“Και τι σκοπεύετε να κάνετε με τη μαφία;”

Οι ουρανοξύστες του Libeskind, το στάδιο του Meis και ο Pallotta που έκανε προγραμματικές δηλώσεις: “Στο νέο στάδιο δεν θα χωρούν οι ρατσιστές και οι ταραχοποιοί.”

Ανακοινώθηκαν χθες το απόγευμα τα φιλόδοξα σχέδια της ιταλικής ομάδας Ρόμα για το νέο της ιδιόκτητο στάδιο στην περιοχή Tor di Valle, στον πρώην ιππόδρομο της ιταλικής πρωτεύουσας. Ίσως να δημιουργεί πρωτοφανείς και ιδιόμορφες συγκρίσεις το γεγονός ότι στον πρώην τους ιππόδρομο οι Ρωμαίοι θα φτιάξουν στάδιο ποδοσφαίρου και μεις κολοσσιαίο πολιτιστικό κέντρο -είναι από τις ελάχιστες φορές που “βγαίνουμε από πάνω” σε σχέση με αντίστοιχα projects της Δύσης. Περί ορέξεως, φυσικά…

Αλλά η είδηση δεν είναι τόσο εδώ. Κατά την παρουσίαση του μεγαλόπνοου σχεδίου -το οποίο και περνά στην τελική φάση υλοποίησης- στον Τύπο, το επίσης πρωτοφανές ήταν η ερώτηση που απηύθυνε δημοσιογράφος στον ιδιοκτήτη της Ρόμα, Ιταλοαμερικανό “μπίλιονερ” και μεγαλοεπενδυτή Τζέιμς Παλότα: “Σας ανησυχεί καθόλου η mafia capitale (σ.σ. η μαφία της πρωτεύουσας); Τι σκοπεύετε να κάνετε με αυτό;”

Πέραν του σταδίου της Ρόμα, ο Dan Meis έχει υπάρξει στο παρελθόν υπεύθυνος μιας σειράς επιτυχημένων και βιώσιμων projects αθλητικών εγκαταστάσεων, όπως το Staples Center και η αρένα του Μάντσεστερ.

Ο Παλότα, σαν καλός μάνατζερ που επίσης είναι, απάντησε κάτι του στυλ: “Πρόκειται για μια επένδυση που θα δημιουργήσει 5.000 θέσεις εργασίας και δεν αφορά μόνο στη Ρώμη, αλλά σ’ ολόκληρη την Ιταλία. Οπότε όχι. Γιατί θα αποδείξει σε όλο τον κόσμο ότι μπορούν να γίνουν επενδύσεις από το εξωτερικό, με υγιείς όρους, και στην Ιταλία.” Αν η απάντηση ακούγεται και σαν ευχολόγιο, δεν λες το ίδιο και για την ερώτηση. Αυτό που δημιουργεί καινοφανή εντύπωση είναι ο τρόπος χειρισμού από τους Ιταλούς μιας -ίσως της σημαντικότερης- εθνικής τους πληγής και η έλλειψη ταμπού, πλέον, στο θέμα αυτό.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Πριν από τριάντα χρόνια η ερώτηση θα είχε περιοριστεί στα εμπόδια της γραφειοκρατίας ή στους “αστάθμητους παράγοντες”. Μετά τη στυγερή δολοφονία το 1992 των δύο εισαγγελέων Φαλκόνε και Μπορσελίνο -διωκτών του οργανωμένου εγκλήματος- από τη Μαφία και τη “φωνή λαού, οργή θεού” που προέκυψε το ταμπού έπαψε να υφίσταται.

Απόψεις από την ψηφιακή απεικόνιση του μελλοντικού γηπέδου. Τα έργα αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2018.

Αυτό ονομάζεται πρόοδος. Από το είδος που παρατηρείς και προκαλεί μια καλώς εννοούμενη ζήλια. Μία τους και μία μας. Αυτοί μπορούν να ζηλεύουν το κέντρο πολιτισμού μας στο Φάληρο και μεις την ειλικρίνεια με την οποία προσεγγίζουν θέματα που καίνε και το ότι υπάρχουν ακόμη δημοσιογράφοι που κάνουν ερωτήσεις με λόγο ύπαρξης και όχι ερωτήσεις-αφορμές αυτοαναφορικότητας (βλ. ερωτών) και ακκισμού (βλ. ερωτώμενος).

Θα γίνονταν κάτι ανάλογο στα καθ’ ημάς, όταν για παράδειγμα παραδίδονταν τσάτρα-πάτρα και στο παρά πέντε το στάδιο Καραϊσκάκη πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, για να τηρηθούν οι ασφυκτικές προθεσμίες και να αποφευχθούν οι ανεπιθύμητες ερωτήσεις; Όταν, υπ’ όψιν, το διακύβευμα ήταν σαφώς μικρότερης επικινδυνότητας -μια ανάλογη ερώτηση θα αφορούσε τη “μικρή” μας Διαπλοκή και τη δωρεά ενός γηπέδου σε ποδοσφαιρική Α.Ε. με τα λεφτά του Δημοσίου και όχι κάποια δολοφονική οργάνωση.

Την απάντηση τη γνωρίζουμε ήδη. Πέραν από τους μονίμους ακόρεστους -στην κυριολεξία- συναδέλφους που βλέπουν τις συνεντεύξεις Τύπου ως μια ευκαιρία ανερυθρίαστης επιδρομής στον μπουφέ, θεωρείται -παραδόξως- έλλειψη τακτ η οποιαδήποτε ενοχλητική ερώτηση σε μια -εθιμικά κατοχυρωμένη, πλέον- διεκπεραιωτική διαδικασία όπως η συνέντευξη Τύπου παρουσίασης ενός έργου.

Η μακέτα είχε την επίσημη πρώτη, χθες 15 Ιουνίου. Το σκέπαστρο θα είναι κόπια του στεγάστρου που υπάρχει ήδη στο Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης που θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί έως το 2018 η Roma.

Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, το γιγάντιο πρότζεκτ της Ρόμα θα κοστίσει σε -ιδιωτικά κεφάλαια- περί το ―€1 δις  συνολικά μαζί με τα πολλά και σημαντικά έργα υποδομής. Το δημόσιο θα παραχωρήσει απλώς το οικόπεδο -το οποίο και με τα χρόνια είχε μετατραπεί σε nο man’s land- στρατηγικά τοποθετημένο στα μισά της διαδρομής ανάμεσα στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο και την ίδια τη Ρώμη. To σχεδιασμό του σταδίου έχει αναλάβει ο εγνωσμένης -για τέτοιου είδους projects- αξίας Αμερικανός αρχιτέκτονας Dan Meis. Ενώ ο starchitect Daniel Libeskind έχει σχεδιάσει τρεις υπερμεγέθεις ουρανοξύστες που θα στεφανώνουν το γήπεδο -στο πλαίσιο της ευρύτερης ανάπλασης της περιοχής-, οι μεγαλύτεροι και πρώτοι στο είδος τους στην πάλαι ποτέ μητρόπολη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Όσο για την ερώτηση του Ιταλού συναδέλφου; Την ίδια μέρα της παρουσίασης, λίγες ώρες πριν για την ακρίβεια, σε επιδρομή της αστυνομίας είχαν κατασχεθεί λαθραία εμπορεύματα αξίας €16 εκατ., τα οποία “χρεώνονται” στη mafia capitale. Ήταν ένα ακόμη επεισόδιο στο σίριαλ της Μαφίας της πρωτεύουσας, η οποία και “επισημοποίησε” τη σχετική ύπαρξή της στη Ρώμη μόλις πέρυσι -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τους νεότερους χρόνους. Όταν και αποκαλύφθηκε η επιλήψιμη -για να το πούμε κομψά- τουλάχιστον δεκαετής σχέση του πρώην δημάρχου της Ρώμης Τζάνι Αλεμάνο με τη φαμίλια Καρμινάτι της Ντράγκετα, της Μαφίας της Καλαβρίας. Οι δοσοληψίες αφορούσαν σε μίζες και διασπάθιση και κατάχρηση δημοσίου χρήματος και κοινοτικών πόρων. Αντικείμενο όλων αυτών; Μάλλον θα το μαντέψατε: το real estate, φυσικά…

Διαβάστε ακόμα: Αρχιτεκτονική και Πολιτική – Το παράδειγμα της Σκανδιναβίας.

TAGS :
design Libskind Meis pallota αρχιτεκτονική γήπεδο ιταλία Ποδόσφαιρο Ρώμη

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook