Και να το πάρεις το πρωτάθλημα φέτος πόσο χαρούμενος θα είσαι;

Την ώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο μοιάζει να έχει πιάσει πάτο, οι 16 ομάδες της Super League δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, ώστε να ξεκινήσει και πάλι το πρωτάθλημα. (Φωτογραφία: Menelaos Myrillas / Alexandros Michailidis / Andreas Papakonstantinou / SOOC)

Ήταν πριν από περίπου 5 μήνες όταν έγραφα στο Andro πως αν δεν πάρει φέτος πρωτάθλημα η ΑΕΚ, δεν θα πάρει ποτέ. Και έβαζα στο τέλος και το υστερόγραφο-εξήγηση ότι το ίδιο ισχύει και για τον ΠΑΟΚ. Το κείμενο αυτό δεν γράφτηκε τότε επειδή η ΑΕΚ (ή ο ΠΑΟΚ ανάλογα από τη σκοπιά που το βλέπει ο καθένας) έγινε υπερομάδα φέτος, που κανείς δεν μπορούσε να της αντισταθεί. Απλά μετά από χρόνια ο Ολυμπιακός έδειχνε λιγότερο ομάδα (αγωνιστικά, εξωαγωνιστικά, θα σας γελάσω) από ότι μας είχε μάθει και έδινε μια καλή ευκαιρία σε όλους τους άλλους να ονειρεύονται ρεαλιστικά. Σήμερα θα επιστρέψω στο κεφάλαιο -ή και τσίρκο, ανάλογα από τη σκοπιά που το βλέπει ο καθένας- «ελληνικό πρωτάθλημα» και θα αναρωτηθώ: και να το πάρει η ΑΕΚ πόσο χαρούμενη θα είναι; Και όπου ΑΕΚ, βάλε ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός και ούτω καθεξής. Για την ακρίβεια, θα ρωτήσω και εσένα-εμένα τον φίλαθλο: και να το πάρεις το πρωτάθλημα φέτος πόσο χαρούμενος θα είσαι;

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν είμαι κανένας τρελός οπαδός του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στηρίζω-δηλώνω ΑΕΚ, αλλά τόσο όσο για να μου λέει ένας φίλος μου «δεν είσαι ΑΕΚ εσύ» επειδή δεν ξέρω τους παίκτες, δεν πάω στο γήπεδο, κάνω πλάκα με την κατάσταση στην ομάδα τα τελευταία χρόνια και ούτω καθεξής. Η αλήθεια είναι ότι κάποτε πήγαινα στο γήπεδο, πήγαινα εκδρομές στην επαρχία για την ΑΕΚ, όποτε δεν μπορούσα άκουγα τα ματς στο ραδιόφωνο (είμαι 40, μην με κρίνεις), θυμάμαι πόσο πανηγύρισα το τελευταίο μας πρωτάθλημα το ’94. Μετά απλά νομίζω τα είδα όλα πιο ρεαλιστικά και η τρέλα πέρασε. Άλλωστε μεταξύ μας το ελληνικό πρωτάθλημα δεν ήταν ποτέ διοργάνωση μοντέλο. Αυτό λέω και το αφήνω εδώ.

Όμως, εδώ και 10-12 μέρες (δηλαδή μετά από το ματς ΠΑΟΚ-ΑΕΚ που δεν τελείωσε ποτέ στις 11 Μαρτίου) παρακολουθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο πιο πολύ από κάθε άλλη φορά – πράγμα οξύμωρο αν σκεφτείς ότι το πρωτάθλημα έχει διακοπεί. Παρακολουθώ όμως τι γίνεται, διαβάζοντας κάθε πρωί τα ρεπορτάζ των ομάδων, τις δηλώσεις των παραγόντων, τις φήμες για το τι θα συμβεί, την άποψη των οπαδικών-δημοσιογράφων, το ποιος φταίει και ποιος όχι, τι γραμμή θέλει να περάσει ο καθένας, τους (όποιους) πολιτικούς που σκίζουν τα πουκάμισά τους υπέρ της (όποιας) ομάδας μπας και πάρουν κανένα ψηφουλάκο στις επόμενες εκλογές. Και κάθε πρωί αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα: «Καλά τόσο χαζοί είμαστε;».

Το μεγάλο ερώτημα είναι πλέον ένα: τι ποδόσφαιρο θέλεις να βλέπεις. 22 παίκτες να παίζουν μπάλα ή χουλιγκάνια (και «παράγοντες») να μπουκάρουν στο γήπεδο επειδή έτσι γουστάρουν; (Φωτογραφία: Nick Paleologos / SOOC)

Αλήθεια, εν έτει 2018 το θέμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αν δικαιολογείται ή όχι κάποιος που μπήκε με όπλο μέσα στο γήπεδο; Αν ήταν οφσάιντ το γκολ ή όχι; Αν ο διαιτητής τα παίρνει ή όχι; Αν το κατεστημένο της Αθήνας κλέβει τη δόξα και το δίκιο της Θεσσαλονίκης; Αν -μετά από όλα αυτά- πρέπει να αφαιρεθούν 3 βαθμοί από μια ομάδα, ή να υποβιβαστεί μια άλλη, ή να επαναληφθεί ένα παιχνίδι; Αλήθεια, αυτό είναι το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Όχι, δηλαδή, να καθαρίσει μια για πάντα και με όποιο κόστος; Όχι να κάτσουν όλοι οι αρμόδιοι κάτω και να πουν «αγαπητοί μου, δεν τσουλάει άλλο αυτό το παραμύθι, ας το φτιάξουμε, όχι από τη μια μέρα στην άλλη αλλά βήμα-βήμα»; Τελικά δεν θέλουμε ένα πρωτάθλημα ωραίο, που να μπορείς να πηγαίνεις στο γήπεδο, να βλέπεις καλό θέαμα και έναν πρωταθλητή που πήρε τον τίτλο μέσα στο γήπεδο και όχι στα χαρτιά;

Δηλαδή, λέμε τώρα, αν όντως αφαιρεθούν βαθμοί από την μια ομάδα, υποβιβαστεί η άλλη και η τρίτη κερδίσει το πρωτάθλημα -όποια ομάδα κι αν είναι αυτή-, τα πάντα θα είναι μια χαρά στο τέλος της ημέρας; Θα έχουν φτιάξει όλα και το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έχει δικαιωθεί; Θα έχει γίνει διοργάνωση μοντέλο; Επειδή θα έχεις πρωταθλητή και το πρωτάθλημα θα έχει ολοκληρωθεί με τα χίλια ζόρια; Όχι, δεν θα είναι μια χαρά. Απλά πράγματα, αν είσαι λογικός φίλαθλος και όχι κανένας κολλημένος ούγκανος που δεν μπορεί να δει πέρα από τη μύτη του.

Για αυτό σε ρωτάω αγαπητέ φίλαθλε, ανεξάρτητα από το χρώμα που υποστηρίζεις, πόσο χαρούμενος θα είσαι αν τελειώσει αυτό το πρωτάθλημα και η ομάδα σου έχει κερδίσει τον τίτλο; Πόσο θα έχεις όρεξη να «κουνηθείς» στα φιλαράκια σου για αυτή την κούπα; Ή πόσο περήφανα θα πεις στον γιο σου «είμαστε πρωταθλητές αγόρι μου»; Και επειδή θεωρώ ότι είναι άδικο να ρωτάς τους άλλους κάτι και να μην λες τι πιστεύεις εσύ, θα σου πω απάντησή μου: δεν θα είμαι καθόλου χαρούμενος.

Για την ακρίβεια δεν με ενδιαφέρει καθόλου ένας τέτοιος τίτλος – γιατί όποιος πάρει πρωτάθλημα με αυτά τα δεδομένα σήμερα, θα μπορεί να πάρει πρωτάθλημα με ακόμα χειρότερα δεδομένα τα επόμενα χρόνια. Κανόνας: όταν δεν αλλάζεις κάτι άσχημο, τότε αυτό μόνο χειρότερο μπορεί να γίνει. Ξυπνάτε και αφήστε τα οπαδικά στην άκρη για λίγο. Κι αν δεν μπορείτε, τότε δεν αξίζει να έχετε και πρωτάθλημα. Τόσο απλά.

ΥΓ.: 16 ομάδες όλες και όλες στη Super League (τρομάρα μας) και δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ώστε να αρχίσει και πάλι το πρωτάθλημα. Και καθόμαστε και συζητάμε τι πρέπει να γίνει για να φτιάξει η κατάσταση; Αστείο.

Διαβάστε ακόμα: Με τον γιο μου στο γήπεδο

TAGS :
Ποδόσφαιρο πρωτάθλημα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook