«Μετά το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία ξεπετάχτηκαν για μια ακόμα φορά οι “νταβατζήδες” της Δημοκρατίας, που στοχοποιούν μέσω Facebook όσους βρέθηκαν εκεί», γράφει ο Γιάννης Παλιούρης. Φωτό: Herb.

Το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη ανέδειξε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι μεγαλύτερο μέρος του λαού απ’ότι πιστεύονταν δεν δέχεται κανένα όνομα με το συνθετικό «Μακεδονία» (δηλαδή ούτε κάποιον συμβιβασμό σύνθετης ονομασίας) για το γειτονικό κράτος. Και δεύτερον, μια παράξενη συναστρία ντεμέκ φιλελέ – διεθνιστών – αναρχικών και μηδενιστών (!) που διυλίζουν τον κώνωπα του ελληνικού εθνικισμού αλλά καταπίνουν την κάμηλο του εθνικισμού των γειτόνων.

Έτσι, μετά το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία, ξεπετάχτηκαν απο δεκάδες μεριές «Ελένες Λουκάδες» του διεθνισμού ωρυόμενες: «Οοοοοού φασισμός, οοοοοού ελληνικός εθνικισμός, οοοοοοοού σωβινισμός». Αν πιστέψουμε ορισμένες αναρτήσεις στα σόσιαλ μήντια, τότε και οι εκατό ή διακόσιες ή περισσότερες χιλιάδες των διαδηλωτών ήταν όλοι τους φασίστες, εθνικιστές, πατριδοκάπηλοι και στρατόκαυλοι. Αρκεί βέβαια μια βόλτα στα προφίλ πολλών όψιμων καταγγελοντων για να προσφέρει περισσότερο γέλιο και από τον Peter Sellers στη ταινία The Party: Οι ίδιοι άνθρωποι που προσπερνούν με ελαφρά πηδηματάκια τον εθνικισμό της ΠΓΔΜ, στοιχίζονται πίσω από κάθε ισχυρισμό της Άγκυρας για τη Θράκη, υποστηρίζουν -φανατικά- τους εθνικιστές της Καταλονίας, έρχονταν σε οργασμό με τη δήθεν αραβική άνοιξη των μουλάδων, παρακαλάνε γονατιστοί μπροστά στα άπαντα του Vladimir Ilyich Ulyanov μπας και ξεκινήσει το «ξήλωμα του πουλόβερ της ΕΕ υπέρ μιας Ευρώπης των λαών – εθνών», καταγγέλλουν απο προχθές το «εθνικιστικό συλλαλητήριο για τη Μακεδονία». Τρικυμία εν κρανίω.

Η άποψη μου για την περίπτωση των Σκοπίων δεν άλλαξε μετά το συλλαλητήριο. Δεδομένων των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί, ένας συμβιβασμός με τον όρο Μακεδονία «κάπου» στο όνομα του γειτονικού κράτους μου φαίνεται… μια κάποια λύσις που έγραφε και ο ποιητής. Δεν δέχομαι, όμως, καμία έκπτωση όσον αφορά στην αναγνώριση μακεδονικού έθνους. Αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ποτέ. Μέχρι να σβήσει ο Ήλιος (ο κανονικός, όχι της Βεργίνας). Πιστεύω ότι η αντίθεσή μου σε έναν παράλογο εθνικισμό από βορράν δεν με καθιστά εθνικιστή. Γι αυτό και με προσβάλλει σαν Έλληνα πολίτη όλος αυτός οχετός ύβρεων που εκτοξεύουν ορισμένοι αυτόκλητοι «νταβατζήδες» της Δημοκρατίας εναντίον των ανθρώπων που πήγαν στο συλλαλητήριο. Πράγματι ο όρος νταβατζής είναι και αυτός απωθητικός και χυδαίος. Πως όμως να χαρακτηρίσεις κάποιον που νομίζει ότι δικαιούται να κουμαντάρει τα δημοκρατικά σου δικαιώματα και σε λέει χρυσαυγίτη επειδή κατέβηκες στην προκυμαία;

Το ότι ιεράρχες σαν τον Αμβρόσιο Καλαβρύτων έχουν το απύθμενο θράσος να φωτογραφίζονται με άθλιους χρυσαυγίτες δεν είναι ευθύνη των διαδηλωτών αλλά της Ιεράς Συνόδου.

Πρακτικά, αυτό το θράσος χιλίων πιθήκων που επιτρέπει τη στοχοποίηση και την αυθαίρετη κατηγοριοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων προέρχεται από ένα άγραφο νταβατζιλίκι που έχει επιβάλει μια μειοψηφία, πάνω στην ελληνική κοινωνία. Επί 30 χρόνια κανείς δεν μένει στο απυρόβλητο. Ένα πρόχειρο αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και ο Μίκης Θεοδωράκης (με τον οποίο διαφωνώ πολιτικά). Τον Θεοδωράκη που δεν μπορούν να τον πουν «φασίστα» προσπαθούν να τον μειώσουν χαρακτηρίζοντάς τον επί χρόνια «γραφικό« και «γέρο». Όταν η Χούντα έσερνε τον Θεοδωράκη σαν το σκυλί από εξορία σε εξορία και από μπουντρούμι σε μπουντρούμι προσκυνούσαν το μεγαλείο του. Από τότε που μίλησε για εθνική συνεννόηση και εθνικά συμφέροντα είναι «ξεμωραμένος» και «γραφικός». Βρες το λάθος!

Οι κήνσορες του τι επιτρέπεται να πιστεύουμε ή να υπερασπιζόμαστε είναι παράλληλα τιμητές κάθε πτυχής της ελληνικής πραγματικότητας. Κατέχουν την απόλυτη γνώση σε κάθε θέμα: από το τι τρώμε και τι ψηφίζουμε, μέχρι τι κανάλι παρακολουθούμε στην τηλεόραση. Αυτοί οι Ιlluminati «ξέρουν» -γενικώς- και το μόνο που εμείς οφείλουμε να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε τις προσταγές τους. Μόνο έτσι θα φτάσουμε στην κορυφή της πνευματικής, κοινωνικής και ταξικής τελείωσης. Αν πάλι κάποιος διαφωνεί μαζί τους, είναι «φασίστας», «εθνικιστής» και «χρυσαυγίτης».

Προς όλους τους φίλους που θέλουν να πάνε στο συλλαλητήριο της Αθήνας για τη Μακεδονία: καλά θα κάνετε και μην απολογείστε σε κανέναν, ούτε να νιώθετε ενοχές. Το ότι ιεράρχες σαν τον Αμβρόσιο Καλαβρύτων έχουν το απύθμενο θράσος να φωτογραφίζονται με άθλιους χρυσαυγίτες δεν είναι ευθύνη δική σας αλλά της Ιεράς Συνόδου. Προσωπικά δεν θα περάσω ούτε από κοντά αλλά σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ντρεπόμουν να το πω. Δεν θα βάλω γκιουλέκα στο τι αντιλαμβάνομαι ως εθνικό συμφέρον για να μην στραβώσει η κάθε groupie του Puidgemont, ούτε θα χαρίσω τον πατριωτισμό μου στους νοσταλγούς του Χίτλερ.

 

Διαβάστε ακόμα: Οι δεύτερες σκέψεις ενός «φιλελέ» στο Μακεδονικό

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top