Πόσους θανάτους αντέχουμε; 
Ηλίθιοι όλου του κόσμου, η επιστήμη θα σας σώσει 
Τη μάσκα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω… 
Οι μοσχαναθρεμμένοι «μασκομάχοι» και η «υπόθεση Σόκαλ» 
Το εμβόλιο έρχεται, αλλά μην περιμένετε τα πράγματα να γίνουν όπως πριν 
Μυκητιάσεις, κορονοϊοί, μερεμέτια, συνοικέσια, εκκενώσεις βόθρων, ψηφαλάκια…
Πριν μια δεκαετία περίπου ένα άρθρο σε αμερικανικό έντυπο – δεν θυμάμαι ποιο – είχε τραβήξει την προσοχή μου. Είχε τον τίτλο «Τι θα κάνουμε με τους χαζούληδες;» και παρά τον φαινομενικά προβοκατόρικο τίτλο του έθετε σε συζήτηση ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα. Την υποστήριξη συναδέλφων, συμπολιτών, φίλων, συγγενών που δεν τους κόβει και πολύ. Τι κάνουμε με αυτούς τους ανθρώπους; Πώς τους βοηθάμε να μην χάσουν τη δουλειά τους, χωρίς να υπονομεύσουμε τη δική μας; Σε τελική ανάλυση πώς θα τους προστατεύσουμε από το να γίνουν αποσυνάγωγοι σε μια ολοένα και πιο σκληρή κοινωνία;
Βασική μου ένσταση με το άρθρο δεν ήταν ο τίτλος, αλλά το ίδιο το θέμα του. Το πρόβλημα δεν είναι και ποτέ δεν ήταν οι «χαζούληδες». Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι «ξερόλες». Αυτοί που πάντοτε «ξέρουν», κόντρα σε όλους και σε όλα, κόντρα σε ειδικούς και επιστήμονες.
Σε κανονικές συνθήκες δεν προκαλούν πραγματική ζημιά. Είναι απλά οι τύποι που θα σου ανεβάσουν το αίμα στο κεφάλι στο Κυριακάτικο τραπέζι. Σε περιόδους κρίσης, όμως, είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι, αφού σε αντίθεση με τους «χαζούληδες» οι ξερόλες έχουν τον κοινό τους και επηρεάζουν κόσμο.
H ιστορία με τον κορονοϊό λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Ευτυχώς, υπάρχουν σοβαροί επιστήμονες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη μελέτη τέτοιων φαινομένων. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί «ξερόλες» που έχουν τη δική τους «άποψη». Ο τηλεπωλητής κηραλοιφών μας λέει ότι έχει την απόλυτη ασπίδα απέναντι στον θανατηφόρο ιό. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο ιός έχει θνητότητα 50%, επειδή αυτοί ξέρουν «καλύτερη στατιστική» από τον ΠΟΥ. Επίσης, υπάρχουν αυτοί που πριν από 48 ώρες θεωρούσαν ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι κακώς τα ΜΜΕ πανικοβάλλουν τους πολίτες. Μάλιστα, πρότειναν να μην κάνουμε τίποτα, ούτε καν κλείσιμο σχολείων, γιατί «πέφτουν οι δουλειές». (Αληθινά περιστατικά και τα δύο).
Τη στιγμή που η πραγματικότητα έχει εξελιχθεί σε δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας και η εξέλιξη αυτής της πανδημίας είναι ακόμα άγνωστη, δεν είναι καιρός για «απόψεις». Κανένας δημοσιογράφος, μηχανικός, οικονομολόγος, ιερωμένος ή βουλευτής δεν έχει δικαίωμα να μας λέει την γνώμη του για την αντιμετώπιση ενός ιού, χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση. Ναι, πρέπει να καταργούμε το δικαίωμα στην «άποψη» όταν έχουμε να κάνουμε με ζητήματα ζωής και θανάτου.
Άποψη – εκτός εισαγωγικών – για τον κορονοϊό μπορεί να έχει μόνο ο λοιμωξιολόγος, ο μικροβιολόγος, ο επιδημιολόγος και αυτός που έχει περάσει ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε εργαστήρια, πάνω από μικροσκόπια και βιβλία. Και μόνο αυτή η άποψη έχει κάποια αξία. Οτιδήποτε άλλο αγγίζει τα όρια της γραφικότητας.
Θα πάμε για καφέ πάλι σε δύο μήνες. Άσε που θα έχει ανοίξει ο καιρός ως τότε. Παιδικά πάρτι θα ξαναγίνουν. Συναυλίες επίσης. Οι εκκλησίες θα είναι πάντα στη θέση τους για να περιμένουν όσους από εμάς ψάχνουμε απάντηση για το μυστήριο του επέκεινα στο Θεό. Θα ξαναταξιδέψουμε, αρκεί να είμαστε καλά. Ας τηρήσουμε μόνοι μας την καραντίνα που πρέπει, για να μην γίνουμε Ιταλία ή Γιουχάν. Και κυρίως ας βάλουμε σε καραντίνα όσους έχουν «άποψη», χωρίς να έχουν γνώση. Αφού δεν το βουλώνουν από μόνοι τους, ας κλείσουμε εμείς τα αυτιά μας ακούμε, ας αποκλείσουμε τη «γνώμη» τους από παντού. Σε καλό και δικό τους θα βγει.
Διαβάστε ακόμα: Κορονοϊός, 9 λόγοι που μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
