Γιατί οι Σουηδοί αγοράζουν τα μισά απορρίμματα της Ευρώπης

Το μνημειώδες γυάλινο Kungsbrohuset, στο κέντρο της πόλης, θερμαίνεται από το περπάτημα 250.000 επιβατών ημερησίως στο σταθμό Stockholm Central Station. Photo Creit: wikimedia.org

Έγραφα πρόσφατα στο facebook ότι οι Σουηδοί δεν ξέρουν μικρές και μεγάλες ΔΕΗ, συνδικαλιστές, «ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας». Εκεί, το δίκτυο ενέργειας είναι ένα, ενιαίο για όλους και για όλα, με καινοτομία που σώζει κόστη και διατηρεί το περιβάλλον καθαρό: βιοκαύσιμα στα μέσα μεταφοράς, ανανεώσιμες πηγές (αέρας, θάλασσα), φίλτρα βιομηχανιών, αέριο στις πολυκατοικίες, χαμηλότατο κόστος στα industries, έξυπνοι μετρητές, υπόγεια θέρμανση. Όλα για τον πολίτη και τον πελάτη. Αλλά οι εκεί διοικούντες φρόντισαν να αγοράζουν τα μισά απορρίμματα της Ευρώπης, για να τα κάνουν ενέργεια! Ααα! Ώστε, δηλαδή απορρίμματα, νέες μορφές ενέργειας και δίκτυο παροχής είναι ένα θέμα! Μμμ, τι μου λέτε;

Στη Στοκχόλμη, το μνημειώδες γυάλινο Kungsbrohuset, στο κέντρο της πόλης, θερμαίνεται από το πέρασμα 250.000 επιβατών ημερησίως στο σταθμό Stockholm Central Station κι έτσι εξασφαλίζει με φυσικό τρόπο θερμοκρασία 22 βαθμών, η οποία μεταφέρεται με υπόγειους σωλήνες στο κτίριο. Είπατε κάτι; Το κόστος ενέργειας, παραγωγής, νέων επενδύσεων και λειτουργίας σ’ ένα σύστημα ευθύνης, σε μία λειτουργία. Ένα διαμέρισμα να πληρώνει αέριο €45 το χρόνο; Γίνεται; Ναι, γιατί στη διαδρομή δεν χαλάνε τα κοινά χρήματά τους σε προσλήψεις, υπεργολάβους, συμβούλους και πολιτικές «επιδοτήσεις». Γιατί εμείς αυτό κάνουμε, και τα πληρώνουν οι πολίτες μετά από κάποια χρόνια.

Γιατί ξεκίνησα με την ενέργεια; Γιατί όταν ζεις σε χώρα που παράγει βιοαέριο από αστικά λύματα, για να δώσει ενέργεια/τηλεθέρμανση σε αστικές περιοχές, και το κάνει καύσιμο όλων των αστικών λεωφορείων, καταλαβαίνεις ότι, εκτός του κόστους, αρχίζουμε και μιλάμε για την «πράσινη» και «βιώσιμη» πόλη. Γιατί, φίλτατοι, με τη ΔΕΗ καταστρέφουμε κάθε ίχνος χλωρίδας και πανίδας στην Πτολεμαϊδα και αλλού, όπως καταστρέφονται και οι ζωές των εργαζομένων και των κατοίκων. Τι να το κάνεις, κυρ Δήμαρχε, το πλατειάκι με τα δυο γεράνια, εκτός από φωτογραφία στο επόμενο προεκλογικό φυλλάδιο;

Διαβάστε ακόμα: Στοκχόλμη, το κλειδί της πόλης σε μια κάρτα.

Όλες οι ενέργειες των δήμων της Σουηδίας εστιάζουν στον κοινόχρηστο χώρο: να έχει υπηρεσίες, δράσεις και απόλυτη καθαριότητα.

