Αυτό σημαίνει καλοκαίρι (Nikos Libertas / SOOC).

Οι διακοπές μας, αυτήν την περίοδο, περιλαμβάνουν 2 είδη. Το πρώτο είδος είναι η περίοδος που τα παιδιά πηγαίνουν (όλα μαζί, όχι τώρα το ένα και μετά το άλλο) σε ΚΑΟ (κέντρο απεξάρτησης από την οθόνη – Κατασκήνωση). Αυτή η περίοδος περιλαμβάνει μη-μαγείρεμα, μη-πλυντήρια, μη-οργάνωση των απογευμάτων, μη-διάβασε και κάνα βιβλίο, ενώ οι γονείς μπορούμε να σερφάρουμε στο κινητό χωρίς τύψεις, χωρίς να φοβόμαστε μην δώσουμε το κακό παράδειγμα, χωρίς να κρύβουμε το κινητό και να κάνουμε ότι διαβάζουμε βιβλίο, όταν δεν έχουμε κάποιο ωραίο βιβλίο να μας τραβάει να το διαβάσουμε, και γενικώς περιλαμβάνει μη-πρόγραμμα.

Σε αυτό το είδος διακοπών προσαρμόζομαστε σχετικά δύσκολα, διότι το λειτουργικό μας σύστημα, παρότι είναι up to date, πάντα δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τις μη-δραστηριότητες ως μέρος της σύντομης αυτής καθημερινότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να αργεί ο εγκέφαλος να προσαρμοστεί και να συνεχίζει να στέλνει εντολές της κατηγορίας ‘να βρούμε τι θα κάνουμε αύριο το απόγευμα’.

Όμως με τη λήξη της κατασκήνωσης διακόπτεται βιαίως το μη-πρόγραμμα, σαν forced shut down στον υπολογιστή, σαν να μας ανοίγουν ένα φακό στα μάτια την ώρα που κοιμόμαστε έναν ύπνο γλυκό… Θα ήταν πολύ βολικότερο μεταξύ της κατασκήνωσης και της ολικής επαναφοράς να υπάρχει μια μεταβατική περίοδος που να ονομάζεται “περίοδος θείος/θεία”, δηλαδή να περνάμε ένα 3ημερο ημιαπασχόλησης με τα παιδιά, να τα πηγαίνουμε μόνο για κανένα παγωτάκι, να βλέπουμε μαζί μια ταινία και τα υπόλοιπα να τα κάνουν άλλοι.

Το δεύτερο είδος διακοπών μας είναι οι οικογενειακές, με φίλους με παιδιά. Φροντίζουμε έτσι ώστε να γνωριζόμαστε καλά με την οικογένεια με την οποία θα περάσουμε σημαντικό μέρος της άδειάς μας, έτσι ώστε να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων τόσο οικονομικών (-Τζέλα να φάμε κανένα ψαρικό το μεσημέρι; -βεβαίως χρυσή μου, πάω να δω αν η ταβέρνα έχει φέρει αστακούς -ε έλεγα κάτι σε σαρδελίτσα που έχει και ωμέγα 3), όσο ιδιοσυγκρασιακών (-Τζέλα πάμε όλοι μαζί το βράδυ στη χώρα για κρέπα και ποτάκι; -δεν ξέρω χρυσή μου, γιατί έλεγα μετά να πάμε με τον Μάκη στο ΑΓΚΥΡΑ ΚΛΑΜΠ που τραγουδάει ο Νέαρχος Καραβοκύρης και να σας φέρω τα παιδιά να κοιμηθούν στο δικό σας δωμάτιο), ή πολιτικών (-όλοι οι αριστεροί είναι μαλάκες Τζέλα μου -όχι χρυσή μου όλοι οι δεξιοί είναι μαλάκες).

Η ώρα της σιέστας είναι ιερή για εμάς και -μην ξεχνάμε- τελείως άχρηστη για τα παιδιά μας. Εξαγοράζουμε την σιωπή τους με ένα δίωρο τάμπλετ.

Προτιμούμε τα δίχωρα δωμάτια, για να υπάρχει μια σχετική ανεξαρτησία κινήσεων και ξυπνημάτων με τα παιδιά μας. Οργανώνουμε έτσι το χρόνο, ώστε να μη χάνεται καμία σιέστα, κανένα μπάνιο και κανένα γεύμα, με αυτή τη σειρά. Η ώρα της σιέστας είναι ιερή για εμάς και -μην ξεχνάμε- τελείως άχρηστη για τα παιδιά μας. Εξαγοράζουμε την συναίνεση, την έγκριση και την σιωπή τους με ένα δίωρο τάμπλετ, η βιβλίο, αν είναι αυτό εφικτό, αν και δεν πολυσκοτιζόμαστε γιατί χάνουμε χρόνο από τη σιέστα μας.

Προσπαθούμε να μην καταπιέζουμε τους άλλους αλλά κυρίως και πρωτίστως να μην καταπιεζόμαστε. Δεν είναι ανάγκη να πάμε όλοι μαζί για μπάνιο το ίδιο ακριβώς λεπτό. Μπορούμε να πάμε σε μικρές δόσεις. Δεν αντέχουν όλοι τις ίδιες ώρες στην παραλία, για το λόγο αυτό προτιμούμε να καταλύσουμε σε μέρη παρά θιν’ αλός (by the sea) και έτσι εμείς και οι φίλοι μας να μπορούμε να λουόμεθα περισσότερες από μια φορές μέσα στην ημέρα, χωρίς να χρειαστεί να προηγηθεί στρατηγικός σχεδιασμός, συντονισμένη ώρα αναχώρησης, και άλλες ενέργειες που απαιτούν χρήση ρολογιού και μια σχετική οργάνωση.

Παίρνουμε κάθε μέρα παγωτό στα παιδιά μας αν μας το ζητήσουν και δεν τους το βγάζουμε απ’ τη μύτη. Φοράμε τα ίδια ρούχα παρότι έχουμε ρούχα για όλες τις ημέρες. Αυτές είναι οι διακοπές μας και είναι απολύτως συμβατές με λειτουργικό μας σύστημα.

Οι διακοπές χρειάζονται για να αλλάξουμε παραστάσεις, να αδειάσουμε την ημέρα από την καθημερινότητα και να γεμίσει με πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και δεν προλαβαίνουμε, ή να γεμίσει με το απόλυτο τίποτα, το πολύτιμο dolce far niente. Η καθημερινότητα μας ξυπνά το πρωί με χαστουκάκια και μας τραβάει από το μανίκι. Στις διακοπές φοράμε μαγιό όλη την ημέρα, δεν υπάρχει μανίκι για τράβηγμα.

Οι διακοπές καλό είναι να γίνονται. Οι διακοπές είναι καλό να πηγαίνονται.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο Σαββατο-κυριακο-φάγος που δεν μας αφήνει να χαλαρώσουμε.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top