Ο εκ των πρωταγωνιστών του «Seduced and Abandoned» Άλεκ Μπόλντουιν με τον σκηνοθέτη της ταινίας, Τζέιμς Τόμπακ.
Το Μάιο που μας πέρασε πήγα στις Κάννες, όπου η ταινία στην οποία εμφανίζομαι (η «Seduced and Abandoned») είχε επιλεγεί για το φεστιβάλ. Πρόκειται για μια ταινία μέσα σε μια ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν ο Άλεκ Μπόλντουιν, η Τζέσικα Τσάστεϊν, ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και άλλες κινηματογραφικές προσωπικότητες του επιπέδου τους. Όλοι παίζουν τους εαυτούς τους, όπως και ο σκηνοθέτης, Τζέιμς Τόμπακ, σεναριογράφος του «Μπάγκσι» και ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Χάρβεϊ Καϊτέλ.
Κατά το σενάριο ο Τόμπακ και ο Μπόλντουιν ψάχνουν επενδυτή για μια ταινία με θέμα έναν κατάσκοπο στο Ιράκ. Έρχονται σε επαφή με στελέχη κινηματογραφικών στούντιο και τραπεζίτες και μετά έχουν τη φαεινή ιδέα να δοκιμάσουν να πάρουν λεφτά από έναν Έλληνα πλοιοκτήτη, τον οποίο υποδύεται ο υπογράφων. Οι δυό τους έρχονται στο σκάφος μου, το «Bushido», και συζητάμε το πλάνο τους. Το αρχικό σενάριο ήθελε τον Άλεκ να με πλησιάζει και να μου κάνει την πρότασή του ενώ εγώ φοράω ένα λευκό κοστούμι και γυαλιά ηλίου τύπου Ωνάσης. «Θα δώσω λεφτά μόνο αν μου φέρεις γυναίκες», λέω στα αγγλικά αλλά με πολύ βαριά ελληνική προφορά. «Δεν κάνω τέτοιες δουλειές», απαντάει ο Μπόλντουιν. «Περίεργο, γιατί μου μοιάζεις με νταβατζής», του λέω και πιανόμαστε στα χέρια, ανταλλάσσουμε γροθιές και πέφτουμε στη θάλασσα με τα ρούχα.
Ο καβγάς, ωστόσο -ιδέα του παραγωγού και στενού μου φίλου Μάικλ Μέιλερ, γιου του Νόρμαν Μέιλερ- δεν πέτυχε. Ο Μάικλ ήθελε να αναδείξει τη δεξιότητά μου στις πολεμικές τέχνες. Ο Άλεκ όμως, ως σκληρός Ιρλανδός, αντιστάθηκε στα ίσα, όπως του υπαγόρευε η καταγωγή του. Ένας αληθινός καβγάς στο γύρισμα έχει, προφανώς, το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Οι αληθινοί καβγάδες μοιάζουν στημένοι και οι στημένοι φαίνονται σαν αληθινοί. (Ο Ρότζερ Μουρ, ως καλός φίλος, μας είχε προειδοποιήσει γι’ αυτό πολλές φορές).
O Τζέιμς Τόμπακ με τον Ρομάν Πολάνσκι, που επίσης εμφανίζεται στην ταινία.
Έτσι το σενάριο άλλαξε και ο Τζίμι με τον Άλεκ επιβιβάστηκαν στο «Bushido», όπου γυρίσαμε μια σκηνή με ένα υπέροχο γεύμα στο κατάστρωμα κι εμένα να τους δίνω μια αινιγματική απάντηση σχετικά με τα οικονομικά. Η ταινία γυρίστηκε το 2012 κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ των Καννών και προβλήθηκε στη φετινή εκδήλωση. Θα βγει στις αίθουσες της Νέας Υόρκης τον Σεπτέμβριο (το HBO την αγόρασε για πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια) και μέχρι σήμερα έχει 32 πολύ καλές κριτικές και ούτε μια αρνητική. Ο Μάικλ Μέιλερ έβαλε το όνομά μου στους τίτλους της αρχής, κάτι που στα μάτια μου μοιάζει με οφθαλμοφανές αστείο, αφού ο ρόλος μου είναι μικρός.
Ενώ περπατούσα στο κόκκινο χαλί με τους συμπρωταγωνιστές μου και τον Τζίμι, ο αναγγέλων δυσκολευόταν να προφέρει το όνομά μου και, αντί «Θεοδωρακόπουλος», είπε «Θεοτοκόπουλος». Αρπάζοντάς του το μικρόφωνο, είπα ότι αυτός ήταν ο Ελ Γκρέκο που έχει πεθάνει πριν πεντακόσια χρόνια και όλοι ξέσπασαν σε γέλια. Μετά την πρεμιέρα έβγαλα ένα λόγο πάνω στο γιότ που είχε ναυλώσει η εταιρεία, συμβουλεύοντας τις παρευρισκόμενες στάρλετ να μην χάσουν τις ελπίδες τους μέχρι να φτάσουν 76 χρονών.
Αν θελήσει κανείς να επικοινωνήσει μαζί μου, λυπάμαι αλλά θα είμαι στο μακιγιάζ για τα επόμενα χρόνια.
Ο Τάκης Θεοδωρακόπουλος είναι αρθρογράφος του London Spectator.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