Σε πολλές περιοχές της Σουηδίας, πριν από 30 χρόνια, οι γεωργοί δεν είχαν τις αναγκαίες ποσόστητες κοπριάς για τα χωράφια. Οι Ενώσεις γεωργών και κτηνοτρόφων συνεννοήθηκαν -τόσο απλά- και συνδημιούργησαν μονάδα επεξεργασίας κοπριάς. Κατά την επεξεργασία, έφτιαχναν βιοαέριο που παρήγαγε ενέργεια, το υπόλειμμα το μοίραζαν στα χωράφια τους για λίπασμα -καθαρά οικολογικό- και, στην πορεία, η πόλη που καθάριζε εκεί το νερό της διοχέτευε και τα απορρίμματά της (τα διαχωρίζουν ήδη από το σπίτι τους), με αποτέλεσμα η ενέργεια να περισσεύει. Ενώ εμείς μαλώνουμε για το πού και το αν θα φτιαχτεί εργοστάσιο διαχείρισης απορριμμάτων, με μόνο κριτήριο το αν θα υποβαθμιστεί η ακίνητη περιουσία μας, ξεχνάμε την τεχνολογία, το πράσινο περιβάλλον, το τι κάνεις τα εξαγόμενα υπο-προϊόντα (ενέργεια, καύση, λίπασμα κ.λπ).

Στη Σουηδία όλα αυτά γίνονται, εστιάζοντας στον κοινόχρηστο χώρο: να έχει υπηρεσίες, δράσεις και απόλυτη καθαριότητα. Τους ενδιαφέρει τόσο πολύ, γιατί το πράσινο της πόλης είναι καθοριστικό, αναγκαίο για το βιοκλίμα και την ψυχολογία των ανθρώπων. Το λιμάνι τους (Royal Seaport project) ανακατασκευάζεται σε χώρο 30.000 κατοικιών, με πανεπιστήμια, με high-tech ψηφιακές υπηρεσίες σε κάθε σπίτι, χωρίς οιαδήποτε χρήση ορυκτών καυσίμων, χωρίς αυτοκίνητα (μόνο time sharing ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα προσφέρεται). Όλα αυτά σχεδιάζονται και χτίζονται με τη συνεργασία όλων των εταιρειών και των ιδρυμάτων, γιατί το μέλλον πρέπει να είναι βιώσιμο και κοινό για όλους.

Το 2010 η Στοκχόλμη ανακηρύχτηκε «Green Capital» της Ευρώπης και είναι πρώτη στο αξιολογητικό report «European Leaders Green Economy». Είναι μια κορυφαία πόλη στην «πράσινη» οικονομική ανάπτυξη. Η οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα που κάνει παραμένει άκρως ανταγωνιστική και υποβοηθά την επιχειρηματικότητα, τις εξαγωγές, το σύστημα υγείας (μειώνει τα κόστη του), το κυκλοφοριακό και τη στάση των ανθρώπων. Οι επενδύσεις σε έργα υποδομής, όπως η κατασκευή του συστήματος μετρό της πόλης τη δεκαετία του ’50, και η ανάπτυξη της τηλεθέρμανσης -μετά τις πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του 1970- δημιούργησαν μία πάγια αντίληψη ότι κανένα έργο δεν θα προχωρά εφόσον δεν εγγυάται αποδοτικότητα και συμβολή στο καθαρό, το πράσινο, το όμορφο.

Το κέντρο της πόλης είναι μικρό με καλές δημόσιες συγκοινωνίες και αρκετή καινοτομία, για την ανάπτυξη έξυπνων λύσεων. Η πόλη έχει στόχο (και είναι γνωστός σε όλους τους επιχειρούντες και πολίτες) να μην χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα πουθενά από το 2050 και μετά. Οι πολίτες ξέρουν ότι είναι πιο σημαντικό από τις θέσεις πάρκινγκ της πυλωτής να έχουν cluster επιχειρήσεων με καινοτομία, τις «έξυπνες» συνοικίες Χάμαρμπι και Royal Seaport, και πράσινο παντού.

Εμείς διαλέξαμε τσιμέντο, ταράτσες με παράνομα κτίσματα, κεραίες και πεζοδρόμια χαμηλά, για ν’ ανεβαίνουν αυτοκίνητα και μηχανάκια. Δεν θέλαμε ομορφιά και πράσινο. Ξέρω, ξέρω, «Φταίει ο Καραμανλής», «Ανάθεμα την αντιπαροχή». Βέβαια, πάντα κάποιος άλλος φταίει. Μόνο που δεν μπορώ να εξηγήσω πώς οι κάτοικοι κάποιων Δήμων μας, ενώ απαγορεύουν καταστήματα και ζητούν πράσινο, όταν πρόκειται για το εξοχικό τους, κάνουν όλες τις παρανομίες του κόσμου…

Διαβάστε ακόμα: To TEDx Athens και τα κορόιδα.

TAGS :
αποψη ενέργεια σουηδία Στοκχόλμη ταξίδι χώρα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook