίγειας/εγχώριας) οικονομικής κρίσης; Photo Credit: aesthetic of crisis/flickr

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, αγαπητέ παλιέ συνάδελφε,

Πληροφορούμαστε ότι στο νέο νομοσχέδιο που προωθεί η Κυβέρνησή μας στη Βουλή, για την “προστασία της Ελληνικής οικονομίας με επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης” εντάξατε, ως αρμόδιος Υπουργός, μιαν ειδική διάταξη- τροπολογία άραγε και αυτή ή αναγνώριση των προτεραιοτήτων της Ελληνικής κοινωνίας;- με την οποία διευθετείται η κατανομή στις διάφορες μητροπόλεις της επικράτειας εκατόν είκοσι και βάλε νεοδιορισθέντων ιερωμένων- 123, για την ακρίβεια, “μόνιμοι κληρικοί”, αμειβόμενοι και συνταξιοδοτούμενοι προφανώς(;) από την Πολιτεία.

Φαίνεται, λοιπόν πως δεν σας άφηναν να κοιμηθείτε τα ιστορικά επιτεύγματα του αειμνήστου Αντώνη Τρίτση στο υπουργείο του οποίου ηγείσθε σήμερα. Με μία μικρή βέβαια, τόση δα, διαφορά. Την ενδυνάμωση του έμψυχου υλικού της Εκκλησίας μας την εισηγείσθε καμαρωτά και την υπογράφετε φαρδιά πλατιά ο ίδιος, ενώ για την ιστορία που έγραψε στο θέμα των σχέσεων της πολύπαθης Εκκλησίας μας με το κράτος ο μακαρίτης ο Τρίτσης τα εύσημα του απονεμήθηκαν από άλλον (και όχι ακριβώς για τους λόγους και τις θέσεις που εκείνος υπερασπιζόταν).

Ας είναι. Ας αφήσουμε την ιστορία να τραβήξει τον δρόμο της. Ούτε εσείς ούτε, πολύ λιγότερο, εγώ μπορούμε να προδιαγράψουμε την πορεία της. Επιτρέψτε μου ωστόσο επί του παρόντος ν’ αναρωτηθώ δύο πράγματα: Πρώτον, ποιά ήσαν ακριβώς τα κριτήρια με τα οποία προσλήφθηκαν οι 123 νέοι, ρασοφόροι δημόσιοι υπάλληλοί μας; Αξιολογήθηκαν άραγε δεόντως (η τελευταία λέξη του εκσυγχρονισμού είναι αυτή) ή άρκεσε η φωνή του λαού, εκπροσωπούμενου εν προκειμένω από διακεκριμμένους βουλευτές της συμπολίτευσής σας, οι οποίοι κατ’ επανάληψιν έχουν τονίσει το “εθνοσωτήριο” έργο της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας μας; Η μήπως τελικά η κρίσιμη αξιολόγηση αφέθηκε στον πανάρετο και πάνσοφο δημιουργό μας; Κάποιον τρόπο θα βρήκε σίγουρα, κ. Υπουργέ, να την σφυρίξει στο αφτί σας.

Κατά δεύτερο λόγο τώρα αναρωτιέμαι: για τον συμβιβασμό που κάνατε με τους προϊσταμένους και ισότιμους συναδέλφους σας (τους οποίους, ειρήσθω εν παρόδω, αλλάζετε τελευταίως σαν τα μοσχοφορεμένα ακόμα πουκάμισα), στην υπόθεση της αποτελεσματικής στελέχωσης των διοικητικών υπηρεσιών των Πανεπιστημίων μας, συμβιβασμό στον οποίο χάσατε καμιά διακοσαριά θέσεις από αυτές που απαιτούσατε (κάτι παρακάτω από τον αριθμό των ιερωμένων που διορίσατε και που προωθείτε τώρα σε εκκλησιές και ρημοκλήσια, όπου θ’ αναλάβουν μεταξύ άλλων και το θεάρεστο έργο της “αντιμετώπισης της (επίγειας/εγχώριας) οικονομικής κρίσης”, πόσος καιρός και τι ακριβώς σας χρειάστηκε προκειμένου να πεισθείτε να ενδώσετε; Ο χρόνος μήπως για να συλλάβετε πως ισότιμα συμμετέχουν στην προκοπή της πατρίδας, υπό τις εντολές σας πάντα, η φιλελεύθερη μόρφωση/ επιμόρφωση και η δογματική κατήχηση;

Παρεμπιπτόντως, μπορείτε άραγε να μου πείτε τι απέγινε και με την άλλη ιστορική πρωτοβουλία σας που έμεινε στη μέση αφότου αφήσατε το Υπουργείο Υγείας; Τις νέες ρυθμίσεις εννοώ, βέβαια, για την “εικαζόμενη”, όπως την είχατε τότε διατυπώσει, προσφορά οργάνων προς μεταμόσχευση. Το νέο σύστημα opt-out αντί του πρόδηλα αναποτελεσματικού opt-in. Ένα από τα γλαφυρότερα επιχειρήματα που είχατε αναπτύξει τότε ήταν ότι τόσον εσείς προσωπικά όσο και ο αλήστου μνήμης πρωθυπουργός σας της περιόδου εκείνης είχατε ήδη επιλέξει να εγγραφείτε στους καταλόγους των δωρητών μοσχευμάτων.Δεν αρκούσε όμως βέβαια αυτό. Για να περάσει το νέο ρηξκέλευθο σύστημα- με όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες πλέον ως δυνητικούς παρόχους οργάνων- κρίνατε σκόπιμο να προηγηθεί ευρεία “δημόσια διαβούλευση”.

Σας είχα δημοσίως προειδοποιήσει τότε πως η αναμόχλευση στο δημόσιο πεδίο ιδιωτικών (συχνά δε και ιδιοτελών) παθών θα οδηγούσε στην έκπτωση της ριζοσπαστικής σας πρότασης. Όπερ νομίζω και έγινε (με αποφασιστική, πιστεύω, την παρέμβαση της Εκκλησίας μας, η οποία ναι μεν προσφάτως έχει ευλογήσει τις μεταμοσχευτικές επεμβάσης, αλλ’ από αιώνων μας έχει πρωτίστως γαλουχήσει με τις δοξασίες για την ιερότητα του σώματος , όπως και του πτώματός μας).

Προσέξτε, λοιπόν, από δω κι εμπρός, αγαπητέ Ανδρέα (αν μου επιτρέπετε να σας προσφωνήσω έτσι, for old times’ sake) τις ισοτιμίες και τις εύθραυστες ισορροπίες στο τωρινό υπουργικό σας έργο.

Με εκτίμηση και συναδελφικά πάντα,

Δημήτρης Ποταμιάνος

By the way, η Μητρόπολη Πειραιώς θα μετάσχει και στην διαδικασία της ιδιωτικοποίησης ή μη του λιμανιού;

TAGS :
εκκλησία ιερέας Λοβέρδος πρόσληψη

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook